Ο Καρφάς είναι ένα χωριό-παραθαλάσσιος οικισμός και όρμος της ανατολικής Χίου, σε οδική απόσταση 7 χιλιομέτρων νότια από την πόλη της Χίου. Από παλαιότερα ήταν οικισμός της κοινότητας των Θυμιανών, και σήμερα αποτελεί οικισμό της Δημοτικής Κοινότητας Θυμιανών της Δημοτικής Ενότητας Αγίου Μηνά του Δήμου Χίου. Το όνομα υποδηλώνει ετυμολογικά τον κατάξερο τόπο, αυτόν που δεν έχει καθόλου νερό (πηγές). Ο Καρφάς βρίσκεται σε ήπια λοφώδη ακτή, η οποία σχηματίζει τον όρμο του Καρφά, που είναι πολύ γνωστός για την εκτεταμένη αβαθή αμμώδη παραλία του (βλ. παρακάτω). Το μεσοσταθμικό υψόμετρο του οικισμού είναι 10 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Κοντινότεροι οικισμοί είναι η Αγία Ερμιόνη, ο Μέγας Λιμιώνας (προς τα νοτιοδυτικά), και τα Θυμιανά (2 χιλιόμετρα) προς τα δυτικά. Οι οικισμοί Καρφάς και Αγία Ερμιόνη είναι οι δύο πλησιέστεροι στο τουρκικό έδαφος οικισμοί του νησιού. Η εξέλιξη του πληθυσμού του Καρφά σε επίσημες απογραφές φαίνεται στον πίνακα. Η μεγάλη αύξηση του μόνιμου πληθυσμού ακολουθεί, ως συνήθως, την καθιέρωση του οικισμού ως θερέτρου.

Ο ταχυδρομικός κωδικός του Καρφά είναι 82100.

Ο όρμος και η παραλία

Ο όρμος Καρφάς, στο κέντρο περίπου της ανατολικής ακτής της νήσου Χίου, ορίζεται προς βορρά από το Ακρωτήριο της Αγίας Ελένης, που είναι και το ανατολικότερο σημείο ολόκληρης της νήσου, και προς νότο από το ακρωτήριο Πούντα. Το δεύτερο είναι το πλησιέστερο σημείο της νήσου Χίου προς τη μικρασιατική ακτή (6,5 χιλιόμετρα και 4,3 από τη βραχονησίδα Πάσπαργος, που ανήκει στην Τουρκία). Ο όρμος είναι πολύ γνωστός για την εκτεταμένη αβαθή αμμουδιά του, ίσως μία από τις πλέον αβαθείς («ρηχές») όλων των ελληνικών νησιών, πράγμα εντυπωσιακό, καθώς η ξηρά δεν είναι πεδινή. Ο βυθός αποτελείται από άμμο, χωρίς καθόλου φυκιάδες ή πέτρες, ακόμα και σε μεγάλη απόσταση από την ακτή: μια πραγματική υποθαλάσσια έρημος. Το γεγονός αυτό προσέλκυσε τον θερινό τουρισμό και έτσι, στα μόλις δύο παλαιά (από τη δεκαετία του 1960) παραθαλάσσια εστιατόρια, «του Καρατζά» στο κέντρο της ακτής και «του Γιαμού» στο νότιο μέρος, προστέθηκαν μετά το 1980 πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια, δύο μεγάλα ξενοδοχεία (στο βόρειο άκρο και το κεντρικό τμήμα) και πολλά μικρά καταστήματα με τουριστικά είδη. Είναι ουσιαστικά το πιο μεγάλο τουριστικό θέρετρο του νησιού. Η παραλία είναι πια οργανωμένη, διαθέτει ναυαγοσώστη, ομπρέλες και ξαπλώστρες. Αρκετά μπαρ και καφετέριες προστέθηκαν αργότερα. Οπωσδήποτε υπήρξε μια επιβάρυνση στο περιβάλλον και στην, απόλυτη μέχρι τότε, καθαρότητα της θάλασσας. Το παλαιό εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου δυτικά και η γυναικεία μονή του Αγίου Κωνσταντίνου βορειοδυτικά πλαισιώνουν την κορυφογραμμή πάνω από τον όρμο.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πληροφορίες για την παραλία Σύντομη περιγραφή με εικόνες Αρχειοθετήθηκε 2007-12-28 στο Wayback Machine.