Το Δαφνίο ή Δαφνί είναι χωριό της Λακωνίας με πληθυσμό, σύμφωνα με την απογραφή του 2001, 969 κατοίκους. Ανήκε στο πρώην Καποδιστριακό Δήμο Κροκεών (1996-2010) και τώρα ανήκει στον Δήμο Ευρώτα (2011- ).Το όνομα Δαφνί λέγεται πως ήρθε από παραφθορά της Αρχαίας Ονομασίας της περιοχής , Αφιδναί. Κατά μίαν άλλη περίπτωση λέγεται πως προήλθε από τις πολλές δάφνες που υπήρχαν στην περιοχή. Στο Δαφνί λαμβάνουν χώρα δύο από τις κυριότερες εκδηλώσεις του νομού μας, η Γιορτή Κρασιού στο Δαφνί καθώς και ο μοναδικός "Βλάχικος Γάμος Δαφνίου".

Ιστορικά Στοιχεία

Το Δαφνί κατά την Αρχαιότητα

Κατά την αρχαιότητα λέγεται πως στην θέση Τροχάλια και Ντρίζου υπήρχε μια Αρχαία Πόλη ονομαζόμενη Αφιδναί. Στην περιόχη αυτήν έχουν βρεθεί αρκετά αντικείμενα που μαρτυρούν την υπάρξη της. Από αυτήν την πόλη καταγόταν ο ελεγειακός ποιητής Τυρταίος.Με το θέμα αυτό έχουν ασχοληθεί διάφοροι ιστορικοί και επιστήμονες όπως οι Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, Σπ. Τρικούπης, Γ. Μιστριώτης, Παν. Δούκας, Κ. Τρυπάνης, Νικ. Παπαδόπουλος, Ε. Schwart, H. Weil, E. Meyer, A. Monti, W. Jaeger, W. Christ, G. Murray, Κ. Μυλλέρος κ.ά.

Το Δαφνί κατά τους Βυζαντινούς Χρόνους

Κοντά στο Δαφνί σε απόσταση περίπου 5χμ βρίσκεται μια Οροσειρά που ονομάζεται Λυκοβουνό. Κορυφή της είναι ο Κουρκουτάς που φτάνει τα 617 μ. Το όνομά της προέρχεται από κάποια Βυζαντινή Καστροπολιτεία που άκμασε εκεί κατά τον 13ο με 14ο αιώνα. Στο Λυκοβουνό ήταν κτισμένο το ξακουστό Μοναστήρι του Άγιου-Γεώργιου. Το Μοναστήρι αναφέρεται σε Χρυσόβουλο Διάταγμα του έτους 1292 από το Αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β' Παλαιολόγο, ο οποίος το αναγνωρίζει ως πλούσιο και φημισμένο. Στο Μοναστήρι ακόμα διασώζονται τα σπάνια ψηφιδωτά του και οι Τοιχογραφίες του. Το Μοναστήρι καταστράφηκε το 1700 από τους Τούρκους. Στα χαλάσματα του μοναστηριού, καθώς αναφέρει η παράδοση, είναι θαμμένοι οι θησαυροί του, οι πολλές καμπάνες του (από τις οποίες η μία είναι ολόχρυση) και αμέτρητα Κωνσταντινάτα, χρυσά νομίσματα από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Από τον πλούτο και την φήμη του Μοναστηριού προήλθε και η φράση: «Αι-Γιώργης στο Λυκοβουνό και Αγια-Σοφια στην Πόλη» Το Λυκοβουνό συνέχισε την ακμή του και στην μεταβυζαντινή Περίοδο. Αποτέλεσε την έδρα του Δήμου Κυδωνίας που περιείχε τα χωριά Δαφνί, Κυδωνία , Καράσπαη , Λυκοβουνό , Πυρί. Η παράδοση λέει ότι στο Λυκοβουνό κατοικούσαν 1000 οικογένειες. Η ακμή του Λυκοβουνού έσβησε ξαφνικά. Επί βασιλείας Όθωνος το Λυκοβουνό παραχωρήθηκε στην Οικογένεια Μαυρομιχάλη και αποτέλεσε την έδρα της. Οι Μαυρομιχαλέοι δεν ήταν διατεθειμένοι να μοιραστούν την γη τους με τους Λυκοβουνιώτες και γι'αυτό τους κυνήγησαν. Οι περισσότεροι κατέφυγαν στο Δαφνί και άλλοι πήγαν σε χωριά, όπως : το Ξηροκάμπι, το Καράσπαη, η Πετρίνα , οι Κροκεές , την Κυδωνιά κ.λ.π. Το Λυκοβουνό χωρίζεται σε δύο Οικισμούς, την Βυζαντινή Καστροπολιτεία του Λυκοβουνού και τον Οικισμό του Αι-Γιάννη. Ο οικισμός του Αι-Γιάννη υπήρχε κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Εκεί βρίσκεται η Εκκλησία του Αι-Γιάννη του Ριγανά που εορτάζεται στις 24 Ιουνίου. Σήμα κατατ 'εθεν είναι η Γραφική Βρύση που χρησιμοποιούσαν οι Λυκοβουνιώτες. Ακόμα, στο Λυκοβουνό υπάρχουν και τα συντρίμμια του τζαμιού που είχε κτιστεί επί Τουρκοκρατίας.

