H Σπηλιά και παλαιότερα αναφερόμενη ως Σπηληά, είναι οικισμός κοντά στην Κυπαρισσία και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Τριφυλίας, του Νομού Μεσσηνίας.

Τοποθεσία

Το χωριό βρίσκεται περίπου 6 χιλιόμετρα προς τα νοτιοανατολικά της Κυπαρισσίας σε υψόμετρο 85 μέτρα και απέχει 6 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους.

Ιστορία

Το χωριό έχει ιστορία που ξεκινά από το 1833, όταν ιδρύθηκε από τους αδελφούς Κωνσταντίνο, Γεωργάκη και Ιωάννη Μπίτσικα, σε τοποθεσία που είναι κοντά στη οροσειρά του Αιγάλεω, η οποία εκτείνεται στα ανατολικά του χωριού. Οι πρώτοι κάτοικοι ήταν μέλη των οικογενειών Μπίτσικα, Χήναρη και Κανελλόπουλου. Οι δυο πρώτες οικογένειες πιστεύεται ότι προέρχονταν από τους Αρμενιούς, ενώ η τρίτη οικογένεια από το Ραφτόπουλο αντίστοιχα. Ως ο πιο προεξέχων από τους ιδρυτές θεωρείται ο Κωσταντίνος Δρακόπουλος ή Μπίτσικας από τους Αρμενιούς. Περίπου 1 χιλιόμετρο στα νοτιοανατολικά από τη σημερινή τοποθεσία του χωριού υπήρχε, κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας, μικρός οικισμός με την ονομασία Ρεντεμίρι, στον οποίο ο Μητροπολίτης Χριστιανουπόλεως Αθανάσιος, είχε εγκαταστήσει πρώην σκλάβους, χριστιανούς στο θρήσκευμα, τους οποίους είχε εξαγοράσει από τους Τούρκους. Την εποχή της Β' Ενετοκρατίας το Ρεντεμίρι (Rendemiri) αναφέρεται επίσης σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Το Ρεντεμίρι (Rendemiri), το 1689, αριθμούσε 38 κατοίκους και ανήκε στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης). Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή του Δήμου Τριφυλίας το χωριό της Σπηλιάς πήρε την ονομασία του από ένα μικρό σπήλαιο που βρίσκεται κοντά στο ρέμα του Σκανδάλη, το οποίο οι κάτοικοι χρησιμοποιούσαν ως χώρο φύλαξης για τα ζώα τους. Από τα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου η Σπηλιά γνώρισε αύξηση του πληθυσμού, όπως και η ευρύτερη περιοχή, χάρη στην οικονομική ανάπτυξη που έφερε η «κοινωνία της σταφίδας». Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου στον πληθυσμό του χωριού σταδιακά προστέθηκαν Τσάκωνες από την Κυνουρία της Αρκαδίας, χάρη στους οποίους οικοδομήθηκε ο συνοικισμός Τσακονόρουγα στα νότια του χωριού, καθώς και άλλοι κάτοικοι οι οποίοι προστέθηκαν από διάφορα ορεινά χωριά του παλαιού Δήμου Τριπύλας (όπως τα χωριά: Ντάρα, Μύρου, Λεντεκάδα, Σελλά, Καλογερέσι, Τριπύλα και Λυκουδέσι). Η Σπηλιά προσαρτήθηκε επίσημα στον παλαιό Δήμο Κυπαρισσίας το 1845. Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας, για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας, ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Σπηλιάς αποσπάται από τον παλαιό Δήμο Κυπαρισσίας και γίνεται έδρα της Κοινότητας Σπηλιάς, στην οποία εντάσσεται και το χωριό της Ποδογοράς, το οποίο, το 1927, μετονομάζεται σε Περδικονέρι και λίγο αργότερα, το 1928, αποσπάται από την Κοινότητα Σπηλιάς και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Περδικονερίου. Η Σπηλιά παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1912 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Κυπαρισσίας, ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας. Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. Η Σπηλιά σήμερα είναι η έδρα στο Δημοτικό Διαμέρισμα της Σπηλιάς, το οποίο είναι και το μεγαλύτερο του Δήμου Τριφυλίας.

