Ο Γυμναστικός Σύλλογος Βόλου η Νίκη είναι ελληνικό αθλητικό σωματείο το οποίο εδρεύει στη Νέα Ιωνία Μαγνησίας. Ιδρύθηκε στις 19 Αυγούστου 1924, ως «Γυμναστικός Σύλλογος Προσφύγων» και αποτελεί έναν από τους παλαιότερους αθλητικούς συλλόγους του Νομού Μαγνησίας και όλης της Θεσσαλίας γενικότερα. Αγωνίζεται με χρώματα το μπλε και το λευκό και χρησιμοποιεί ως έμβλημα τη θεότητα της αρχαιότητας Νίκη. Το ανδρικό τμήμα ποδοσφαίρου του Γ.Σ. Νίκη Βόλου αγωνίζεται στο δεύτερο τη τάξει πρωτάθλημα της Α2 Εθνικής Κατηγορίας (Super League 2), με την επωνυμία «Γυμναστικός Σύλλογος Βόλου η Νίκη 1924 Π.Α.Ε.» και με τον διακριτικό τίτλο «Niki Volou F.C.». Η φυσική αγωνιστική έδρα της είναι το ιδιόκτητο γήπεδο «Παντελής Μαγουλάς», το οποίο βρίσκεται στη Νέα Ιωνία Μαγνησίας και έχει χωρητικότητα 4.500 θεατών (σήμερα 3.000). Ενώ η ομάδα χρησιμοποιεί από την αγωνιστική περίοδο 2020–2021 το Πανθεσσαλικό Στάδιο, το οποίο έχει χωρητικότητα 25.700 θέσεων. Για δεύτερη αγωνιστική έδρα χρησιμοποιεί το Δημοτικό Στάδιο Νεάπολης Βόλου, το οποίο έχει χωρητικότητα 2.500 θέσεων.

Ιστορία

Δεκαετία 1920

Ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας έδωσε αγώνες σ’ όλους τους στίβους της ζωής και πέτυχε αυτή η γερή ράτσα μεγάλες προκοπές στην τρισχιλιόχρονη πορεία του. Λάτρεψε και υπηρέτησε ιδιαίτερα το αθλητικό ιδεώδες. Τα «Πανιώνια» της αρχαίας Πριήνης και η αναβίωσή τους στα νεότερα χρόνια της Σμύρνης πριν την καταστροφή του 1922, αποτελούσε υψηλή αθλητική διοργάνωση, εφάμιλλη των Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτή την κιβωτό των ιδεωδών, μεταφέρουν μετά τον ξεριζωμό, στον προσφυγικό οικισμό της ΄΄Νέας μικρής Ιωνίας΄΄ του Θεσσαλικού χώρου. Οι φλόγες του ολέθρου, η προσφυγιά, ο αγώνας για επιβίωση δεν κατόρθωσαν να σβήσουν την αγάπη για τον αθλητισμό. Οι Μικρασιάτες, όπως και σε όλη την Ελλάδα, έτσι και στο Βόλο ορμούν και πάλι απτόητοι στους στίβους και στα γήπεδα. Και όταν αυτά δεν υπάρχουν, στις αλάνες, για να παίξουν ποδόσφαιρο με μια μπάλα πάνινη. Δεν υπάρχουν δοκάρια, δεν υπάρχουν κερκίδες. Οι πρώτες παρέες-ομάδες στη Νέα Ιωνία κατεβαίνουν στη γυμνή και κατάξερη πλατεία Βασιλέως Γεωργίου Α΄-το σημερινό πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου στο Βόλο για να παίξουν ποδόσφαιρο. Από τον Δεκέμβριο του 1924 που άρχισε να κατοικείται η Νέα Ιωνία προπονούνται όλοι σε μια αλάνα, εκεί όπου βρίσκεται σήμερα η εκκλησία Ευαγγελίστρια. Για τους πρόσφυγες του συνοικισμού ΄΄δάσκαλοι΄΄ στο ποδόσφαιρο ήταν κάποιοι φτασμένοι ποδοσφαιριστές Μικρασιάτες που ήξεραν το άθλημα απ’ την πατρίδα, όπως ο Παντελής Μαγουλάς του ΄΄Απόλλωνα Σμύρνης΄΄, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής και πρόεδρος του «Γυμναστικού Συλλόγου Νίκης Βόλου». Πολλές από τις πρώτες ομάδες που δημιουργήθηκαν στην αρχή συγχωνεύτηκαν, διαλύθηκαν ή μετονομάστηκαν. Λέγεται ότι η νεοσύστατη ομάδα ονομάστηκε αρχικά «Μαύρη χειρ», αργότερα «Άτλας» και στο τέλος «προσφυγική». Με την υπ. αρ. 239 απόφαση της 19-8-1924, ο «Γυμναστικός Σύλλογος Προσφύγων Βόλου» εν συντομία, «Προσφυγική», καταχωρήθηκε ως πρώτη προσφυγική ομάδα στο βιβλίο Αναγνωρισμένων Σωματείων του Πρωτοδικείου Βόλου. Σκοπός της: «Η διάδοσης και επέκτασις της γυμναστικής εις πάσας τας κοινωνίας τάξεις των προσφύγων». Η επωνυμία «Προσφυγική» δεν είχε καλό άκουσμα, καθώς η λέξη «πρόσφυγας» εξέφραζε απαξίωση και περιφρόνηση στο γενικότερο κλίμα άρνησης της εποχής. Η μετονομασία ήταν πλέον ανάγκη επιτακτική. Μετά από πολλές συζητήσεις και διαφωνίες για την ονομασία και λόγω του ότι η «Νίκη» ήταν το έμβλημα του «Πανιωνίου Σμύρνης» αποφασίστηκε να δοθεί το όνομα «Νίκη» στην ομάδα, που εξέφραζε συνολικά τον ιδεολογικό και ψυχικό κόσμο των προσφύγων. Η (υπ. αρ. 893) απόφαση τροποποίησης 21-9-1926 και η επίσημη καταχώριση (υπ. αρ. 299) στις 5-10-1926 στα βιβλία του Πρωτοδικείου Βόλου επισημοποίησαν την ονομασία «Γυμναστικός Σύλλογος η Νίκη». Τα πρώτα γραφεία στεγάζονταν στην παραλία (Αργοναυτών και Αγίου Νικολάου). Τα αποδυτήρια βρίσκονταν στο «Καρτάλιο», γωνία Πολυμέρη και Κασσαβέτη. Παράλληλα καταλείφθηκαν τα βυζαντινά χρώματα και υιοθετήθηκαν τα χρώματα της ελληνικής σημαίας ως επίφαση και επιβεβαίωση της ελληνικότητας του μικρασιατικού κόσμου. Το 1928 η ομάδα αποκτά σε χώρο της Ν. Ιωνίας ιδιόκτητο γήπεδο, την «Κλούβα» όπως την αποκαλούσαν και δεν ήταν αναγκασμένη να αγωνίζεται στο πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου στο Βόλο.

