Η Μικρή Μαντίνεια είναι οικισμός της Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας, στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, με πληθυσμό 676 κατοίκων, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011. Διοικητικά ανήκει στην Κοινότητα Μικράς Μαντινείας και υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Καλαμάτας, του Δήμου Καλαμάτας. Αποτελεί δημοφιλές τουριστικό θέρετρο με ταβέρνες, καφετέριες, πλαζ, ενοικιαζόμενα δωμάτια. Η οικονομία της στηρίζεται στην ελαιοπαραγωγή και στον τουρισμό.

Τοποθεσία

Η Μικρά Μαντίνεια βρίσκεται σε υψόμετρο 110 μέτρων και απέχει 11 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα. Αποτελεί ένα από τους πρώτους οικισμούς της Μεσσηνιακής Μάνης (Απόσκιερη ή Έξω Μάνη). Βρίσκεται 11 χλμ. νοτιοανατολικά της Καλαμάτας και περιλαμβάνει τον ομώνυμο παραθαλάσσιο οικισμό και τον ημιορεινό οικισμό Παλιό Χωριό.

Ιστορία

Το χωριό μάλλον δημιουργήθηκε λίγο μετά το μέσον του 17ου αιώνα στη μεσόγεια θέση που σήμερα αποκαλείται Παλιό Χωριό. Για πρώτη φορά αναφέρεται το 1700 ως "Χώρα Μικρή" σε αντιδιαστολή με την παλαιότερη Μεγάλη Μαντίνεια. Το 1700 είχε 35 οικογένειες (166 κατ.) και το 1704 είχε 31 οικογένειες που δήλωσαν παραγωγή 3.204 οκάδες ελαιόλαδου (4.178 κιλά). Το 1835 εντάχθηκε στο Δήμο Αβίας. Κεντρικός ναός ήταν ο Άγιος Σπυρίδωνας, κτίσμα του 18ου αιώνα. Από τις αρχές του 20ου αιώνα ένα μικρό μέρος του πληθυσμού άρχισε να μετακινείται προς τις κοντινές παραθαλάσσιες περιοχές Μουρτί, Πανίτσα και Μύλοι, χωρίς να συγκροτηθεί κάποιος νέος οικισμός. Είχε 157 κ. το 1851, 183 κ. το 1879 και 173 κ. το 1907. Το 1914 αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα και το 1928 είχε 177 κατοίκους. Το 1944 ένας δυνατός σεισμός ερείπωσε τα περισσότερα σπίτια του χωριού. Τότε σχεδόν όλοι οι κάτοικοι μετοίκησαν στις παράκτιες περιοχές, όπου ήδη κατοικούσαν ορισμένοι. Έτσι ο νέος παραθαλάσσιος οικισμός ονομάστηκε Μικρή Μαντίνεια και ο αρχικός Παλιό Χωριό. ΚεντρικόςΙερος ναός του νέου χωριού είναι ο Προφήτης Ηλίας. Μετά το 1970, εγκαταστάθηκαν πολλοί νέοι κάτοικοι που έκτισαν παραθεριστικές ή μόνιμες κατοικίες. Έτσι αναπτύχθηκαν και νέες συνοικίες, όπως η Περιβόλα.

Το 1988 εντάχθηκε στο Δήμο Καλαμάτας, ενώ η Μεγάλη Μαντίνεια εντάχθηκε στο Δήμο Αβίας αν και ανέκαθεν οι δύο Μαντίνειες αποτελούσαν μια ενιαία οντότητα από πλευράς γεωγραφικής, πληθυσμιακής, οικονομικής κλπ. και εξακολουθούν να έχουν κοινό Ελαιουργικό Συνεταιρισμό.

Αξιοθέατα

Ο Πύργος του Καπετανάκη Ο νερόμυλος στο ποτάμι Ο ναός του Αγίου Σπυρίδωνα, κτίσμα του 1755, με αξιόλογο ξυλόγλυπτο τέμπλο Ο ναός του Αγίου Νικολάου, κτίσμα του 1743 Η βοτσαλόσπαρτη ακρογιαλιά

Παραλία Μικρής Μαντίνειας

Είναι τουριστικό θέρετρο με την Παραλία Μικρής Μαντίνειας, στο Μεσσηνιακό Κόλπο, να απέχει 10 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα και με θέα στον Ταΰγετο.

Διοικητικές μεταβολές

21-04-1835, ο οικισμός Μικρά Μαντίνεια προσαρτάται στο Δήμο Αβίας. 08-07-1899, ο οικισμός Μικρά Μαντίνεια αποσπάται από το Νομό Λακωνίας και υπάγεται στο Νομό Λακωνικής. 04-12-1909, ο οικισμός Μικρά Μαντίνεια αποσπάται από το Νομό Λακωνικής και υπάγεται στο Νομό Λακωνίας. 31-08-1912, ο οικισμός Μικρά Μαντίνεια αποσπάται από το Δήμο Αβίας και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Μικράς Μαντινείας. 12-01-1938, ο οικισμός Μικρά Μαντίνεια αποσπάται από την Επαρχία Οιτύλου του Νομού Λακωνίας και υπάγεται στην Επαρχία Καλαμών του Νομού Μεσσηνίας. 04-12-1997, ο οικισμός Μικρά Μαντίνεια αποσπάται από την Κοινότητα Μικράς Μαντινείας και προσαρτάται στο Δήμο Καλαμάτας.

Παραπομπές

Πηγές

Σταύρου Καπετανάκη, Οι Μαντίνειες της Μάνης Θεόδωρος Μπελίτσος, Οι Μαντίνειες του 1700. Οικονομικά, κοινωνικά, δημιγραφικά και ονοματρολογικά δεδομένα

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Δήμος Καλαμάτας