Κάτοικοι

Ο οικισμός, με βάση την απογραφή του 2011, έχει 511 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι απασχολούνται σε διάφορες αγροτικές εργασίες, καθώς ανάμεσα στο χωριό και την Κυπαρισσία, στα δυτικά του χωριού, ξετυλίγεται ο καρποφόρος κάμπος με τους ελαιώνες και διάφορες καλλιέργειες, όπως της πατάτας, των καρπουζιών και διαφόρων κηπευτικών.

Κτίρια – εκδηλώσεις

Εκτός από τα σπίτια στο χωριό υπάρχουν δύο γραφικές πλατείες, με βάση το ρυμοτομικό σχέδιο του χωριού που καταρτήθηκε το 1924. Το αρχικό Δημοτικό Σχολείο της Σπηλιάς δημιουργήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα. Προγενέστερα η εκπαίδευση των παιδιών του χωριού γινόταν από ιδιωτικούς διδασκάλους, είτε σε διάφορα σπίτια, είτε στην εκκλησιά. Το 1915, όταν δάσκαλος ήταν ο Αναστάσιος Ζαχάριος, το σχολείο μεταστεγάστηκε στο νέο κτίριο, το Δημόσιο Διδακτήριο το οποίο υπάρχει ακόμα ως σήμερα, ενώ το 1922 ιδρύθηκε και Δημοτικό Σχολείο Θηλέων, το οποίο λειτούργησε για δύο περίπου χρόνια ως μονοθέσιο. Έως το 1924, δηλαδή, λειτουργούσαν δύο σχολεία, αρρένων και θηλέων, τα οποία ενώθηκαν στη συνέχεια στο μικτό 2θέσιο Δημοτικό σχολείο. Το 1938 το σχολείο είχε γίνει τριθέσιο και ήταν γραμμένοι σε αυτό περίπου 140 μαθητές/ιες. Το χτίσιμο μιας τρίτης αίθουσας σε αυτό, σταμάτησε λόγω του πολέμου του 1940, ενώ αργότερα κτίστηκε το Πνευματικό Κέντρο του χωριού. Στο χωριό υπάρχει επίσης Γυμναστήριο. Μέχρι το 1874, που φτιάχτηκε η πρώτη εκκλησιά, οι κάτοικοι εκκλησιάζονταν κυρίως στους Αρμενιούς, ενώ η καινούρια εκκλησία, ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο οποίος υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Τριφυλίας και Ολυμπίας, χτίστηκε το 1954. Στο χωριό υπάρχουν και τρία εξωκλήσια, αυτά του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Νεκταρίου του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Εφραίμ. Κατά τη γιορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (6 Αυγούστου) και τα εννιάμερα της Παναγίας (22/23 Αυγούστου) γίνεται στο χωριό λαϊκό πανηγύρι με ζωντανή μουσική, ενώ γιορτάζονται επίσης στη Σπηλιά, ο Άγιος Γεώργιος, ο Άγιος Νεκτάριος, ο Άγιος Δημήτριος, η Αγία Μαύρα και ο Άγιος Κωνσταντίνος. Εκδηλώσεις διοργανώνουν επίσης ο Σύλλογος Φιλοπροόδων «ο Ερμής» και ο Σύλλογος Σπηλαίων της Αθήνας, ο οποίος εκδίδει και εφημερίδα. Το 2016, ο "Εκπολιτιστικός Σύλλογος Σπηλιάς «Ερμής»" μαζί με τον Δήμο Τριφυλίας συνδιοργάνωσαν στη Σπηλιά, το 4ο Αντάμωμα της Μεσσηνιακής Αμφικτιονίας.

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Δήμος Τριφυλίας, από την ιστοσελίδα: www.dimostrifylias.gr του Δήμου Τριφυλίας.