Η Αγία Μαρίνα είναι χωριό της Ζακύνθου. Είναι έδρα ομώνυμης δημοτικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Αρτεμισίων, του δήμου Ζακύνθου, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Ζακύνθου, στην περιφέρεια Ιονίων Νήσων, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης καθώς και των μεταβολών που ακολούθησαν αυτό το πρόγραμμα. Πριν το πρόγραμμα Καλλικράτης και το σχέδιο Καποδίστριας, ανήκε στην επαρχία και νομό Ζακύνθου, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Επτανήσων.

Μέχρι το 1960, η Αγία Μαρίνα ονομαζόταν Φαγιάς.

Γεωγραφία

Η Αγία Μαρίνα είναι ημιορεινός οικισμός στο κέντρο της Ζακύνθου. Βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές του Βραχιώνα, βόρεια του Μαχαιράδου και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 180. Απέχει περίπου 13 χλμ. Δ. της πόλης της Ζακύνθου. Η κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ημιορεινός οικισμός, με έκταση 3,708 χμ² (2011).

Πληθυσμός

Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»

Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1866 ως Φαγιάς και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Σκουλικάδου της Ζακύνθου. Το 1912 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης κοινότητας και το 1960 μετονομάστηκε σε Αγία Μαρίνα. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Αγίας Μαρίνας και προσαρτήθηκε στον δήμο Αρτεμισίων. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Αρτεμισίων και προσαρτήθηκε στον δήμο Ζακύνθου.

Αξιοθέατα

Ο Ναός της Αγίας Μαρίνας, θεμελιωμένος το 1855 και αποπερατωμένος το 1874, με χαρακτηριστικό πυργοειδές κωδωνοστάσιο. Ο σημερινός ναός βρίσκεται στη θέση παλαιότερου μικρότερου ναού που κατεδαφίστηκε, προκειμένου να κτισθεί στη θέση του ο σημερινός. Ο ναός αποτελείται από ένα βασικό τετραγωνικής κάτοψης κτίσμα, εξωτερικών διαστάσεων 15 Χ 15 μ. που υποδιαιρείται εσωτερικά σε τρία κλίτη, που καθορίζονται από τέσσερα ζεύγη κιόνων ιωνικού ρυθμού και παίρνει έτσι τη μορφή τρίκλιτης βασιλικής. Οι κύριες είσοδοι του ναού βρίσκονται στη βόρεια και τη νότια όψη του ναού, ενώ στη δυτική υπάρχει και δευτερεύουσα είσοδος, η γνωστή στα Επτάνησα «γυναικεία» είσοδος, αφού διαμέσου αυτής οδηγούνται οι γυναίκες στον γυναικωνίτη. Ο ναός της Αγίας Μαρίνας δεν ακολουθεί τον τύπο της μονόκλιτης δρομικής βασιλικής που επικρατεί στη Ζάκυνθο – και στα Επτάνησα γενικότερα – ούτε τις ελάχιστες τρίκλιτες βασιλικές που επιζούν στο νησί, αλλά είναι αποτέλεσμα μιας ιδιαίτερα τολμηρής συνθετικής πρότασης. Το Σπήλαιο Χαγιώτη ΒΔ. του χωριού, στο Όρος Βραχιώνας, με σταλαγμιτικό διάκοσμο.

Μουσεία

Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Χέλμη, σχετικό με τη φυσική κληρονομιά της Ζακύνθου, με άιθουσα οπτικοακουστικού υλικού, βιβλιοθήκη και εκπόνηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων.

Εκδηλώσεις

Το πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας, στις 17 Ιουλίου.

Παραπομπές

Πηγές

Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4 Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς) Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010 Google Earth eetaa.gr

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

http://www.museumhelmis.gr/ Αρχειοθετήθηκε 2008-09-16 στο Wayback Machine. http://elenitranaka.blogspot.com/2017/10/gyri-chagiotis-cave-zakynthos.html