Η Ασή Γωνιά είναι ιστορικό χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητος του δήμου Αποκορώνου στην περιφερειακή ενότητα Χανίων της Κρήτης. Στο πέρασμα των ετών διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στα διάφορα επαναστατικά κινήματα της Κρήτης κατά τον 19ο αιώνα και αποτέλεσε τον τόπο καταγωγής αρκετών οπλαρχηγών. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της απογραφής του 2011, ο πληθυσμός του οικισμού ανέρχεται σε 527 κατοίκους, η πλειοψηφία των οποίων ασχολείται με την κτηνοτροφία.

Ονομασία

Η ονομασία Ασή είναι αραβικής ή τουρκικής προέλευσης (τουρκικά "Asi") και σημαίνει τον "αποστάτη" ή τον "ανυπότακτο" και κατ΄ επέκταση τον "παλικαρά". Υπό αυτήν την ερμηνεία, η Ασή Γωνιά μεταφράζεται ως η "Γωνιά των αποστατών ή των παλικαράδων".

Τοποθεσία

Ο οικισμός είναι κτισμένος στις απολήξεις των Λευκών Ορέων σε υψόμετρο 380 μέτρων σε δυσπρόσιτη τοποθεσία, ανατολικά του βουνού Αγκάθες. Απέχει 57 χιλιόμετρα από την πόλη των Χανίων και 35 χιλιόμετρα από το Ρέθυμνο. Αποτελεί την μικρότερη σε έκταση δημοτική ενότητα του δήμου Αποκορώνου. Ανατολικά συνορεύει με τον νομό Ρεθύμνης.

Ιστορικά στοιχεία

Λόγω της φυσικής οχυρής θέσης της, η Ασή Γωνιά αποτέλεσε στο πέρασμα των ετών κέντρο των διαφόρων επαναστατικών κινημάτων της Κρήτης. Ιστορικά αναφέρεται για πρώτη φορά κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας, ενώ αρχικά ήταν κτισμένη ανατολικότερα από τη σημερινή της θέση. Κατά τα νεότερα χρόνια, η Ασή Γωνιά ήταν γνωστή για τις αιματηρές βεντέτες, τα εκτεταμένα περιστατικά ζωοκλοπών αλλά και την αθρόα συμμετοχή των κατοίκων της στις διάφορες επαναστάσεις του νησιού. Τον Ιούνιο του 1867 κοντά στον οικισμό διεξήχθη σφοδρή μάχη μεταξύ Κρητών επαναστατών και οθωμανικού στρατού. Στις 11 και 19 Οκτωβρίου του 1895 (π. ημ.) σημειώθηκαν εδώ οι πρώτες συμπλοκές μεταξύ των εξεγερθέντων Κρητών και του οθωμανικού στρατού κατά την έναρξη της τελευταίας Κρητικής Επανάστασης του 1895 - 1898. Το χωριό κατά τη διάρκεια της υποχώρησης των συμμαχικών δυνάμεων τον Ιούνιο του 1941 μετά τη μάχη της Κρήτης, αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους κόμβους διαφυγής προς την ορεινή Κρήτη. Τον Μάιο του 1943, οι γερμανικές δυνάμεις Κατοχής πραγματοποίησαν εκκαθαριστική επιχείρηση στην ευρύτερη περιοχή της Ασής Γωνιάς, η οποία είχε αναδειχτεί σε σημαντικό κέντρο της Εθνικής Αντίστασης. Δείτε: Κοινότητα Ασή Γωνιάς

Αξιοθέατα - πολιτισμός

Στην Ασή Γωνιά παρουσιάζει οικιστικό ενδιαφέρον η οικία του οπλαρχηγού Παύλου Γύπαρη. Κοντά στην Ασή Γωνιά βρίσκεται το λεγόμενο "Χαϊνόσπηλιο" (σπήλαιο ληστών) στο οποίο κατέφυγαν τα διωκόμενα μέλη της Επαναστατικής Συνέλευσης του 1866. Κάθε χρόνο, διεξάγεται στον οικισμό σημαντική κτηνοτροφική γιορτή κατά την ημέρα του εορτασμού του Αγιου Γεωργίου του Γάλατα. Ο Μίκης Θεοδωράκης έχει γράψει το πρώτο συμφωνικό του έργο το 1946 με τίτλο "Το πανηγύρι της Ασή Γωνιάς".

Επιφανείς κάτοικοι

Από το χωριό κατάγονταν ο στρατιωτικός Παύλος Γύπαρης, ο αντιστασιακός και συγγραφέας Γεώργιος Ψυχουντάκης, ο μακεδονομάχος Στυλιανός Κοκκινάκης, ο οπλαρχηγός του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα Μιχαήλ Μελαδάκης, ο αντιστασιακός Πέτρος Παπαδοπετράκης (καπετάν Πέτρακας) και ο στρατιωτικός και αντιστασιακός Ανδρέας Παπαδάκης. Σπουδαίες προσωπικότητες της ιστορίας του χωριού είναι ακόμα ο Νικόλαος Πετράκης (Πετρονικόλας) και ο Μάρκος Πετράκης ή Πετρομάρκος, τα αγάλματα των οποίων δεσπόζουν σε κεντρικά σημεία. Είναι γεγονός οτι ο εγγονός του Πετρομάρκου, ο Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης είναι ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού από το 2020.

Πληθυσμιακά στοιχεία

Παραπομπές

Πηγές

"Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.11ος, σελ.317. "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου", τομ.3ος, σελ.752.