Η Σκοπιά είναι χωριό της Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, με πληθυσμό 563 κατοίκων (απογραφή 2011). Είναι κτισμένη σε μεσοσταθμικό υψόμετρο 700 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, σε οδική απόσταση μόλις δύο χιλιομέτρων νότια από την πόλη της Φλώρινας, αλλά σε ξεχωριστή κοιλάδα (οι δύο οικισμοί δεν είναι ορατοί ο ένας από τον άλλον). Το παλαιό (μέχρι το 1928) όνομα της Σκοπιάς ήταν Άνω Νεβολιάνη και πριν τον 19ο αιώνα απλώς Νεβολιάνη.

Γεωγραφία-δημογραφία

Οι γεωγραφικές συντεταγμένες της Σκοπιάς είναι πλάτος 40°46΄ Βόρειο και μήκος 21°24,5΄ Ανατολικό. Κοντινότερος οικισμός είναι η Φλώρινα, ενώ συνεχίζοντας τον δρόμο προς τα νοτιοανατολικά βρίσκουμε μετά από 4 χιλιόμετρα τον Τροπαιούχο. Διοικητικά η Σκοπιά υπάγεται σήμερα στην ομώνυμη τοπική κοινότητα (της οποίας αποτελεί τον μοναδικό οικισμό), της Δημοτικής Ενότητας Φλώρινας του Δήμου Φλώρινας, στην Περιφερειακή Ενότητα Φλώρινας της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας. Παλαιότερα, αντίστοιχα, ήταν έδρα ομώνυμης κοινότητας, της Επαρχίας και Νομού Φλωρίνης. Ο ταχυδρομικός κώδικας της Σκοπιάς είναι 53100. Η εξέλιξη του πληθυσμού της Σκοπιάς Φλώρινας στις επίσημες απογραφές φαίνεται στον παρακάτω πίνακα.

Ιστορικά στοιχεία

Είναι πολύ παλαιός οικισμός, δημιουργημένος πιθανότατα κατά την τελευταία περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αρχικώς στην είσοδο της κοιλάδας. Στις αρχές του 19ου αιώνα ο Ν. Νικολάου, αντιπρόσωπος του χωριού, πήγε και ζήτησε από τον Πασά των Ιωαννίνων, στον οποίο υπαγόταν το χωριό, την άδεια να μεταφερθεί τα χωριό στα ενδότερα, άδεια που έλαβε από τον Αλή Πασά, αφού τον εμπιστεύτηκε ο Αληπασάς. Ο κυριότερος λόγος ήταν η ασφάλεια των κατοίκων: Από εκεί περνούσε ο δρόμος από Μοναστήριο για Καστοριά και Γιάννενα, και κάθε τόσο περιστασιακοί επιδρομείς λήστευαν και λεηλατούσαν τους κατοίκους. Το παλιό χωριό λοιπόν εγκαταλείφθηκε και κτίσθηκαν δύο οικισμοί προς το εσωτερικό της μικρής κοιλάδας: Ο ένας στην περιοχή Τσετιρόκι, που μετά από λίγα χρόνια εγκαταλείπεται, και ο άλλος εκεί που είναι η Σκοπιά σήμερα. Τότε ονομάσθηκε Άνω Νεβολιάνη. Η μεταφορά του οικισμού πρέπει να είχε θετικά αποτελέσματα στην ασφάλεια και την οικονομία. Μόνο οι Γκέγκηδες συνέχιζαν να κάνουν επιδρομές και να δημιουργούν προβλήματα. Το χωριό στη νέα του τοποθεσία σιγά σιγά μεγάλωσε, καθώς εγκαταστάθηκαν και Τούρκοι, που δημιούργησαν το δικό τους «μαχαλά» (συνοικία), «το Τζαμί», όπως έμεινε γνωστό από το τζαμί με τον μιναρέ του, που καταστράφηκε το 1928. Το 1886 αναφέρεται ως Άνω Ντολιάν με 1.150 Χριστιανούς και 440 Μουσουλμάνους κατοίκους. Κατά την ανταλλαγή πληθυσμών έφυγαν 59 οικογένειες Μουσουλμάνων (350 άτομα) και ήρθαν 25 οικογένειες προσφύγων: τρεις από τη Θράκη και 22 από τη Μικρά Ασία. Στο χωριό δραστηριοποιείται ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Αμύντας».

Παραπομπές

Πηγές

Ελλάς: οδικοί-τουριστικοί χάρτες, έκδ. Ν. & Ι. Φώτης, 33η έκδοση, Αθήνα 2005/6 Πελαγίδης, Ε.: Η αποκατάσταση των προσφύγων στη Δυτική Μακεδονία, εκδ. Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1993

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Η Σκοπιά την άνοιξη