Η Τριανδρία είναι πυκνοκατοικημένη συνοικία της Θεσσαλονίκης. Αποτελεί δημοτική ενότητα του Δήμου Θεσσαλονίκης και βρίσκεται ανάμεσα στις Σαράντα Εκκλησιές και την Άνω Τούμπα. Κυρίες οδικές αρτηρίες, η οδός Ελευθέριου Βενιζέλου, Γυμναστηρίου και Αγίου Σπυρίδωνα. Στην Τριανδρία λειτουργεί νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο. Η περιοχή εξυπηρετείται από τις λεωφορειακές γραμμές του Ο.Α.Σ.Θ. 17 και 37 οι οποίες ενώνουν την Τριανδρία με το κέντρο της Θεσσαλονίκης ενώ υπάρχει η γραμμή 30 η οποία την ενώνει με την παραλία.

Ιστορία

Η Τριανδρία πήρε το όνομά της από την τριανδρία (τρεις άνδρες) που αποτέλεσε την ηγεσία του κινήματος Εθνικής Άμυνας που είχε έδρα τη Θεσσαλονίκη (Ελευθέριος Βενιζέλος, Παύλος Κουντουριώτης, Παναγιώτης Δαγκλής). Το 1915 κατέφυγαν στην περιοχή πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Το 1917 κατέφυγαν πυροπαθείς της Θεσσαλονίκης, μετά την καταστροφική πυρκαγιά της 5ης Αυγούστου, που έκαψε σε έκταση 1.200 στρεμμάτων το μεγαλύτερο μέρος του ιστορικού κέντρου της πόλης. Το 1919 κατέφυγαν πρόσφυγες από τη Ρωσία. Το 1922 εγκαθίστανται στην περιοχή Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και τη Θράκη, και έκτισαν πρόχειρα σπίτια για να στεγαστούν. Το 1929 είχε πληθυσμό 3.000 κατοίκους και πολλά προβλήματα. Τα λεωφορεία έφταναν μέχρι το Ιταλικό νοσοκομείο (αργότερα ονομάστηκε Λοιμωδών), και οι κάτοικοι έπρεπε να περπατήσουν περισσότερο από 1 χιλιόμετρο, χωρίς να υπάρχει δρόμος, για να πάνε στα σπίτια τους. Δεν υπήρχαν υπόνομοι και οι βόθροι υπερχείλιζαν. Επίσης τα σκουπίδια ρίχνονταν πρόχειρα στις παρυφές του συνοικισμού. Έτσι οι κάτοικοι φοβόταν για "δάγκειο" ή "χολέρα" και τον εγκατέλειπαν στην πρώτη ευκαιρία. Ο συνοικισμός βρισκόταν ανάμεσα σε δυο χαράδρες-ρεματιές. Δεν είχε δρόμους ούτε γέφυρες για να τον ενώσει με τη Θεσσαλονίκη και την Τούμπα. Το χειμώνα τα νερά από τα βουνά κατέβαιναν ορμητικά σχηματίζοντας χείμαρρους και κάνοντας πολύ δύσκολη έως αδύνατη (το βράδυ) την προσέγγιση στην Τριανδρία. Το 1976, η περιοχή έχει ήδη κτιστεί τουλάχιστον κατά 80% με τετραώροφες πολυκατοικίες. Στην κοινότητα Τριανδρίας υπηρέτησε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος κοινότητας στην Ελλάδα, η αντιστασιακή Μαρίκα Μανιού - Θεοδωρίδου (γ. 1919). Το 1983, μετά τη μακρόχρονη ύπαρξη του οικισμού ως κοινότητας, συστάθηκε ως Δήμος Τριανδρίας. Το 2011 σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» ενώθηκε με τον Δήμο Θεσσαλονίκης αποτελώντας δημοτική ενότητα. Εντός του Ναού της Τριανδρίας βρίσκεται το παρεκκλήσιο του Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης ώστε να θυμίζει τη μικρασιατική ταυτότητα του συνοικισμού.

Πληθυσμός

Η εξέλιξη του μόνιμου πληθυσμού της Τριανδρίας έχει ως εξής:

Ο Άγιος Σπυρίδων προστάτης των τσαγκάρηδων

Ο πρώτος ναός στεγάστηκε σε στάβλο το 1915 με την έλευση των πρώτων Μικρασιατών προσφύγων. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 στη θέση της παλιάς εκκλησίας (στάβλος), χτίστηκε ξύλινος Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος, καθώς είναι προστάτης των τσαγκαράδων, τέχνη των περισσοτέρων προσφύγων της περιοχής. Το 1990 ανεγέρθηκε στην ίδια θέση ο σημερινός ναός ο οποίος όμως πάρα τους συνεχείς εράνους και τη συγκέντρωση χρημάτων επί τρεις δεκαετίες παραμένει μέχρι σήμερα ημιτελής εσωτερικά και εξωτερικά.

Παραπομπές