Το Λυκούδι είναι χωριού του δήμου Ελασσόνας του νομού Λάρισας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 298 κατοίκους. Το χωριό είναι κτισμένο σε υψόμετρο 410 μέτρων. Απέχει 14 χιλιόμετρα από την Ελασσόνα, προς τα βόρεια. Οι κάτοικοι του ασχολούνται με τη γεωργία, και συγκεκριμένα την καλλιέργεια σιτηρών και καπνού, και την κτηνοτροφία, με αιγοπρόβατα ελευθέρας βοσκής.

Ιστορικά στοιχεία

Το Λυκούδι έχει εντοπιστεί και αναφέρεται σε κατάστημα του 1506. Το χωριό αυτό βρισκόταν στη Μπιτσέρια και οι κάτοικοί του εγκαταστάθηκαν στη θέση του σημερινού χωριού τον 18ο αιώνα. Το 1874 άρχισε να λειτουργεί στο Λυκούδι σχολείο. Το 1912, μετά τη μάχη του Σαρανταπόρου, η περιοχή έγινε τμήμα της Ελλάδας. Κατά τη διάρκεια της κατοχής το χωριό ήταν έδρα αντιστασιακών και βρετανικών ταξιαρχών και έτσι πυρπολύθηκε το 1943 από τις κατοχικές δυνάμεις. Ο πληθυσμός του χωριού άρχισε να μειώνεται μετά τη δεκαετία του 1960. Το Λυκούδι ορίστηκε έδρα ομώνυμης κοινότητας το 1919. Η κοινότητα διατηρήθηκε μέχρι το 1997, οπότε και προσαρτήθηκε στον δήμο Σαρανταπόρου με το πρόγραμμα Καποδίστριας και το 2010 προσαρτήθηκε στον δήμο Ελασσόνας.

Απογραφές πληθυσμού

Η πορεία του πληθυσμού σύμφωνα με τις απογραφές:

Αξιοθέατα

Οι ναοί της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Γεωργίου έχουν χαρακτηριστεί ιστορικά διατηρητέα μνημεία. Ο ναός της Αγίας Παρασκευής είναι τρίκλιτη βασιλική με δίρριχτη στέγη, η οποία φέρει αποτμήσεις στην ανατολική και στην δυτική πλευρά. Χρονολογείται στο τέλος του 18ου αιώνα. Στον ναό σώζεται τμήμα από το παλαιό τέμπλο καθώς και το βημόθυρό του. Βορειανατολικά του ναού υπάρχει κωδωνοστάσιο. Ο ναός του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό και χτίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα. Είναι μονόκλιτη βασιλική με ημικυκλική κόγχη στην ανατολική πλευρά. Εσωτερικά, από το αρχικό τέμπλο του ναού σώζεται το επιστήλιο, 15 εικονίδια του τέμπλου και μια δεσποτική εικόνα, οι οποίες χρονολογούνται στο α' ήμισυ του 19ου αιώνα. Στο χωριό σώζεται επίσης η βρύση του Τσάρα, η οποία κτίστηκε στο τέλος του 18ού αιώνα. Η βρύση ήταν δωρεά του κλεφταρματωλού Πάνου Τσάρα, πατέρα του Νικοτσάρα, ο οποίος έμεινε στην περιοχή για δέκα ημέρες. Στο χωριό σώζονται και μερικά από τα παραδοσιακά πετρόκτιστα κτίρια της περιοχής.

Παραπομπές