Δεκαετία 1930

Τη δεκαετία αυτή η νέα ομάδα με την ονομασία Γ.Σ. «Η Νίκη» συσπειρώνει όλος τον προσφυγικό κόσμο της Νέας Ιωνίας. Η ομάδα της Νίκης και η Αγωνιστική της πορεία εκφράζει τη δική τους πάλη για επιβίωση και καταξίωση. Τη δεκαετία αυτή η Νίκη επικρατεί απόλυτα στο Θεσσαλικό χώρο με την ομάδα των μεγάλων –όχι των ανδρών- διότι οι περισσότεροι ήταν αμούστακα παιδιά. Στις 30 Μαρτίου 1930 δίνει το πρώτο φιλικό με ομάδα εκτός επαρχίας και συγκεκριμένα με τον ΠΑΟΚ στο οποίο ηττάται με σκορ 1-2, και ανήμερα του Πάσχα ηττάται ξανά αυτή την φορά από τον Θερμαϊκό Θεσσαλονίκης με σκορ 4-2. Στις 30 Αυγούστου 1931 φέρνει φιλική ισοπαλία με τον Αρη με σκορ 2-2, αποτέλεσμα το οποίο τότε θεωρούνταν επιτυχημένο για το ποδόσφαιρο του Βόλου. Το 1932 η Νίκη γίνεται η πρώτη ομάδα που φέρνει προπονητή από το εξωτερικό, τον Ούγγρο Μάρβεϋ. Στα τέλη Απριλίου κερδίζει μέσα στην Λάρισα τον Όμιλο Εκδρομέων Λάρισας με σκορ 5-2. Στις 29 Μαΐου 1932 ηττήθηκε σε φιλικό αγώνα με 4-2 από τον Μέγα Αλέξανδρο Θεσσαλονίκης. Το 1933 κατακτά το πρωτάθλημα και το κύπελλο Βόλου. Μάλιστα την ίδια χρονιά στις 16 Ιουλίου συμμετέχοντας στην έναρξη του θεσσαλικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου παρελαύνει πρώτη με σημαιοφόρο τον Παντελίδη. Στις 18 Απριλίου του 1937 δίνεται ο πρώτος επίσημος αγώνας με αντίπαλο τον νεοσύστατο Ολυμπιακό Βόλου. Η Νίκη ηττάται με 2-1 σε ένα δυνατό παιχνίδι με πολύ κόσμο και πολύ πάθος. Στις 8 Μαΐου 1938 νικά το Οδυσσέα με σκορ 6-1 και κατακτά το πρωτάθλημα Βόλου. Λίγες μέρες μετά συντρίβει την ομάδα των Τρικάλων με σκορ 11-0 και κατακτά το πρωτάθλημα Θεσσαλίας. Παράλληλα το ίδιο έτος η Νίκη κατορθώνει σε φιλικούς αγώνες να νικήσει Άρη και Παναθηναϊκό με σκορ 2-0 και 1-0 αντίστοιχα. Το 1939 νικά τον Ολυμπιακό με 4-1 και κατακτά το κύπελλο Βόλου. Στις 7 Ιανουαρίου του ίδιου έτους έρχεται ξανά η ομάδα του Παναθηναϊκού στο Βόλο και αυτήν την φορά η Νίκη χάνει με 1-3.

Δεκαετία 1940

Μέσα στα δεινά του πολέμου το ποδόσφαιρο αποτελεί μέσο εκτόνωσης, όποτε το επιτρέπουν οι συνθήκες. Την περίοδο 1940-1944 γίνονταν μόνο φιλικοί αγώνες ανάμεσα στις θεσσαλικές ομάδες με χαρακτηριστικό τους τη μεγάλη προσέλευση θεατών. Σε φιλικό αγώνα μάλιστα στο γήπεδο της Νέας Ιωνίας στις 1η Αυγούστου 1943 ανάμεσα στον Άρη Λάρισας και στη Νίκη Βόλου με σκορ 3-2 υπέρ του Άρη, βρέθηκαν 10.000 θεατές. Αυτή την περίοδο η ομάδα της Νίκης θρηνεί κατά τη διάρκεια του πολέμου ορισμένους εξαιρετικούς αθλητές της ενώ αρκετοί υπήρξαν μέλη της Εθνικής Αντίστασης. Μεταπολεμικά η ομάδα ανασυγκροτείται με την καθοδήγηση πάντα του Παντελή Μαγουλά δίνοντας αγώνες με τις αγγλικές συμμαχικές δυνάμεις, για λόγους κυρίως οικονομικούς αλλά και τεχνογνωσίας. Στις 15 Απριλίου 1945 η Νίκη δίνει φιλικό αγώνα με μια αγγλική ομάδα του στρατού και νικάει με σκορ 5-0 ενώ προηγούνταν στο ημίχρονο με 3-0. Το 1946 η Νίκη κατακτά το θεσσαλικό πρωτάθλημα κερδίζοντας τον Ολυμπιακό Βόλου με 8-1 και τον Παγασητικό με 3-1, ενώ στις 22 Μαΐου 1947 παίζει στον ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας με αντίπαλο τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Η μετάβαση στη Θεσσαλονίκη έγινε δια θαλάσσης σε ένα ταξίδι 36 ωρών με ένα καΐκι καθώς η μετακίνηση από την ξηρά ήταν επικίνδυνη λόγω του εμφυλίου. Σε αυτό το ματς ηττήθηκε με 3-0. Το 1948 η Νίκη αναδεικνύεται πρωταθλήτρια Θεσσαλίας. Την ίδια χρονιά δημιουργούνται και τα «τσικό» της Νίκης. Το 1949 παίρνει το πρωτάθλημα στο Βόλο ενώ κα την επόμενη χρονιά αναδεικνύεται και πάλι Πρωταθλήτρια Θεσσαλίας αφού κερδίζει στις 7 Μαΐου 1950 με 5-1 τον Ολυμπιακό.

