Η Νικόπολη (παλιά ονομασία Ζάροβα) είναι οικισμός του Καλλικρατικού Δήμου Λαγκαδά, της Δημοτικής Ενότητας Λαχανά ,45 χλμ ΒΑ της Θεσσαλονίκης , στις πλαγιές του όρους Βερτίσκος. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 αριθμεί 315 μόνιμους κατοίκους ,ενώ με την απογραφή του 2011 έχουμε σημαντική πτώση , 134 κάτοικοι. Οι κάτοικοί της Νικοπόλεως είναι κυρίως πρόσφυγες από την Νικόπολη του Πόντου, που την κατοίκησαν το 1914 μετά την απελευθέρωση της περιοχής τον Ιούνιο του 1913 (μάχη Λαχανά 21-06-1913). Μέχρι 16-06-1913 στη Νικόπολη κατοικούσαν κυρίως Εξαρχικοί ,που την εγκατέλειψαν στις 16-06-1913 με την υποχώρηση των Βουλγαρικών δυνάμεων προς Βορρά. Οι Έλληνες κάτοικοι κατέληξαν στα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας να είναι μειοψηφία και αναγκάστηκαν να μετοικήσουν σε χωριά της περιοχής Λαγκαδά (Λητή και Δρυμό κυρίως), κάποιοι από αυτούς φέρουν τα επίθετα Ζαρόβαλης, Ζαροβιανός κλπ , γιατί έτσι τους αποκαλούσαν στα νέα χωριά τους. Οι πρώτοι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν το 1914, ήταν η οικογένεια Στεφανίδη από το Χατζήκιοϊ Νικοπόλεως Πόντου. Οι κάτοικοι προέρχονται από τα παρακάτω χωριά της Νικόπολης (Sebinkarahisar) Νομού Κερασούντος . Η Νικόπολη (Sebinkarahisar )είναι πρωτεύουσα επαρχίας του Νομού Κερασούντας με 11.500 κατοίκους. Ήταν έδρα της Μητρόπολης Νικοπόλεως και Κολωνείας και διοικητικό και οικονομικό κέντρο της ορεινής αυτής περιοχής. Η περιοχή έχει υψόμετρο 1500-1800 μέτρα και για να πας από τη Νικόπολη στην Κερασούντα, έδρα της Νομαρχίας , περνάς από ένα σημείο στο βουνό Egribel όπου το υψόμετρο είναι 2.200 μέτρα. 1) χωριό Χατζήκιοι: Οι οικογένειες των αδερφών Στεφανίδη Ιορδάνη και Παύλου (Ζούμπαυλος), Μαυρίδη Πρόδρομου (Κόχλος), Μαρουφίδη Εμμανουήλ, Κεβεζετίδη Κυριάκου (Τσοπούρ) ,Μισαηλίδη Μιχαήλ, Τηλεντζίδης Σάββας (Σισλής) , Παυλίδης Φώτιος (Τελεμένος), Γεωργιάδης Ιωαννης (πεταλωτής), Κουτσόγλου Ευστάθιος και Κουτσόγλου Στέφανος ? ( τη Παρασκευούλας) Αναστασιάδης Κλεάνθης, Λάζαρος, Αναστάσιος (Πακάλ, Τσουβάν και Παμπουκτσής) και ο πατέρας του Γιορδάμη Τσαλίκα. 2) Το χωριό Έσκιονε (σήμερα Ugurtza): Οι οικογένειες Γαρυπίδη Θεοδώρου με γιο τον Ιορδάνη, Αναστασιάδη Σπύρος (από Γαρυπίδης άλλαξε, ο λεγόμενος Ασκονίτας) ,Πορφύρογλου ή Προφυλίδη. 