Ο Πλακιάς είναι παραθαλάσσιος τουριστικός οικισμός, αλλά και παραλία, της Κοινότητος Σελλίων του Δήμου Αγίου Βασιλείου στην περιφερειακή ενότητα Ρεθύμνης στη νότια Κρήτη. Το χωριό φαίνεται να κατοικείται από την αρχαιότητα, καθώς εκεί πιθανώς να υπήρχε αρχαία πόλη.

Γενικές πληροφορίες

Απέχει 35 χιλιόμετρα από το Ρέθυμνο. Το κλίμα της περιοχής είναι Μεσογειακό με ζεστά καλοκαίρια (Csa στην κλίμακα Koppen). Οι βροχοπτώσεις τον χειμώνα είναι ήπιες και το καλοκαίρι σχεδόν μηδαμινές. Οι χειμώνες είναι σχετικά δροσεροί.

Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 143 κατοίκους. Η οικονομία του χωριού βασίζεται στον τουρισμό, καθώς υπάρχει παρουσία πολλών μονάδων φιλοξενίας, όπως ξενοδοχεία. Το χωριό επικοινωνεί με την υπόλοιπη Κρήτη λεωφορειακά από το ΚΤΕΛ Χανίων - Ρεθύμνης με τακτικά δρομολόγια από το Ρέθυμνο, τα οποία διέρχονται από Μύρθιο και Μαριού. Στον Πλακιά λειτουργεί Δημοτικό σχολείο.

Ιστορία

Η περιοχή κατοικείται από την αρχαιότητα. Στη θέση του Πλακιά θεωρείται από κάποιους ότι βρισκόταν η αρχαία πόλη Λάμων ή η αρχαία πόλη Φοίνικας Λαμπαίων. Στο Πλακιά έχουν βρεθεί αντικείμενα ρωμαϊκής εποχής, ενώ στη θέση Ζωοδόχος Πηγή εντοπίστηκε μια νεκρόπολη έκτασης 5 στρεμμάτων, αλλά από τους τάφους έχουν αφαιρεθεί οι πλάκες. Διάσπαρτες πλάκες έχουν βρεθεί στην πλαγιά και σύμφωνα με μια υπόθεση, ο μεγάλος αριθμός πλακών έδωσε το όνομα Πλακιάς στην περιοχή. Όπως, πάντως, σημειώνει στο "Τοπωνυμικό" του ο Κωστής Ηλ. Παπαδάκης, το όνομά του ο οικισμός το οφείλει στις μεγάλες υποθαλάσσιες πλάκες που εκτείνονται μέχρις έξω, στην ξηρά και είναι ευκρινώς ορατές κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας . Σύμφωνα με μια άλλη υπόθεση, το όνομα προέρχεται από το γεγονός ότι το χωριό κτίστηκε πάνω σε μια μεγάλη πλάκα. Ο οικισμός είναι νέος, καθώς δημιουργήθηκε γύρω στο 1830 ή στις αρχές του 20ού αιώνα από αλιείς από τα Σελλιά Ρεθύμνης που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή. Η πρώτη του αναφορά γίνεται στην ελληνική απογραφή του 1961, όταν βρισκόταν στην κοινότητα Σελλίων και είχε 6 κατοίκους. Την δεκαετία του 1960 η παραλία του Πλακιά ήταν δημοφιλής προορισμός για τους χίπις. Τη δεκαετία του 1970, ο Πλακιάς γνώρισε πολύ μεγάλη τουριστική ανάπτυξη. Σχέδιο για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής είχε εκπονηθεί από τον Τάκη Ζενέτο το 1967, με 1.500 κλίνες. Παράλληλα, αποτελεί δημοφιλή προορισμό για τους λάτρεις των θαλασσίων αθλημάτων. Από το 1997 μέχρι το 2010 ανήκε και στον τοτε δήμο Φοίνικα, του οποίου και ήταν η έδρα. Στον Πλακιά σήμερα είναι διαθέσιμα ξενοδοχεία, καφετέριες, ταβέρνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, καταστήμα, οργανωμένες παραλίες και ταχυδρομείο.

Αναρρίχηση

Στο αριστερό άκρο της εκτεταμένης παραλίας του οικισμού βρίσκεται το φερώνυμο αναρριχητικό πεδίο «Πλακιάς», από τα σημαντικότερα της Κρήτης. Πρόκειται για εντελώς κάθετη ορθοπλαγιά (πλάκα) με εντυπωσιακές σχισμές. Οι πρώτοι που σκαρφάλωσαν εδώ ήταν Γερμανοί αναρριχητές και, αργότερα (1979), οι Δ. Κορρές και Δ. Σωτηράκης, αλλά ανοίχτηκαν ελάχιστες διαδρομές. Η συστηματική οργάνωση του πεδίου έγινε στη δεκαετία του 2010, κυρίως από Κρήτες αναρριχητές και τον Άρη Μαυρομμάτη. Το ασβεστολιθικό πέτρωμα της ορθοπλαγιάς είναι εξαιρετικής ποιότητας και προσφέρεται για τη διάνοιξη διαδρομών υψηλής δυσκολίας και αισθητικής. Έχουν ανοιχτεί περίπου 30 διαδρομές, αλλά η πλάκα προσφέρεται για πολλές περισσότερες. Ο προσανατολισμός του πεδίου είναι δυτικός και οι καταλληλότερες εποχές για σκαρφάλωμα είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο.

Παραπομπές

Πηγές

Περιοδικό «Κορφές», εκδ. ΕΟΣ Αχαρνών