Δεκαετία 1950

Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας η πορεία της Νίκης είναι κατακόρυφα ανοδική. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι ποδοσφαιριστές, χωρίς δουλειά και χωρίς σωστή διατροφή, στο γήπεδο ξεπερνούσαν τους εαυτούς τους και έδιναν τα πάντα για τη νίκη. Στα τέλη Μαΐου του 1950 η Νίκη αναδεικνύεται πρωταθλήτρια Βόλου και τον Ιούνιο του ίδιου έτους πρωταθλήτρια Θεσσαλίας νικώντας σε δύο ματς τον Ηρακλή Λάρισας με σκορ 0-1 στον πρώτο αγώνα και 3-1 στον δεύτερο. Ύστερα ακολουθούν δυνατά φιλικά ματς για την Νίκη. Στο πρώτο η Νίκη αγωνίστρια κόντρα στον Εθνικό Πειραιά τον οποίο νικά με 3-2. Στην συνέχεια δίνει δύο φιλικά με την 73η ταξιαρχία του ΔΣΕ στα οποία νικάει με σκορ 1-0 και 8-2 αντίστοιχα. Τα φιλικά συνεχίζονται και στην Θεσσαλονίκη παίζοντας με τον Μακεδονικό νικώντας στον με 2-0. Πίσω στον Βόλο η Νίκης δίνει δύο φιλικά με τις δύο αθηναϊκές ομάδες, ΑΕΚ και Πανιώνιο. Με την πρώτη αγωνίζεται στις 13 Ιουλίου και ηττάται με 5-1 και με την δεύτερη αγωνίζεται στις 26 Ιουλίου και νικά με 4-2. Στις 3 Νοεμβρίου στην ρεβάνς του 1ου παιχνιδιού του Κυπέλλου που έληξε 4-4, η Νίκη αποκλείει την Αναγέννηση Καρδίτσας με σκορ 3-0 και προκρίνεται στην επόμενη φάση, στην οποία συναντά τον συμπολίτη Ολυμπιακό από τον οποίο αποκλείεται με σκορ 1-0. Στις 27 Μαΐου 1951 και μετά από αγώνα με τον Ολυμπιακό Βόλου τον οποίο και κερδίζει με 5-2 ανακηρύσσεται ξανά πρωταθλήτρια Βόλου. Στις 15 Ιουλίου του ίδιου έτους αναδεικνύεται πρωταθλήτρια Θεσσαλίας νικώντας τον Ηρακλή Λάρισας με 4-0. Εκείνη τη χρονιά πραγματοποιήθηκε κοινός αποκριάτικος χορός Νίκης και Ολυμπιακού Βόλου, μοναδικός στα ιστορικά δεδομένα. Παράλληλα, στις 17 Ιουνίου 1951, παρουσία τουλάχιστον 5.000 φιλάθλων δίνει φιλικό αγώνα με τον πρωταθλητή Ολυμπιακό Πειραιά και ηττάται με 1-3, παρότι προηγήθηκε στο σκορ με τον Βαφειάδη. Με την έναρξη της προετοιμασίας για την χρονιά 1952-1953, η Νίκη παίζει φιλικό αγώνα με την ομαδα του Α’ Σώματος Στρατού και έρχεται ισόπαλη 2-2. Στις 15 Μαΐου 1953 ανακηρύσσεται πρωταθλήτρια Βόλου νικώντας τον Ολυμπιακό με 4-3, παρότι στην αρχή έχανε με 0-3. Στην συνέχεια ακολουθούν οι αγώνες του πρωταθλήματος Θεσσαλίας, Η Νίκη θα δώσει αγώνες με τον Άρη Λάρισας. Στον 1ο αγώνα θα νικήσει με 4-0, ενώ στον 2ο θα χάσει με 1-0. Τελικά στις 21 Ιουνίου 1953 στέφεται πάλι πρωταθλήτρια Θεσσαλίας μετά τη νίκη στο τρίτο ματς με τον Άρη Λάρισας τον οποίο νίκησε με 4-0. Ακολούθησε φιλικός αγώνας μεταξύ της Νίκης και του Πανιωνίου στις 29 Ιουνίου στον οποίο οι δύο ομάδες αναδείχτηκαν ισόπαλες με σκορ 2-2 ενώ στις 11 Οκτωβρίου διεξάχθηκε νέος φιλικός αγώνας με τον πανίσχυρο για την εποχή Άρη Θεσσαλονίκης με το ίδιο αποτέλεσμα (2-2). Η περίοδος 1953-1954 είναι η πιο πετυχημένη για την Νίκη σε αυτήν τη δεκαετία καθώς ανήμερα Πρωτοχρονιάς του 1954 θα νικήσει στο Γήπεδο Αλκαζάρ τον Ηρακλή Λάρισας με σκορ 3-1 σε αγώνα που διεξάγεται για την τελική φάση του θεσσαλικού πρωταθλήματος και στον επαναληπτικό που έγινε 2 μέρες αργότερα η Νίκη κέρδισε ξανά τον Ηρακλή με σκορ 2-1 και ανακηρύσσεται πρωταθλήτρια Θεσσαλίας και παίρνει το εισιτήριο για τα προκριματικά του Πανελληνίου πρωταθλήματος στα οποία θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη Δόξα Δράμας την οποία νικά στον Βόλο με σκορ 4-0 στις 31 Ιανουαρίου 1954, ενώ λίγες μέρες μετά, στις 14 Φεβρουαρίου χάνει στη Δράμα με σκορ 4-2. Έτσι οι δύο ομάδες οδηγούνται σε αγώνα μπαράζ που διεξάγεται στις 8 Μαρτίου 1954 στον οποίο η ομάδα της Νίκης νικάει με 3-1 και μαζί με την Παναχαϊκή είναι από τις επαρχιακές ομάδες που για πρώτη φορά με ομάδες Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Στο πανελλήνιο πρωτάθλημα η Νίκη Βόλου κάνει μια ικανοποιητική πορεία καθώς τερματίζει στην 5η θέση και παίρνει τον άτυπο τίτλο της καλύτερης επαρχιακής ομάδας. Αξιοσημείωτα αποτελέσματα για εκείνη την περίοδο είναι το 1-2 υπέρ του ΠΑΟΚ μέσα στη Θεσσαλονίκη στο ξεκίνημα του μίνι πρωταθλήματος, το 2-2 στο Βόλο ξανά με την ίδια ομάδα και το 0-0 με την ΑΕΚ στον Βόλο. Στις 2 Ιανουαρίου 1955 η Νίκη υποδέχεται τον Αστέρα Αθηνών και τον νικά με 3-0. Μια εβδομάδα αργότερα υποδέχεται την Παλλαμιακή και την νικά με 4-1. Στις 6 Μαρτίου νικά τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης με σκορ 2-1, σε αγώνα για το Κύπελλο Ελλάδας και προκρίνεται στην επόμενη φάση στην οποία θα αποκλειστεί από τον συμπολίτη Άρη με σκορ 2-1. Το 