Το Δαφνούδι είναι χωριό του Νομού Σερρών και βρίσκεται σε πεδινή περιοχή, 22 χλμ. ανατολικά από την πόλη των Σερρών (ή 13 χλμ. βορειοανατολικά από το Χρυσό) και σε μικρή απόσταση από την κατάληξη του ορεινού όγκου του Μενοίκιου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2021, ο πληθυσμός του είναι 428 κάτοικοι, ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ήταν 443 κατοίκοι. Το όνομα του οικισμού μέχρι το 1928 ήταν "Νούσκα".

Ιστορία

Αρχαιότητα

Σε μικρή απόσταση (περίπου 1000 μ.) δυτικά από το Δαφνούδι και συγκεκριμένα στην τοποθεσία «Παλιοχώρι» έχει εντοπιστεί, με βάση την επιφανειακή κεραμική, η θέση ρωμαϊκού οικισμού, από την οποία προέρχεται και το επιτύμβιο ανάγλυφο ενός Θράκα (του 2ου μ.Χ. αιώνα). Επίσης, στο λόφο «Καϊλιάς», που βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα βορειοανατολικά από το Δαφνούδι, κοντά στα διοικητικά όρια με το χωριό Άγιος Χριστόφορος, σώζονται ερείπια (τείχη και θεμέλια κτηρίων) ενός αρχαίου οχυρωμένου οικισμού. Στις πλαγιές των γειτονικών λόφων ανακαλύφτηκαν τάφοι και όστρακα αγγείων ρωμαϊκής εποχής. Από δω προέρχεται πιθανώς ένα άλλο επιτύμβιο ανάγλυφο Θράκα (του 1ου μ.Χ. αιώνα), που είχε βρεθεί παλιότερα στη γύρω περιοχή από κάτοικο του Αγίου Χριστοφόρου.

Νεότεροι χρόνοι

Πρώτοι κάτοικοι ήταν μετανάστες από άλλα μέρη, όπως τη Δράβοστα και τα Μέταλλα. Η ιστορία του χωριού αρχίζει, το έτος 1785, ίσως και παλιότερα γιατί στην περιοχή κατοικούσαν ήδη αρκετοί Τούρκοι. Στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, κάτοικοι από την Δοβίστα και τα σημερινά Μέταλλα, μετακόμισαν στο Δαφνούδι, που τότε ονομάζονταν "Κάτω Νούσκα" . Το 1908 ονομάστηκε Δαφνούδι. Αφορμή για την αλλαγή, σύμφωνα με την παράδοση, στάθηκε η επίσκεψη του Βασιλιά Γεωργίου, στον οποίο οι κάτοικοι πρόσφεραν ένα στεφάνι από δάφνες, από τις οποίες προέκυψε το όνομα Δαφνούδι. Το 1914, εγκαταστάθηκαν στην Ανατολική πλευρά του χωριού πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη.Το 1950 εγκαταστάθηκαν μόνιμα Σαρακατσάνοι στην δυτική πλευρά του χωριού από τα γύρω βουνά Μενοίκιο όρος. Το Δαφνούδι έχει μεγάλη προσφορά στους εθνικούς αγώνες. Ο Νικόλαος Κονδράκης και ο Νικόλαος Αρίστος υπήρξαν παλικάρια του Εμμανουήλ Παππά κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Προς τιμήν αυτών, οι κάτοικοι έδωσαν τα ονόματα σε δυο κορυφές του Μενοίκιου, που βρίσκονται πάνω από το χωριό. Λέγεται ότι έπεσαν εκεί μαχόμενοι για την απελευθέρωση της πατρίδας ενώ στο Μακεδονικό Αγώνα πήραν μέρος όλοι οι κάτοικοι του χωριού. Η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου είναι κτισμένη το 1835 πάνω στα ερείπια παλαιότερου Ναού. Πρόκειται για έναν επιβλητικό ναό, με εξαίσιες τοιχογραφίες. Αναφορικά με το σχολείο του χωριού η ιστορία του ξεκινά το 1865 εποχή κατά την οποία το κρυφό "σχολειό" κρατούσε τα ηνία. Ένας ιερέας μέσα στην εκκλησία, καθισμένος στο σκαμνί και στο σκοτάδι, προσπαθούσε να μυήσει στις ελληνοχριστιανικές ιδέες τους λίγους μαθητές του. Τότε ήρθε στο χωριό ο πρώτος επίσημος διδάσκαλος ο Γεροδιδασκαλούδας. Κατόπιν οι επόμενοι δάσκαλοι παρακίνησαν τους γονείς και τα παιδιά να μεταφέρουν μαρμάρινες πλάκες από το Μενοίκιο όρος και να κατασκευάσουν το νάρθηκα του ναού του Αγίου Αθανασίου. Το 1922 έγινε η μεταφορά του σχολείου. Με τις δαπάνες των κατοίκων και της Κοινότητας, χτίστηκε ένα μεγαλοπρεπές κτίριο με μεγάλο προαύλιο και σπουδαία εσωτερική και εξωτερική διακόσμηση στο χώρο όπου σήμερα στεγάζεται και το ΚΑΠΗ Δαφνουδίου.

Πανηγύρι Ζωοδόχου Πηγής

Κάθε χρόνο, την ημέρα εορτασμού της Ζωοδόχου Πηγής διοργανώνεται, στο χώρο της ομώνυμης εκκλησίας, παραδοσιακό πανηγύρι.

Προσωπικότητες

Αθανάσιος Βελίκης, Έλληνας γιατρός και Βουλευτής

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Δαφνούδι Σερρών στο Facebook http://www.kairos.gr/weather/greece/central-macedonia/serres/dafnoudi/ Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine.