Το Καλό Νερό, αναφερόμενο συχνά ως το Καλόνερο ή το Καλονερό και επίσημα ως το Καλόν Νερόν, είναι παραθαλάσσιος οικισμός κοντά στην Κυπαρισσία και το Σιδηρόκαστρο και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Τριφυλίας, του Νομού Μεσσηνίας. Πολύ γνωστή και δημοφιλής, κυρίως στους κατοίκους της περιοχής, είναι η παραλία του οικισμού, γνωστή ως η Παραλία του Καλονερού.

Τοποθεσία

Το Καλό Νερό βρίσκεται περίπου 6,5 χιλιόμετρα προς τα βορεια της Κυπαρισσίας και περίπου 13 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από το Σιδηρόκαστρο. Έχει υψόμετρο 11 μέτρα και απέχει λίγα μέτρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. Κοντά στο Καλό Νερό, προς τα βόρειά του, βρίσκεται το Βουνάκι σε απόσταση 3,5 περίπου χιλιομέτρων, προς τα βορειοανατολικά του το Άνω Καλό Νερό σε απόσταση 2 περίπου χιλιομέτρων και προς τα νότιά του το Μεμί σε απόσταση 2,5 περίπου χιλιομέτρων αντίστοιχα. Η πρόσβαση στο χωριό γίνεται μέσω της Εθνικής Οδού 9.

Ιστορία

Το χωριό έχει μακρόχρονη ιστορία που ακολουθεί την γενικότερη ιστορία της Τριφυλίας. Το Καλονερόν προσαρτήθηκε αρχικά στον παλαιό Δήμο Αυλώνος το 1835, όπου και παρέμεινε ως το 1912 που ο δήμος καταργήθηκε. Το Καλόν νερόν αναφέρεται, το 1853, στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή, μαζί με τη Βλασάδα, το Μπούζι και τα Καλύβια Καραμουσταφά, ως «θέσεις αγροτικαί, ολίγο κατοίκητοι» του Δήμου Αυλώνος της Επαρχίας Τριφυλίας, με βάση την απογραφή του 1851. Έδρα του Δήμου Αυλώνος τότε, βάση της ίδιας πηγής, ήταν το χωριό Σιδηρόκαστρον. Από το 1879 ως το 1889 το χωριό αναφερόταν επίσημα ως Καλονερό, ενώ από το 1889 ως το 1940 αναφερόταν επίσημα ως Καλονερόν. Το 1899 το χωριό μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας, για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας, ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το Καλονερόν προσαρτάται στην Κοινότητα Αγαλιανής, στην οποία ως έδρα ήταν η Αγαλιανή και είχαν ενταχθεί επίσης οι εξής οικισμοί: Ο Αγιαννάκης, η Καϋμένη Γυναίκα (σήμερα ο Πρόδρομος), η Βλασσάδα, το Αϊσέρη (μεταγενέστερα ο Άγιος Σεραφείμ, καταργήθηκε το 1940) και το Μπούζι (σήμερα η Ελαία). Το 1925 το Καλονερόν προσαρτάται και γίνεται έδρα στην Κοινότητα Καλονερού, στην οποία προσαρτάται επίσης και ο οικισμός Αϊσέρη. Το 1940 το όνομα του οικισμού από Καλονερόν διορθώνεται σε Καλόν Νερόν και της κοινότητας σε Κοινότητα Καλού Νερού. Το χωριό παρέμεινε στην ''Κοινότητα Καλού Νερού, από το 1925 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», το Καλόν Νερόν υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Αυλώνα Μεσσηνίας, ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» το Καλόν Νερόν ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας. Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. Το Καλόν Νερόν σήμερα είναι οικισμός και έδρα της Τοπικής Κοινότητας του Καλού Νερού του Δήμου Τριφυλίας, στην οποία ανήκουν επίσης οι εξής οικισμοί: Το Άνω Καλόν Νερόν, το Βουνάκι, τα Δρεκολαίικα, ο Κάκκαβας, το Μάρμαρο και η Στάση Σιδηροκάστρου.