1956 ξεκίνησε για την Νίκη αντιμετωπίζοντας τον Λαρισαϊκό στο γήπεδο της Νέας Ιωνίας. Το αποτέλεσμα ήταν 5-2 υπέρ των γηπεδούχων. Στις 8 Ιανουαρίου θα νικήσει ξανά τον Λαρισαϊκό με 2-0 αυτή την φορά μέσα στην Λάρισα ενώ δύο μέρες αργότερα νικά τον Αχιλλέα Τρικάλων με 1-0 και κατακτά το πρωτάθλημα Θεσσαλίας και μαζί παίρνει το εισιτήριο για τα προκριματικά για την τελική φάση του πανελληνίου πρωταθλήματος για 2η φορά στην ιστορία της. Στα προκριματικά η Νίκη Βόλου θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον Παναθηναϊκό, τον Απόλλων Αθηνών, τον Ολυμπιακό Χαλκίδος και τον Φωστήρα. Τελικά, η Νίκη τερματίζει στην 3η θέση του Κεντρικού Ομίλου της Β’ προκριματικής φάσης. Αξιοσημείωτο αποτέλεσμα για εκείνη την περίοδο είναι το 0-0 που απέσπασε η Νίκη εκτός έδρας επί του Παναθηναϊκού στις 15 Ιανουαρίου του 1956, έχοντας πολύ καλή απόδοση σε όλη τη διάρκεια του αγώνα αναγκάζοντας την ομάδα των Αθηνών στην πρώτη της απώλεια βαθμών. Στο κύπελλο Ελλάδας με ικανοποιητική απόδοση η Νίκη Βόλου απέκλεισε τον τότε ισχυρό Εθνικό Πειραιώς με το ευρύ 5-0. Στην επόμενη φάση όμως αποκλείστηκε από τον συμπολίτη Ολυμπιακό Πειραιώς με σκορ 4-0 στον Πειραιά. Τον Ιούνιο του 1956 η ομάδα της Νίκης αναχώρησε για την Βόρεια Ελλάδα για μια σειρά φιλικών αγώνων με πρώτο αυτόν με την Δόξα Δράμας από την οποία χάνει με 2-0, ενώ στον επόμενο αγώνα κέρδισε τον Ηρακλή Σερρών με 3-1. Στις 3 Ιουλίου θα αγωνιστεί με την Προοδευτική από την οποία ηττήθηκε με 3-1. Την Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 1956 η Νίκη με 1.000 φιλάθλους στο πλευρό της μέσα στην Λάρισα κερδίζει ξανά τον Ηρακλή Λάρισας με 4-1 και αναδεικνύεται για δεύτερη φορά πρωταθλήτρια ομάδα της Θεσσαλίας. Οι αγώνες για την ανάδειξη πρωταθλητή Βόρειας Ελλάδας ξεκίνησαν στις 23 Δεκεμβρίου. Η Νίκη μέσα στην Αλεξανδρούπολη νίκησε τον τοπικό Εθνικό με 3-1, ενώ τρεις μέρες αργότερα αντιμετώπισε την Δόξα Δράμας και ηττήθηκε με 1-0. Το 1957 ξεκινά με την Νίκη να αντιμετωπίζει τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης και να τον κατατροπώνει με το ευρύ σκορ 9-0. Λίγες μέρες αργότερα, στις 6 Ιανουαρίου φέρνει ισόπαλο χωρίς τέρματα αποτέλεσμα κόντρα στην Δόξα Δράμας και αποτυγχάνει να εισέλθει στην τελική φάση του Πανελληνίου Πρωταθλήματος. Στις 13 Ιανουαρίου του ίδιου έτους ηττάται από την Σπαρτάκ Τρνάβα με σκορ 1-3 και στις 3 Φεβρουαρίου νικά σε φιλικό αγώνα την Αούστρια Γκρατς με 2-0 κερδίζοντας και τον θαυμασμό των αντιπάλων. Στις 16 Φεβρουαρίου 1958 κερδίζει τον Ολυμπιακό Βόλου με 6-1 παρουσία 5.000 φιλάθλων σε ένα παιχνίδι που διεκόπη προς στιγμήν διότι κατά τη διάρκεια του μπήκε στον αγωνιστικό χώρο ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ο οποίος ευλόγησε τα πλήθη που τον επευφημούσαν. Η καλή αγωνιστική κατάσταση της Νίκης θα αποδειχτεί και στον επόμενο αγώνα της, στις 23 Φεβρουαρίου, που θα κερδίσει τον Άρη Θεσσαλονίκης στο γήπεδό της με 1-0 με γκολ του Ζαντέρογλου. Το ίδιο έτος κατακτά το πρωτάθλημα και προκρίνεται στην προκριματική φάση του πανελληνίου πρωταθλήματος στην οποία δεν πήρε ούτε μια νίκη. Μετά από αυτήν την αποτυχία, η Νίκη προσλαμβάνει νέο προπονητή, τον Τζαμτζή. Την σεζόν 1958-1959 αναδεικνύεται πρωταθλήτρια Βόλου και προκρίνεται στην φάση του Θεσσαλικού Πρωταθλήματος. Η Νίκη ξεκίνησε με επιτυχία κερδίζοντας μέσα στην Λάρισα την τοπική ομάδα του Άρη με 1-0. Όμως, στον επόμενο αγώνα η Νίκη μέσα στα Τρίκαλα ηττήθηκε από την πολύ καλή ομάδα του Αχιλλέα Τρικάλων με 1-0, η οποία κέρδισε και το πρωτάθλημα και την είσοδο στην τελική φάση του πανελληνίου πρωταθλήματος 1959. Στις 13 Νοεμβρίου 1958 η Νίκη έπαιξε φιλικό αγώνα με την Εθνική των Ενόπλων δυνάμεων και νίκησε με 4-3. Το 1958 κλείνει για την ομάδα της Νίκης με το βαρύ σκορ 5-2 από την γιουγκοσλαβική ομάδα Μπεογκράτσκι σε φιλικό αγώνα που έδωσε. Στις 26 Απριλίου 1959 η Νίκη απέκλεισε τον Άρη με σκορ 1-0, ενώ στις 25 Μαΐου αποκλείστηκε με δυσκολία από τον Πανιώνιο στην Αθήνα με σκορ 2-1. Την σεζόν 1959-60 ανακηρύσσεται ξανά πρωταθλήτρια Βόλου αλλά και Θεσσαλίας σε έναν ξεχωριστό αγώνα με αντίπαλο τον Αχιλλέα Τρικάλων νικώντας με 2-1 σε ένα κατάμεστο γήπεδο της Νίκης από 7.000 θεατές από όλη τη Θεσσαλία. Την ίδια χρονιά η ΕΠΣΘ της απένειμε Κύπελλο μετά από επιθυμία της αθλητικής εφημερίδας των Αθηνών «ΟΜΑΔΑ». Κατά αυτή τη δεκαετία η Νίκη Βόλου και η Δόξα Δράμας είναι οι μόνες ομάδες που πρωταγωνιστούν στην επαρχία.

Δεκαετία 1960

Στις αρχές αυτής της δεκαετίας η ομάδα της Νίκης κάνει το μεγάλο άλμα και ανεβαίνει στην Α’ Εθνική κατηγορία παραμένοντας μέχρι το 1966 παρά τις όποιες αντίξοες συνθήκες. Τιμητική σελίδα για τη Νίκη αποτελεί κατά την περίοδο αυτή η συμμετοχή των Δ. Κοκκινάκη, Χρ. Ζαντέρογλου και Ν. Τζίνη στην Εθνική Ελλάδος. Στις 5 Μαρτίου 1961 η Νίκη δίνει στο γήπεδό της παρουσία 7.000 θεατών τον κρίσιμο αγώνα με τον Ολυμπιακό Κοζάνης που λήγει 1-1. Η νίκη όμως της ομάδας του Λαρισαϊκού επί της ομάδας της Κοζάνης δίνει μια ακόμη ευκαιρία στη Νίκη η οποία στις 14 Μαΐου 1961 παίρνει πολύτιμη ισοπαλία στον επαναληπτικό αγώνα επί του Ολυμπιακού Κοζάνης με 1-1 με 3.000 φίλους να ακολουθούν την ομάδα. Στους αγώνες κατάταξης με την Ασπίδα Ξάνθης (4-0 υπέρ της Νίκης και 0-0), τον Πανελευσινιακό (1-0 υπέρ του Πανελευσινιακού και 3-0 υπέρ της Νίκης) και το Αιγάλεω (2-1 υπέρ του Αιγάλεω και 4-1 υπέρ της Νίκης) η ομάδα κατατάσσεται πρώτη και ανεβαίνει στην Α’ Εθνική. Εκείνη τη χρονιά η Νίκη πέτυχε πανελλήνιο ρεκόρ τερμάτων πετυχαίνοντας 125 γκολ. Τις δύο πρώτες περιόδους της Νίκης στην Α’ Εθνική (1961-1962 & 1962-1963) η Νίκη παραμένει με σχετική ευκολία στην κατηγορία μένοντας σχεδόν αήττητη στα παιχνίδια με τους "μεγάλους" του ελληνικού ποδοσφαίρου στην έδρα της τη λεγόμενη «κλούβα». Αξιοσημείωτα αποτελέσματα είναι η νίκη επί της ΑΕΚ με 2-1, το 0-0 με τον ΠΑΟΚ, το 2-2 με τον Παναθηναϊκό, ένα ματς που στέρησε το πρωτάθλημα στο «τριφύλλι» καθώς γνώρισε την ισοφάριση από την Νίκη στο 89ο λεπτό, το 0-0 με την ΑΕΚ αλλά και η μεγάλη νίκη για δεύτερη φορά εκτός έδρας επί του ΠΑΟΚ με 0-2 μέσα στο Χαριλάου. Τη σεζόν 1963-1964 η ομάδα κινδυνεύει να υποβιβαστεί στη Β’ Εθνική. Στις 14 Ιουνίου 1964 δίνει αγώνα κατάταξης με τον Ολυμπιακό Χαλκίδας στη Λαμία (1-1) και καταφέρνει να παραμείνει στην Α’ Εθνική. Εκείνη την περίοδο αν και κινδύνεψε να υποβιβαστεί η Νίκη, πέτυχε αξιοσημείωτα αποτελέσματα στην «κλούβα» (1-0 με τον ΠΑΟΚ, 2-2 με την ΑΕΚ και 1-1 με τον αήττητο πρωταθλητή Παναθηναϊκό αν και προηγήθηκε η Νίκη στο 21ο λεπτό όμως στο 25ο λεπτό ισοφάρισε η αθηναϊκή ομάδα). Παράλληλα, σε φιλικό αγώνα στα τέλη Αυγούστου του 1964 η Νίκη κερδίζει τον ΠΑΟΚ με σκορ 2-1. Τη σεζόν 1964-1965 η ομάδα κάνει μια μέτρια πορεία και παραμένει στην κατηγορία πετυχαίνοντας αποτελέσματα όπως το 0-0 επί της ΑΕΚ και η νίκη επί του ΠΑΟΚ με 1-0. Στις 13 Μαΐου 1965 νικάει σε φιλικό αγώνα τον Ολυμπιακό Βόλου με το ευρύ σκορ 11-1, το οποίο παραμένει το μεγαλύτερο μεταξύ των δύο ομάδων. Στις 27 Ιουνίου αν και η Νίκη υπερτερεί με 1-0 με τον Παναθηναϊκό, ο αγώνας διακόπτεται λόγω επεισοδίων που προκάλεσαν παράγοντες και παίκτες του Παναθηναϊκού. Ο αγώνας όμως επαναλαμβάνεται στις 19 Σεπτεμβρίου 1965. Το αποτέλεσμα είναι ισόπαλο (0-0) και η ομάδα δίνει αγώνες μπαράζ με τον Παναιγιάλειο (2-1) και τον Απόλλωνα Καλαμαριάς (1-0) και παραμένει στην Α’ Εθνική. Την σεζόν 1965-1966 η ομάδα πέφτει στη Β’ Εθνική παρότι διέθετε αξιόλογους και σημαντικούς παίκτες. Αξιοσημείωτο αποτέλεσμα εκείνης της χρονιάς αλλά και της κατηγορίας ήταν το νικηφόρο αποτέλεσμα της Νίκης απέναντι στον Ολυμπιακό Πειραιώς με σκορ 1-0 στις 24 Απριλίου 1966 με αυτογκόλ του Πλέσσα. Το ματς αυτό διεξήχθη στο Εθνικό Στάδιο Βόλου ενώπιον 11.228 φιλάθλων, αριθμός-ρεκόρ στα εισιτήρια για την ομάδα της Νίκης όσο ήταν στην Α’ Εθνική. Την επόμενη σεζόν κάνει μια μέτρια έως καλή πορεία και τερματίζει στην 8η θέση της βαθμολογίας, με 70 βαθμούς. Τότε γίνεται η πρόταση για μετατροπή του ονόματος σε «Ιωνικό» και τη δημιουργία της υποομάδας «Αθλητικός Όμιλος Βόλου» (συγχώνευση με Ολυμπιακό Βόλου) η οποία όμως, δεν πλειοψήφησε. Τη σεζόν 1967-1968 η ομάδα τερματίζει στη μέση της βαθμολογίας για τη Β’ Εθνική. Το 1969 έχει καλή πορεία και εντυπωσιακές εκτός έδρας εμφανίσεις. Στα ενδιάμεσα της σεζόν 1969-1970 η ομάδα της Νίκης κάνει όνειρα για επάνοδο στην Α' Εθνική, όμως η ομοσπονδία ανακάλυψε απόπειρα δωροδοκίας στον αγώνα με τον Πανελευσινιακό. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η ομάδα να μηδενιστεί στους εναπομείναντες αγώνες μέχρι το τέλος τη σεζόν και αφαίρεση 8 βαθμών, σώζοντας στο παραλίγο την κατηγορία.