3) Το χωριό Καηλούκα οικογένεια Αντωνιάδη (Καλικότας) 4) Το χωριό Αλούτζα οικογένεια Νικολαίδη ή Βασιλειάδη (είχε δύο επίθετα, τελικά κράτησε το Νικολαίδης (οι βιομήχανοι) 5) Το χωριό Λάπα οικογένειες Αρτουτζόγλου (μετέπειτα Αρτουτζίδης) και Παπαδόπουλος (πεθερός του δάσκαλου Μπακάλη Αλέκου) Η δεύτερη μεγάλη ομάδα καταγωγής των κατοίκων του χωριού προέρχεται από χωριά της Ρεφαγιάς (κωμόπολη 6.000 κατοίκων) που ανήκαν στη Μητρόπολη Νικοπόλεως, αλλά διοικητικά στον Νομό Ερζιντζάν. Τα χωριά αυτά είναι Νότια της Νικόπολης και είναι τα εξής: 6) Το χωριό Αλατζά χαν οι οικογένειες Ακριτίδης, Ακριτόπουλος, Χαιτίδης,Κυριακίδης, Μασμανίδης, Ξανθόπουλος, Ξενιτόπουλος, Σιδηρόπουλος (Πάγκαλος),Χορτοκουνίδης, Κωνσταντινίδης,Τσαγκαλίδης.Φωτιαδης Χρηστος ,Φωτιαδης Φωτιος ,Φωτιαδης Νοκολαος. 7) Το χωριό Καδήκιοι οικογένειες Ανδρεάδης, Γαλεγαλίδης, Μουρατίδης, Μαυρίδης (Τσουνγκουλούς) και Χαιτίδης (Κόκκινος). 8) Το χωριό Ρέφαγια οικογένειες Σολεημέζογλου, Χαριτωνίδης. 9) Το χωριό Μέντεμε οικογένειες Χατζηλιού ,Χατζηλιάδης, Ιωαννίδης (Γιορτς). 10) Τον Μοντολά οικογένειες Ιωαννίδης ή Δασκουλίδης, Σιδηρόπουλος, Κοντεσίδης. 11) Το χωριό Πισούρ οικογένεια Σαλονίδης (Πιρσιλής) 12) Το χωριό Σεητπελι οικογένεια Ιορδανόπουλος 13) Το χωριό Ουλούτσουχουρ οικογένεια Δαμιανίδη , απο αυτό το χωριό ήταν η Ξενίνα η οποία συμμετείχε στην έρευνα της Επιτροπής προσφύγων με μια εξαιρετική περιγραφή για το χωριό της. 14) Το χωριό Γούζουλου οικογένεια Κιαπίδη Η Νικόπολη υπέστη δύο μεγάλα μεταναστευτικά κύματα. το πρώτο την περίοδο 1955-60 υπήρξε προς τη Μελβούρνη της Αυστραλίας, όπου σχηματίστηκε μια μεγάλη παροικία Νικοπολιτών, οι οποίοι συνέχισαν να ζουν με τον πατροπαράδοτο Ελληνικό τρόπο ζωής και να έχουν άριστες σχέσεις μεταξύ τους, οι οποίες παραμένουν ακόμα και σήμερα μετά από 65 χρόνια άρρηκτες.Επιστροφές στην πατρίδα υπήρξαν ελάχιστες. Η μεγάλη πλειοψηφία διάλεξε την νέα τους πατρίδα. Το δεύτερο ήταν την περίοδο 1960-70 προς την τότε Δυτική Γερμανία, το οποίο ήταν πολύ μεγαλύτερο του πρώτου. Το χωριό σχεδόν άδειασε. Οι γονείς μετανάστες στη Γερμανία και τα παιδιά στο σχολείο του χωριού με τους παππούδες.Δύσκολα χρόνια για όλους, γονείς και παιδιά.Από τις αρχές της δεκαετίας το 1980 και λίγο νωρίτερα, άρχισε η επιστροφή τους στην πόλη της Θεσσαλονίκης, όπου οι πρώην αγρότες έγιναν πλέον αστοί, εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις της πόλης. Αντίθετα με το πρώτο κύμα προς τη Μελβούρνη, οι μετανάστες της Γερμανίας επέστρεψαν σε ποσοστό 90% στην Ελλάδα. Με προεδρικό διάταγμα της 31-12 1926 το χωριό πήρε το όνομα Νικόπολη , εις μνήμη του ονόματος της Νικόπολης Πόντου, καθώς όλοι οι κάτοικοι προέρχονται από χωριά της Μητρόπολης Νικοπόλεως και Κολωνίας. Μέχρι τότε ανήκε διοικητικά στην Κοινότητα Βερτίσκου. Με το ίδιο διάταγμα ιδρύεται Κοινότητα Νικοπόλεως με έδρα τη Νικόπολη , που ανήκει στην επαρχία Λαγκαδά του Νομού Θεσσαλονίκης.