Το Γεωργίτσι είναι ορεινό χωριό του νομού Λακωνίας. Είναι κτισμένο στην βορειοανατολική πλευρά του Ταΰγέτου σε υψόμετρο 970 μέτρων και βλέπει προς την κοιλάδα του ποταμού Ευρώτα. Απέχει 29 χλμ. από την έδρα του δήμου, την Σπάρτη. Υπάγεται στην ομώνυμη κοινότητα της δημοτικής ενότητας Πελλάνας του νέου Δήμου Σπάρτης που μέχρι το 2010 ήταν δημοτικό διαμέρισμα του πρώην Δήμου Πελλάνας. Έχει μόνιμο πληθυσμό 237 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2021. Έχει πάρει το προσωνύμιο Μπαλκόνι του Ταϋγέτου.

Ονομασία

Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με το όνομα του χωριού. Η επικρατέστερη άποψη θεωρεί πως το χωριό έλαβε το όνομα του κατά την Βυζαντινή εποχή απο το όνομα ενός τοπικού άρχοντα που είχε λάβει χωράφια στην περιοχή υπο το σύστημα της «πρόνοιας » και λεγόταν Γεωργίτσης. Άλλη εξήγηση που έχει δωθεί είναι πως το χωριό ονομάστηκε απο Κρητικούς ως ανάμνηση του ομώνυμου χωριού στην Κρήτη που καταστράφηκε.

Αξιοθέατα

Φυσικό περιβάλλον

Στα περίχωρα του υπάρχουν έλατα, καστανιές και πλατάνια, η ύπαρξη των οποίων οφείλεται στην μεγάλη ποσότητα νερού της περιοχής. Το κλίμα είναι ηπειρωτικό: δροσερό το καλοκαίρι και ψυχρό το χειμώνα. Τα περισσότερα σπίτια του είναι πετρόκτιστα με κεραμιδένιες στέγες και τα τελευταία χρόνια παρατηρείται δόμηση σπιτιών στα πρότυπα των ιστορικών οικιών του χωριού.

Εκκλησίες

Στο χωριό λειτουργούν δύο εκκλησίες: ο ναός της Παναγίας Υπαπαντής στην Άνω συνοικία και ο ναός του Αγίου Αθανασίου στην Κάτω συνοικία. Οι δύο ναοί έχουν ηλικία ενάμιση αιώνα περίπου ο καθένας και εκπροσωπούν δύο διακριτά είδη εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής: τον σταυρό εγγεγραμμένο σε τετράγωνο και την παλαιοχριστιανική βασιλική.

Οικονομία

Η οικονομία του χωριού στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στα αγροτικά προϊόντα, καθώς οι κάτοικοι του χωριού κατέχουν πολλές εκτάσεις με ελαιόδεντρα στην πεδιάδα κάτω από το χωριό, τα οποία αποδίδουν ετήσια συνολική παραγωγή ελαιολάδου άνω των 1.000.000 λίτρων και λαμβάνουν επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση από το 1981. Ακόμη, υπάρχει παραγωγή οινοπνευματωδών ποτών με χαρακτηριστικότερο το τσίπουρο. Μία από τις προσπάθειες ενίσχυσης της οικονομίας του χωρού είναι η Γιορτή Τσίπουρου που διοργανώνεται στην είσοδο του χωριού εδώ και πολλές δεκαετίες στην τοποθεσία Καρβουνόρεμα κάτω από πανύψηλα πλατάνια, και την οποία επισκέπτονται ενδιαφερόμενοι έμποροι και καταναλωτές από την Σπάρτη, τα γύρω χωριά, και την υπόλοιπη χώρα. Ο τουρισμός πάντως αποτελεί παράγοντα της τοπικής οικονομίας, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες κυρίως λόγω της πιο δροσερής θερινής περιόδου στην περιοχή σε σύγκριση με μεσόγειες περιοχές. Διαθέτει μεταξύ άλλων ένα ξενοδοχείο με 9 δωμάτια/διαμερίσματα και έναν παραδοσιακό ξενώνα-εστιατόριο με 4 δωμάτια.

Πολιτική

Το Γεωργίτσι ως μέρος της Λακωνίας και γενικά της Πελοποννήσου αποτελούσε και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προπύργια της συντηρητικής παράταξης, ενώ ήταν από τα μέρη της Ελλάδας που ψήφισαν της βασιλευομένης δημοκρατίας με μεγάλη πλειοψηφία κατά το δημοψήφισμα του 1974. Στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2004, και του 2007 το συντηρητικό κόμμα Νέα Δημοκρατία έλαβε ποσοστό άνω του 50% των ψήφων.

Πληθυσμός

Το Γεωργίτσι γνώρισε σημαντική αύξηση του πληθυσμού του απο το 1861 μέχρι και το 1879 αλλά έπειτα έχει καταγράψει σε όλες τις απογραφές μείωση (με εξαίρεση το 1928 και 2011) με επιτάχυνση της τις μεταπολεμικές δεκαετίες.

Απόδημοι

Μεγάλο μέρος του πληθυσμού του χωριού μετανάστευσε το στο πρώτο ήμισυ του 20ου αιώνα σε Καναδά, Αυστραλία, Αφρική και στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στις Ανατολικές ΗΠΑ, σε μεγαλουπόλεις όπως η Νέα Υόρκη και το Ρίτσμοντ αλλά και στη Βόρεια Καρολίνα, εξαιτίας της οικονομικής δυσπραγίας που προκάλεσαν οι διαδοχικοί πόλεμοι και η ταραγμένη πολιτική κατάσταση των αρχών του 20ου αιώνα. Σήμερα, ένα σημαντικό ποσοστό των Ελλήνων ή των Ελληνοαμερικανών της Νέας Υόρκης σε περιοχές του Κουήνς, όπως η Αστόρια, έχουν καταγωγή από το Γεωργίτσι και είναι μετανάστες 1ης, 2ης αλλά και 3ης γενεάς.

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ιστοσελίδα συλλόγου