Κάτοικοι

Ο οικισμός, με βάση την απογραφή του 2011, έχει 543 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι απασχολούνται κυρίως σε διάφορες αγροτικές εργασίες, καθώς επίσης και με τον τουρισμό.

Κτίρια – αξιοθέατα

Εκτός από τις κατοικίες στο χωριό υπάρχουν επίσης διάφορα τουριστικά καταστήματα, καφέ, καφενεία, ψησταριές και ψαροταβέρνες για τους τουρίστες που επισκέπτονται την περιοχή του χωριού. Οι εκκλησίες του χωριού είναι ο Ιερός Ναός των Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίας Ελένης και ο Ιερός Ναός Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, οι οποίοι υπάγονται στην Ιερά Μητρόπολη Τριφυλίας και Ολυμπίας. Στο Καλό Νερό, το αναφερόμενο παλαιότερα ως Κάτω Καλό Νερό, όπως και στο Άνω Καλό Νερό, πραγματοποιούν διάφορα πολιτιστικά δρώμενα ο Εξωραϊστικός Οικολογικός Πολιτιστικός Σύλλογος Καλονεριτών Αθήνας, ο Παντριφυλιακός Όμιλος Καλονερού, ο Εκκλησιαστικός Σύλλογος Καλονερού και ο Σύλλογος Απανταχού Καλονεριτών. Στην περιοχή του οικισμού, αλλά και την ευρύτερη περιοχή, υπάρχουν επίσης ξενοδοχεία και άλλες τουριστικές εγκαταστάσεις με ενοικιαζόμενα δωμάτια-διαμερίσματα καθώς το σημαντικότερο αξιοθέατο του χωριού, η Παραλία του Καλονερού, έχει γίνει σταδιακά, τα τελευταία χρόνια, ένας ιδιαίτερα δημοφιλής τουριστικός προορισμός.

Παραλία του Καλονερού

Σε απόσταση περίπου 7 χιλιομέτρων, προς τα βόρεια της Κυπαρισσίας, βρίσκεται η Παραλία του Καλονερού, η οποία διαθέτει «χρυσή» αμμώδη ακτή και θεωρείται από τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής, ως μια καλή επιλογή για επισκέπτες οι οποίοι θέλουν να κολυμπήσουν σε πεντακάθαρα γαλανά νερά και να απολαύσουν, με ελεύθερη παραμονή ή με οργανωμένη υποδοχή μια από τις παραλίες στα βορειοδυτικά του νομού. Η παραλία αυτή βραβεύεται κάθε χρόνο με τη Γαλάζια Σημαία. Η Παραλία του Καλονερού, όπως και άλλες γειτονικές της, έχει ενταχθεί επίσης στις προστατευόμενες περιοχές της Τριφυλίας, καθώς αποτελεί έναν από τους σημαντικούς βιότοπους για τη θαλάσσια χελώνα Καρέτα-Καρέτα. Ο Κυπαρισσιακός κόλπος φιλοξενεί πολλές φωλιές του είδους αυτού της οικογένειας των χελωνιίδων, το οποίο τελεί υπό εξαφάνιση και προστατεύεται από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) και ως Ειδική Ζώνη Προστασίας του πανευρωπαϊκού δικτύου προστασίας των ειδών και των ενδιαιτημάτων τους, με το πρόγραμμα Natura.

Σιδηροδρομικός Σταθμός Καλού Νερού

Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Καλού Νερού είναι παλαιός ανενεργός σιδηροδρομικός σταθμός, ο οποίος βρίσκεται δίπλα στη Σιδηροδρομική γραμμή Πάτρας - Κυπαρισσίας.

Δείτε επίσης

Κυπαρισσία Σιδηρόκαστρο Δήμος Τριφυλίας Διοικητική διαίρεση Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας Διοικητική διαίρεση νομού Μεσσηνίας πρώην Δήμος Αυλώνα Μεσσηνίας

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Δήμος Τριφυλίας, από την ιστοσελίδα: www.dimostrifylias.gr του Δήμου Τριφυλίας. Καλονερό, ιστοσελίδα του τοπικού ΜΜΕ "ΚΑΛΟΝΕΡΟ NEWS".