Δεκαετία 1970

Την περίοδο 1970-71 η Νίκη κάνει μέτρια έως κακή πορεία στην Β’ Εθνική. Η απογοήτευση και η πικρία κυριαρχούν με τους φιλάθλους να θεωρούν υπεύθυνη τη διοίκηση της ομάδας η οποία και παραιτείται. Παρ’ όλα αυτά στο αγωνιστικό κομμάτι στον αγώνα για το Κύπελλο Ελλάδος με αντίπαλο της ΑΕΛ η ομάδα προκρίνεται 3-1 με τον αναπληρωματικό τερματοφύλακα Βογιατζή να αποκρούει τα 4 από τα 5 πέναλτι. Τη σεζόν 1971-72 η Νίκη τερματίζει στην 12η θέση του Δευτέρου ομίλου ενώ τη σεζόν 1972-73 η Νίκη τερματίζει 14η σε σύνολο 20 ομάδων και σώζεται μόλις την τελευταία αγωνιστική Το 1974 η Νίκη γιορτάζει τα 50 της χρόνια με τις επιδόσεις της ομάδας να είναι σχεδόν οι ίδιες τερματίζοντας στη μέση περίπου του Γ’ Ομίλου. Το 1975 η Νίκη υποβιβάζεται μετά από 15 χρόνια παρουσίας στις εθνικές κατηγορίες στο τοπικό πρωτάθλημα και την επόμενη χρονιά τερματίζει στην 1η θέση όντας αήττητη. Στις 16 Ιουνίου 1976 κατακτά το Κύπελλο Ερασιτεχνών Ελλάδος αφού νίκησε στη Λαμία με 2-1 την ομάδα του ΠΑΟ Ρούφ. Μετά από αγώνες μπαράζ στο Κριεκούκι, Χίο και Καλαμάτα καταφέρνει να ανεβεί και πάλι στη Β’ Εθνική. Την επόμενη χρονιά τερματίζει στη μέση της βαθμολογίας της Β’ Εθνικής νικώντας στον τελευταίο αγώνα τη Βέροια με 3-2. Το 1978 η απόδοση της ομάδας είναι μέτρια. Η ομάδα τερματίζει στη μέση της βαθμολογίας. Στις 11 Νοεμβρίου 1979 τριάντα λεωφορεία ακολουθούν τη Νίκη στις Σέρρες για τον αγώνα με τον πρωτοπόρο στη βαθμολογία Πανσερραϊκό με τη Νίκη να ακολουθεί 2η. Ο αγώνας λήγει με 4-1 υπέρ της ομάδας των Σερρών. Η δεκαετία αυτή κλείνει με τη Νίκη Βόλου να φλερτάρει σοβαρά με την Α’ Εθνική καθώς τερμάτισε 2η τη σεζόν 1979-80 στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής με διαφορά 12 βαθμών από την πρώτη θέση.

Δεκαετία 1980

Το 1981 η καλή πορεία της Νίκης συνεχίζεται δίχως να μπορεί να ανέβει όμως στην Α΄ Εθνική ενώ τον επόμενο χρόνο η απόδοσή της πέφτει και τερματίζει στη μέση της βαθμολογίας. Αυτή την περίοδο εμφανίζονται αρκετά διοικητικά προβλήματα με την παραίτηση του προέδρου του Δ.Σ. Το 1983 σε μια προσπάθεια ανάκαμψης δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην ομάδα των «εφήβων». Εκείνη τη χρονιά στις 19 Ιουλίου 1983 η ομάδα έδωσε αγώνα μπαράζ για την παραμονή, με αντίπαλο τον Αιολικό Μυτιλήνης στο Γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, παρουσία 25.000 θεατών με τη Νίκη να επικρατεί έπειτα από το τελικό 2-2 στη διαδικασία των πέναλτι και να παραμένει στη Β’ Εθνική. Το 1984 είναι μια πολύ κακή χρονιά για τη Νίκη. Το ηθικό της ομάδας είναι πολύ χαμηλό ενώ και οι επιδόσεις της δεν είναι ικανοποιητικές. Αυτή την περίοδο λαμβάνονται αποφάσεις μοιραίες για την ομάδα καθώς παύει να υπάρχει το καθεστώς των 2 ομίλων στη Β’ εθνική με την ταυτόχρονη μείωση των ομάδων σε 20, με αποτέλεσμα η ομάδα να βρεθεί στην Γ’ Εθνική. Το 1985 βρίσκει την ομάδα στον Βόρειο Όμιλο της Γ’ Εθνικής. Η αγωνιστική της πορεία χαρακτηρίζεται μέτρια έως καλή, ιδιαίτερα στα τελευταία παιχνίδια ενώ η διοίκηση προωθεί νέους στην ομάδα. Το 1986 παρά την καλή της πορεία κατατάσσεται 3η στην κατηγορία της. Στις 26 Ιανουαρίου 1986 γίνεται αγώνας ανάμεσα στη Νίκη Βόλου και τον Ολυμπιακό Βόλου με τις δυο ομάδες να ισοβαθμούν στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας, με το τελικό σκορ 2-0 και παρουσία 10.000 και πλέον φιλάθλων. Το 1987 η Νίκη Βόλου κατατάσσεται 3η και χάνει την άνοδο στη Β’ Εθνική για μόλις 1 βαθμό. Κάτι όμως που το πετυχαίνει την επόμενη χρονιά κατακτώντας την 2η θέση. Το 1989 καταφέρνει να παραμείνει στη Β΄ Εθνική με τους διοικητικούς παράγοντες να τονίζουν την ανάγκη μεγαλύτερης στήριξης από τον κόσμο. Η δεκαετία αυτή κλείνει ανεπιτυχώς καθώς η ομάδα υποβιβάζεται στην Γ’ Εθνική έπειτα από μια κακή πορεία η οποία δεν άλλαξε παρά τις διαδοχικές αλλαγές προπονητών.

Δεκαετία 1990

Η τελευταία δεκαετία του αιώνα βρίσκει τη ομάδα στην Γ’ Εθνική. Οι φίλαθλοι παρ’ ότι απογοητευμένοι κάθε φορά που αυτή προσπαθεί να ξεφύγει από τη μετριότητα. Στις 19 Ιουνίου 1991 η ομάδα δίνει αγώνα μπαράζ στην Καρδίτσα με αντίπαλο τη Λαμία παρουσία χιλιάδων φιλάθλων, η Νίκη κερδίζει 3-1 στα «πέναλτι» και παραμένει στην Γ’ Εθνική. Η επόμενη χρονιά (1991-1992) είναι μια από τις χειρότερες στην ιστορία της Νίκης αφού υποβιβάζεται στην Δ’ Εθνική. Οι φίλαθλοι, η Διοίκηση και οι παίκτες συγκεντρώνουν τις δυνάμεις τους για μια καλύτερη πορεία. Το 1993 η Νίκη κερδίζει την επάνοδο στην επαγγελματική κατηγορία πετυχαίνοντας κατά μέσο όρο 3 γκολ ανά αγώνα. Η καλή πορεία συνεχίζεται και το 1994 που βρίσκει τη Νίκη Βόλου πρωταθλήτρια Χειμώνα, δίχως όμως να έχει την ανάλογη συνέχεια με αποτέλεσμα να μην τα καταφέρει και να καταταχθεί 3η στον Βόρειο Όμιλο της Γ’ Εθνικής. Την περίοδο 1994-95 η ομάδα τερματίζει στην 9η θέση της τελικής κατάταξης, έχοντας παρ’ όλα αυτά ικανοποιητική παρουσία σε πολλούς αγώνες. Χαρακτηριστική η επικράτηση με 4-0 επι της πρωτοπόρου Καστοριάς. Το 1996 η Νίκη με την καθοδήγηση του Οράσιο Μοράλες επανακάμπτει στη Β’ Εθνική κατακτώντας την πρώτη θέση στον όμιλό της. Είναι η χρονιά που βάση νομοθεσίας η ομάδα γίνεται ΠΑΕ. Τη σεζόν 1996-97 η Νίκη αρχίζει να ονειρεύεται τη δόξα του παρελθόντος αφού καταλαμβάνει την 6η θέση (με διαφορά 9 βαθμών από την 3η θέση) στη βαθμολογία της Β’ Εθνικής με τον Παφλιά να αναδεικνύεται 1ος σκόρερ στην κατηγορία. Τη σεζόν 1997-98 αναπτερώνει και πάλι τις ελπίδες των φιλάθλων τερματίζοντας στην 5η θέση με αρκετές ελπίδες για άνοδο την Α’ Εθνική. Τη σεζόν 1998-99 καταλαμβάνει την 17η θέση και υποβιβάζεται στην Γ’ Εθνική, λόγω διοικητικών και οικονομικών προβλημάτων. Τη σεζόν 1999-2000 η Νίκη τερματίζει στην 13η θέση και ισοβαθμεί με την ομάδα της Νεάπολης Θεσσαλονίκης και δίνει αγώνα μπαράζ στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης τον οποίο κερδίζει με 2-4 και ετοιμάζεται για αγώνες μπαράζ για την παραμονή με το Λεωνίδιο Αρκαδίας, στα οποία η Νίκη χάνει 2 αγώνες εκτός έδρας και υποβιβάζεται στην Δ' Εθνική Ερασιτεχνική Κατηγορία και η ομάδα επανέρχεται στον ερασιτέχνη.

Δεκαετία 2000

Η νέα χιλιετία βρίσκει την ομάδα της Νίκης στην Δ' Εθνική Ερασιτεχνική Κατηγορία. Το 2001 τερματίζει στην 3η θέση ενώ το 2002 καταφέρνει να επανέλθει στην Γ’ Εθνική κατακτώντας την 1η θέση στον όμιλό της. Το 2003 τερματίζει 4η και εξασφαλίζει την επάνοδό της στη Β’ Εθνική Κατηγορία αναπληρώνοντας τον συμπολίτη Ολυμπιακό. Τη σεζόν 2003-04 η ομάδα τερματίζει στην 6η θέση με 49 βαθμούς. Αξιοσημείωτο αποτελέσματα εκείνης της χρονιάς για τους φιλάθλους είναι το παιχνίδι με τον Πανσερραϊκό τον Νοέμβριο του 2003 καθώς η ομάδα της Νίκης κέρδιζε 3-0 στο ημίχρονο και το τελικό αποτέλεσμα ήταν 3-3. Τη σεζόν 2004-05 η ομάδα κάνει μια καταπληκτική πορεία και το 2005 τη βρίσκει πρωταθλήτρια χειμώνα όμως κάποια ατυχή αποτελέσματα τη φέρνουν στην 4η θέση χάνοντας την άνοδο για 2 βαθμούς. Τη σεζόν 2005-2006 η ομάδα τερματίζει περίπου στη 10η θέση της βαθμολογίας κάνοντας μια μέτρια πορεία σε σύγκριση με τις δύο προηγούμενες. Μάλιστα τον Δεκέμβριο του 2005 η ομάδα πετυχαίνει μια σπουδαία νίκη για τον θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδος αποκλείοντας με σκορ 1-4 εκτός έδρας τον Ιωνικό με τον Σαϊτιώτη να πετυχαίνει 3 γκολ και τα μέσα της εποχής να αποθεώνουν την ομάδα. Τη xρονιά εκείνη η Νίκη έφτασε μέχρι τα Προημιτελικά του θεσμού. Η σεζόν 2006-07 ήταν η πιο απογοητευτική της ομάδας καθώς τερματίζει στην 18η θέση και υποβιβάζεται στην Γ’ Εθνική, λόγω πολλών προβλημάτων του καλοκαιριού. Εκεί θα παραμείνει μέχρι και το τέλος αυτής της δεκαετίας παρουσιάζοντας μέτριο αγωνιστικό πρόσωπο και με πολλά και έντονα διοικητικά αλλά και οικονομικά προβλήματα.

