Η Αγία Τριάδα είναι οικισμός της δημοτικής κοινότητας, δημοτικής ενότητας και δήμου Μεγαρέων, της περιφερειακής ενότητας Δυτικής Αττικής, στην περιφέρεια Αττικής, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Μεγαρίδος του νομού Αττικής, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Στερεάς Ελλάδας.

Γεωγραφία

Η Αγία Τριάδα είναι παράλιος οικισμός της Δ. Αττικής, στις ακτές του Β. Σαρωνικού, ακριβώς απέναντι από τις δυτικές ακτές της Σαλαμίνας και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 5. Ο οικισμός βρίσκεται σχεδόν εξ ολοκλήρου μέσα στο φερώνυμο τείχος (στην ανατολική πλευρά του), που τον διαχωρίζει από τις εγκαταστάσεις πετρελαίων της Πάχης στα δυτικά και τον υγροβιότοπο Βουρκαρίου στα βόρεια (βλ. αξιοθέατα). Απέχει 6 χλμ. ΝΑ. των Μεγάρων και 45 χλμ. περίπου Δ. της Αθήνας.

Πληθυσμός

Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»

Η Αγία Τριάδα αναγνωρίστηκε το 1971 και προσαρτήθηκε στον δήμο Μεγάρων (Πηγή: https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=25875)

Αξιοθέατα

Το Τείχος Αγίας Τριάδας, στη φερώνυμη μικρή χερσόνησο που εισέρχεται στον όρμο Αγίου Γεωργίου της Σαλαμίνας και καταλήγει στο ακρωτήρι Τείχος. Πολύ σημαντικό οχυρωματικό έργο από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, που αποκόπτει εγκάρσια τη χερσόνησο από τα παράλια του όρμου Βουρκάρι στα βόρεια, μέχρι τα ανοικτά του Σαρωνικού στα νότια (διατείχισμα). Η συνέχεια του τείχους διακόπτεται αναγκαστικά στο βόρειο τμήμα του, για να περάσει από εκεί ο ασφάλτινος δρόμος προς το άκρο της χερσονήσου. Το παλαιότερο τμήμα του κατασκευάστηκε ως απλός μαντρότοιχος από Μεγαρείς, το 1818, με άδεια του Δερβέν-Αγά, Τούρκου διοικητή των χερσαίων διαβάσεων της περιοχής, ενώ κατά την Επανάσταση του 1821 συμπληρώθηκε, διαρθρώθηκε σύμφωνα με τους κανόνες της τότε οχυρωματικής τεχνικής και απέκτησε τη σημερινή οχυρή μορφή του. Έχει μήκος 320 μ., πλάτος 1,5 μ. και ύψος από 3,9 μέχρι 4,1 μ., αλλά και πολλές πολεμίστρες. Η κεντρική πύλη του τείχους έχει αφαιρεθεί και βρίσκεται από το 1930 στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Φανερωμένης στη Σαλαμίνα. Το 2006 εκτελέσθηκαν από την 1η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων στερεωτικές εργασίες, σε τμήματα του τείχους που είχαν μερικώς καταρρεύσει, ενώ το 2009 υλοποιήθηκε με δαπάνη του Δήμου Μεγάρων ο ηλεκτροφωτισμός του διατειχίσματος, συμβάλλοντας στην ανάδειξη του μνημείου. Ο υγροβιότοπος Βουρκάρι (ή Βουρκάδι, ή Βουρκάκι), βόρεια του οικισμού, στον μυχό του φερώνυμου όρμου. Εδώ υπάρχουν αλμυρά έλη που συγκεντρώνουν μικρές αποικίες πτηνών, κατάλληλες για ορνιθοπαρατήρηση. Από την ΕΟΕ (Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία) θεωρείται σημαντικός μεταναστευτικός προορισμός για τα πτηνά, ενώ έχουν καταγραφεί και αρκετά είδη αμφιβίων και ερπετών, καθώς και χλωρίδας Η εκκλησία της Αγίας Τριάδας, μέσα στον οικισμό Η θέση «Ήρεμο Κύμα», νοτιοανατολικά του οικισμού προς το ακρωτήρι Τα νησάκια Μακρόνησος και Ρεβυθούσα, μεταξύ του οικισμού και της Σαλαμίνας

Διάφορα

Από τη θέση «Πέραμα», βόρεια του οικισμού, υπάρχει ακτοπλοϊκή σύνδεση της Σαλαμίνας με τα ηπειρωτικά, που εξυπηρετεί την έξοδο προς Δ. Αττική και Πελοπόννησο

Παραπομπές

Πηγές

Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα 2006 (ΠΛΜ) Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4 Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς) Χάρτες «ROAD» (Αττική)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=24729 Αρχειοθετήθηκε 2021-12-14 στο Wayback Machine. https://www.mixanitouxronou.gr/to-agnosto-megalo-ochyro-tis-ellinikis-epanastasis-ligo-exo-apo-tin-athina-pos-oi-ntopioi-xegelasan-ton-othomano-kyverniti-kai-piran-adeia-na-ftiaxoyn-mia-mantra-gia-ta-zoa-vinteo-drone/ https://www.portnet.gr/themata/28024-erga-1-3-ek-euro-gia-ton-ydroviotopo-sto-vourkari.html