Πληροφορίες
Ο Νεροκούρος ή τα Νεροκούρου είναι περιοχή του δήμου Χανίων της περιφεριακής ενότητας Χανίων, στην Κρήτη. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο Νεροκούρος έχει 5.531 κατοίκους. Ο Νεροκούρος απέχει από τα Χανιά 5 χιλιόμετρα. Είναι κτισμένος σε υψόμετρο 90 μέτρων, στους πρόποδες του βουνού Μαλάξα της οροσειράς Αλιγάνου, και έχει πανοραμική θέα στο κάμπο από το Κολυμβάρι μέχρι τη Σούδα.
Ιστορία
Ο Φραντσέσκο Μπαρότσι το αναφέρει το 1577 σαν δύο χωριά (απάνω και κάτω), κάτι το οποίο δεν συμβαίνει σε άλλες αναφορές. Στην απογραφή του 1583 (Καστροφύλακας Κ237) αναφέρεται ως Anerocurù με 337 κατοίκους. Στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834 αναφέρεται ως Nerokúru με 30 χριστιανικές και 6 τουρκικές οικογένειες, όμως στη συνέχεια ο πληθυσμός των Τούρκων αυξήθηκε, καθώς Τούρκοι από τις επαρχίες του νομού μετεγκαταστάθηκαν στα Χανιά και γύρω από αυτά για προστασία από τις επαναστάσεις. Πριν γίνει τμήμα της Ελλάδας ο Νεροκούρος είχε πλειονότητα Τούρκων. Οι Τούρκοι έφυγαν με την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923. Το 1928 ο Νεροκούρος έχει 1.160 κατοίκους και ανήκει στο δήμο Χανίων, αλλά αποσπάται από αυτόν το 1940 και γίνεται έδρα κοινότητας. Ο πληθυσμός του πενταπλασιάστηκε ανάμεσα στις απογραφές του 1961 (460 κάτοικοι) και του 1971 (2.077 κάτοικοι), όταν οι οικισμοί Κατσιφαριανά και Καλικάς προσαρτήθηκαν στον Νεροκούρο. Η αύξηση του πληθυσμού συνεχίζει μέχρι σήμερα. Με το πρόγραμμα Καποδίστριας, ο Νεροκούρος μαζί με τις Μουρνιές αποτελούσε το δήμο Ελευθέριου Βενιζέλου. Το 1976 ανακαλύφθηκε στη θέση Μετόχι Αγίου Γεωργίου κατά τη διάρκεια εκχέρσωσης με μπουλντόζα σε αγροτεμάχιο του Ινστιτούτου Υποτροπικών Φυτών και Ελιάς Χανίων ερείπια κτίσματος το οποίο στη συνέχεια ταυτοποιήθηκε ως μινωική έπαυλη της μεσομινωικής περιόδου (περίπου 1600 ΠΚΕ). Είναι καλά διατηρημένο και έχει πλακόστρωτα δάπεδα, πολύθυρο και όροφο. Επίσης βρέθηκαν έργα κεραμικής και χάλκινα αντικείμενα. Από το 1977 έως το 1982, διενεργήθηκε ελληνοϊταλική ανασκαφική έρευνα η οποία ανακάλυψε ολόκληρο οικισμό. Ανατολικά βρέθηκε ένα τετράγωνο κτίσμα με μικρή δεξαμενή. Μια δεύτερη οικία βρέθηκε 300 μέτρα μακριά, με δύο αποθηκευτικούς χώρους και πλακόστρωτο δάπεδο. Από το 2006 λειτουργεί στο αναπαλαιωμένο δημοτικό σχολείο του Νεροκούρου το Μουσείο σχολικής ζωής.