Δεκαετία 2010

Η συγκεκριμένη δεκαετία μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια από τις πιο πολυτάραχες αλλά και συναισθηματικά ανάμεικτες της ιστορίας της Νίκης Βόλου. Η περίοδος 2010-2012 βρίσκει την ομάδα στην Γ' Εθνική κατηγορία. Το 2011 τερμάτισε στην 11η θέση σε μια απογοητευτική χρονιά όμως το 2012 κατέλαβε την 2η θέση που την οδήγησε στα μπαράζ ανόδου όπου και κατέκτησε την 1η θέση και επανήλθε στις επαγγελματικές κατηγορίες. Η σεζόν 2012-2013 βρίσκει την ομάδα στη Football League, με ένα δυνατό σύνολο με αρκετούς έμπειρους παίκτες και με την ομάδα να χρησιμοποιεί και πάλι ως έδρα το Πανθεσσαλικό Στάδιο. Κάνοντας μια καλή πορεία καταφέρνει να μπει στα Play off ανόδου στη Super League, χωρίς όμως να μπορεί να κάνει την υπέρβαση. Κάτι που κατάφερε όμως την επόμενη χρονιά. Η σεζόν 2013-2014 ήταν η χρονιά που η ομάδα γιόρταζε τα 90 χρόνια της, έτσι ο στόχος δεν μπορούσε να είναι άλλος από την άνοδο. Η ομάδα με τον Παναγιώτη Τζαναβάρα στο τιμόνι ξεκίνησε το πρωτάθλημα εντυπωσιακά αποδίδοντας ένα σπάνιας ομορφιάς ποδόσφαιρο. Η αλλαγή προπονητή, πριν τα μισά του πρωταθλήματος, φάνηκε να επηρεάζει την ομάδα. Η άφιξη όμως του Αλέκου Βοσνιάδη που είχε στεφθεί πρωταθλητής Football League την προηγούμενη χρονιά με τον Απόλλωνα Σμύρνης, έδωσε τον αέρα πρωταθλητή στους παίκτες. Το τέλος της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος βρίσκει την ομάδα στα Play off ανόδου για ακόμη μια χρονιά. Η κακή αρχή με την εντός έδρας ήττα από τον Αιγινιακό σκόρπισε απογοήτευση στους φιλάθλους, όμως την επόμενη αγωνιστική (13/04/2014) ήρθε η νίκη στο Ε.Α.Κ. Βόλου, απέναντι στον Ολυμπιακό Βόλου αναπτερώνοντας τις ελπίδες όλων. Με εντυπωσιακές εμφανίσεις και εκπληκτικές εκτός έδρας εμφανίσεις η Νίκη κατάφερε να εξασφαλίσει μαθηματικά την άνοδο στη Super League. Στον τελευταίο αγώνα των Play off η Νίκη υποδεχόταν τον Ηρακλή στο Πανθεσσαλικό και 13.000 κόσμου δημιούργησαν μια καυτή ατμόσφαιρα για να γιορτάσουν την άνοδο της ομάδας και είδαν την ομάδα να κερδίζει με 4-0. Τα αποτελέσματα όμως αυτής της αγωνιστικής έφεραν την ανατροπή στη Βαθμολογία και έτσι η Νίκη όχι μόνο κέρδισε την άνοδο αλλά κατέκτησε στο νήμα και τον τίτλο της Πρωταθλήτριας Football League 2013-2014. Το τελικό σφύριγμα έφερε ξέφρενους πανηγυρισμούς με τον κόσμο να γεμίζει τους δρόμους της πόλης για να πανηγυρίσει την ιστορική αυτή επιτυχία. Η επόμενη χρονιά βρίσκει τη Νίκη στη Super League, έχοντας να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της μη αδειοδότησης και του περιορισμού των μεταγραφών. Τη χρονιά εκείνη παρουσιάζεται ένα νεανικό σύνολο υπό τις οδηγίες του Ολλανδού τεχνικού Βίλιαν Φλούτ, κάνοντας μάλιστα πρεμιέρα στο Γήπεδο Καραϊσκάκη με τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Έπειτα από 15 αγώνες και υπό το βάρος των οικονομικών προβλημάτων η ομάδα αποσύρθηκε από το πρωτάθλημα με 2 νίκες, 1 ισοπαλία και 12 ήττες.

Νέα αρχή (2015–Σήμερα)

Η σεζόν 2015-16 ξεκινά με την ομάδα να συμμετέχει στο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής Ερασιτεχνικής κατηγορίας και ταυτόχρονα να επιστρέφει στο γήπεδο Παντελής Μαγουλάς. Τη χρονιά εκείνη κατακτά την 3η θέση του 2ου Ομίλου, μια θέση που δεν της εξασφάλισε την άνοδο στην επόμενη κατηγορία, ενώ τη σεζόν 2016-17 κατέλαβε την 6η θέση του βαθμολογικού πίνακα με μία μέτρια πορεία. Τη σεζόν 2017-18 πραγματοποιεί μια καλή πορεία, αλλά τερματίζει 2η με διαφορά 17 βαθμών από τον Ν.Π.Σ. Βόλος, χάνοντας έτσι την είσοδο της στους ομίλους των μπαράζ για την άνοδο στη Football League. Η σεζόν 2018-19 είναι μια από τις καλύτερες βαθμολογικά της Νίκης στην Γ' Εθνικής μιας και συγκέντρωσε μια συγκομιδή από 69 βαθμούς, 23 νίκες, 2 ισοπαλίες και μια ήττα και κατάφερε να κάνει τη διαφορά και να υπερτερεί με μεγάλη διαφορά στα τέρματα. Μέχρι τον Οκτώβριο του 2018 πραγματοποιεί μια καλή πορεία, αλλά το ισόπαλο ματς με τον Α.Ο. Σελλάνων τη ρίχνει στη δεύτερη θέση, στην οποία παραμένει μέχρι τον Δεκέμβριο του 2018. Αυτό όμως που αναπτέρωσε τις ελπίδες όλων είναι το ματς με την ομάδα της Στυλίδας στις 20 Ιανουαρίου 2019 με σκορ-ρεκόρ που βγήκε 8-0. Από τότε πραγματοποιεί μια καλή πορεία, αλλά χάνει απο τον Ολυμπιακό Βόλου στις 17 Φεβρουαρίου, και ισοβαθμεί στην πρώτη θέση, με τον Ολυμπιακό να έχει το πλεονέκτημα. Έτσι, τερμάτισε στην δεύτερη θέση του 4ου ομίλου και στη συνέχεια ηττήθηκε στους αγώνες μπαράζ μεταξύ δευτεραθλητριών από την ομάδα του Θεσπρωτού. Προβιβάστηκε, όμως στη Football League, αναπληρώνοντας κενές θέσεις που δημιοργήθηκαν στην επαγγελματική κατηγορία. Ο σύλλογος ήταν προετοιμασμένος γι αυτό το ενδεχόμενο από το καλοκαίρι και προχώρησε σε διαδικασίες σύστασης Π.Α.Ε. με το διακριτικό τίτλο «Π.Α.Ε. Νίκη Βόλου 1924». Τη σεζόν 2019-20 η ομάδα της Νίκης Βόλου τερμάτισε στην 5η θέση του βαθμολογικού πίνακα της Football League με 37 βαθμούς σε ισοβαθμία με την Ιεράπετρα, μετά τη διακοπή λόγω κορωνοϊού, χάνοντας την άνοδο στην ισοβαθμία. Την επόμενη σεζόν (2020-21) βρίσκει την Νίκη και πάλι στην Football League κάνοντας μια κακή χρονιά τερματίζοντας 8η στον βαθμολογικό πίνακα του Νότιου Ομίλου σώζοντας τη χρονιά σε ισοβαθμία με τον Αστέρα Βλαχιώτη στους 22 βαθμούς. Έτσι, εξασφάλισε τη συμμετοχή της στη νέα Σούπερ Λιγκ 2 της περιόδου 2021-2022. Τη σεζόν 2021-2022 η Νίκη Β