Πληροφορίες
Το Λιόπρασο είναι οικισμός της Θεσσαλίας στην Περιφερειακή Ενότητα Τρικάλων.
Γεωγραφικά στοιχεία - αξιοθέατα
Το Λιόπρασο βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές της οροσειράς Αντιχάσια, νότια από τον Νεοχωρίτη (ή Ντολερίτη) σε υψόμετρο 670 μέτρα ενώ απέχει περίπου 18 χλμ. Β.-ΒΑ. από το κέντρο των Τρικάλων. Οι κάτοικοί του ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία. Αξιοθέατα θεωρούνται:
Η τοποθεσία "Κουρί" με θέα τον Θεσσαλικό κάμπο, τα χωριά της Νότιας Πίνδου, τους βράχους των Μετεώρων και την Κατάρα. Το πουρναρόδασος της προστατευόμενης περιοχής Σβόρος - Πετρομαγούλα ή αλλιώς Ελληνοκάστρου - Λιόπρασου στα βόρεια του χωριού και σε έκταση 40 στρεμμάτων. Η πέτρινη τοξωτή γέφυρα Βλαχάβα, στα βορειοανατολικά και την τοποθεσία "Γκιοφύρια", σε περιοχή κατάφυτη με πλατάνια. Έχει συνολικό μήκος 41 μέτρα και γεφυρώνει τον παραπόταμο του Πηνειού, Νεοχωρίτη. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση κτίστηκε μεταξύ 1760 – 1770 και χρηματοδοτήθηκε από τον Αθανάσιο Βλαχάβα ή Γέρο Βλαχάβα, καπετάνιο στο αρματολίκι των Χασίων.
Ιστορικά στοιχεία
Το Λιόπρασο αναφέρεται επίσημα για πρώτη φορά στην Οθωμανική απογραφή του 1454-1455 ως Lobras και όπου καταγράφησαν 38 οικογένειες καθώς και το παρακάτω κείμενο (σε μετάφραση του κατάστιχου): "Αυτό το χωριό ήταν ερειπωμένο. Τον καιρό του Ουμούρ Μπέη είχαν απογραφεί δυο ραγιάδες και φοροπρόσοδος 120 ακτσέδων υπό έναν τιμαριώτη ονόματι Λάζαρο. Σήμερα το χωριό έχει ανασυσταθεί ύστερα από συγκέντρωση των άπιστων του Τουρχάν Μπέη. Ο Τουρχάν Μπέη λάμβανε από 25 ακτσέδες. Ο τιμαριώτης εισέπραττε την καταγεγραμμένη δεκάτη επί του εδάφους. Επομένως.επειδή βρέθηκε να είναι περισσότερος ο φόρος που συγκέντρωνε ο τιμαριώτης του Λιοπράσου από τα υπόλοιπα χωριά του, η συνολική φορπρόσοδος του προαναφερθέντος χωριού αποδόθηκε στον σαντζάκμπεη (διοικητής γεωγραφικού διαμερίσματος, σαντζάκι), και αυτό τηρείται ως έχει, όσες εντολές κι αν εκδοθούν." Την περίοδο εκείνη κατοικούσαν κάποιοι βλαχόφωνοι κτηνοτρόφοι ίσως ηπειρώτικης - βορειοηπειρωτικης προέλευσης ενώ πολλά ονόματα παραπέμπουν σε σλάβικη προέλευση. Μετέπειτες αναφορές υπάρχουν στην Ιερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου κατά τα έτη 1520-1540, όπου είναι καταγεγράφονται αφιερωτές της μονής οι οποίοι κατάγονται από το χωριό που αναφέρεται ως Λεόπρασο. Το 1820 ο οικισμός είχε 5 σπίτια και το 1881 είχε 166 κατοίκους.
Διοικητικά - πληθυσμιακά
Αναφέρεται επίσημα, μετά την Ένωση της Θεσσαλίας, το 1883 στο ΦΕΚ 126Α - 02/04/1883 να προσαρτάται στον τότε δήμο Παραληθαίων. Το 1925 με το ΦΕΚ 131Α - 26/05/1925 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης, μαζί με την Λαγκαδιά αποτελούν την ομώνυμη κοινότητα που υπάγεται στην Δημοτική Ενότητα Παληοκάστρου του Δήμου Τρικκαίων και σύμφωνα με την απογραφή 2011 απογράφησαν 124 κάτοικοι. Η πορεία του πληθυσμού, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, σύμφωνα με τις απογραφές είναι:
