Η Λοχριά είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητας του Δήμου Αμαρίου, στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνης της Κρήτης. Απέχει 61 χιλιόμετρα από το Ρέθυμνο και 56 από το Ηράκλειο. Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 580 μέτρα μέσα σε κοιλάδα. Βρίσκεται κοντά στα σύνορα των νομών Ρεθύμνης και Ηρακλείου. Η οικονομία του χωριού είναι κυρίως αγροκτηνοτροφική, ενώ λειτουργούν επίσης στο χωριό πρατήριο καυσίμων, δύο φούρνοι και εμπορικό κατάστημα.

Ιστορικά στοιχεία

Το χωριό αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Loghrea. Στην ενετική απογραφή του 1583 από Καστροφύλακα αναφέρεται ως Oghrea με 68 κατοίκους και στην απογραφή του Βασιλικάτα του 1630 αναφέρεται ως Locrea. Αν και το χωριό ανήκει στα χωριά της Αμπαδιάς, σε αυτό δεν κατοίκησαν μουσουλμάνοι. Στην απογραφή του 1834 η οποία πραγματοποιήθηκε από τους Αιγυπτίους καταγράφηκαν 6 χριστιανικές οικογένειες. Στην απογραφή του 1881 είχε 80 χριστιανούς κατοίκους και υπαγόταν στο δήμο Αποδούλου. Στην απογραφή του 1900 είχε 160 κατοίκους. Στην απογραφή του 1920 αναφέρεται ότι ανήκε στην κοινότητα Πλατάνου. Το 1927 ορίστηκε έδρα ομώνυμης κοινότητας μέχρι την Καποδιστριακή διοικητική διαίρεση, οπότε και προσαρτήθηκε στον Δήμο Κουρητών. Δείτε: Κοινότητα Λοχριάς Τις 4 Μαΐου 1944, τα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στο χωριό απομάκρυναν τους κατοίκους και έπειτα χώρισαν άντρες και γυναίκες. Από τους άντρες εκτέλεσαν τρεις στο χωριό και τους υπόλοιπους τους μετέφεραν στις Μοίρες, όπου τους φυλάκισαν. Στη συνέχεια μετέφεραν οχτώ από αυτούς στις φυλακές Αγιάς, όπου πιστεύεται ότι τουφεκίστηκαν. Έπειτα κατέστρεψαν και τα 215 σπίτια του χωριού, αφού προηγουμένος τα είχαν λεηλατήσει. Αναλυτικά η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:

Σημεία ενδιαφέροντος

Στο κέντρο του χωριού βρίσκεται ο κατάγραφος βυζαντινός ναός του Αγίου Νικολάου, ο οποίος χρονολογείται από τον 11ο-12ο αιώνα μ.Χ. Η παρουσία της εκκλησίας αποτελεί ένδειξη ότι το χωριό κατοικούταν από τους βυζαντινούς χρόνους. Άλλοι ναοί στο χωριό είναι ο ναός του Άη Γιάννη του Ριγολόγου και η εκκλησία της Θεοτόκου, στο κοιμητήριο. Το 1974 ολοκληρώθηκε ο νέος ενοριακός ναός του χωριού, αφιερωμένος στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη. Στη Λοχριά άρχισε να λειτουργεί δημοτικό σχολείο το 1924. Νωρίτερα οι μαθητές του χωριού πήγαιναν στον Πλάτανο. Τη χρονιά 1941-1942 στο σχολείο φοιτούσαν 74 μαθητές, ο μέγιστος αριθμός που καταγράφηκε. Το πρώτο κτίριο του σχολείου κάηκε από τους Γερμανούς το 1944 μαζί με το υπόλοιπο χωριό και έτσι το 1945 κτίστηκε νέο, το οποίο το 1958 αντικαταστάθηκε από άλλο κτίριο. Το δημοτικό σχολείο στη Λοχριά συνέχισε να λειτουργεί μέχρι το 2001, οπότε και συγχωνεύθηκε με το δημοτικό σχολείο Πλατάνου.

Μεταφορές

Το χωριό διασχίζει η Επαρχιακή Οδός 13, γνωστή και ως Αμαριώτικος Δρόμος, που το ενώνει με το Ρέθυμνο (Περιβόλια, Πρασιές) και το υπόλοιπο Αμάρι (Απόστολοι, Γεωργική Σχολή, Βιζάρι, Φουρφουράς, Κουρούτες, Νίθαυρις, Αποδούλου, Βαθιακό, Πλάτανος, Άρδακτος, Λοχριά). Η αναβάθμιση του δρόμου αυτού είναι υπό μελέτη.

Παραπομπές