Το Δαφνί κατά την Φραγκοκρατία και Τουρκοκρατία

Το Δαφνί κατά την Φραγκοκρατία ήταν κτισμένο στην περιοχή Παλιοδάφνι όπου εκεί δεσπόζει ο Παλιόπυργος που κατά πάσα πιθανότητα είχε κτιστεί εκείνη την περιόδο. Το σημερινό Δαφνί άρχισε να κατοικείτε προς τα τέλη του 1600. Το 1787 στον Πύργο του Δαφνίου έγινε μία από τις μεγαλύτερες πολιορκίες και μάχες μεταξύ του καπετάν Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη και του περιώνυμου Αλβανού λησταντάρτη Μεράκου

Το Δαφνί κατά τον 20ο και 21ο αιώνα

Η μεγάλη ακμή όμως του Δαφνίου ξεκινά από τις αρχές του 20ο αιώνα. Κοντά στην εκκλησία βρισκόταν το παλιό Δημοτικό Σχολείο που μάλλον είχε κατασκευαστεί στα τέλη του 1800.Το σημερινό Δημοτικό Σχολείο κατασκευάστηκε τo 1930 και βρίσκεται στην Πάνω Πλατεία ή Πάνω Αλώνια. Η Κοινότητα Δαφνίου ιδρύθηκε το 1912 και λειτούργησε το 1914,το 1991 το Δαφνί μέτραγε 1.009 κατοίκους και το 2001, 969. Το 1967 κτίστηκε στην θέση της παλιάς εκκλησίας μια καινούργια , ο Άγιος - Γεώργιος, με βοήθεια που πρόσφεραν οι Ομογενείς Δαφνιώτες.

Πολιτιστικά στοιχεία

Προς τα τέλη της δεκαετίας του 20' , το 1929 ιδρύεται ο Πολιτιστικός Σύλλογος Φιλοπροόδων Δαφνιωτών . Το 1959 ιδρύεται ο Αθλητικός Όμιλος Δαφνίου. Το 1979 κατάφερε να κατακτήσει το πρώτο του Πρωτάθλημα και το 1998, ύστερα από πρόκριση του στα μπαράζ να αγωνιστεί στην Δ'Εθνική. Ακόμα, στο χωριό υπάρχει ένας ακόμα αθλητικός σύλλογος, ο Α.Σ. Ολυμπιάδα Δαφνίου , που αγωνίζεται στο άθλημα της Καλαθοσφαίρισης. Μέχρι πρότινος υπήρχε και τρίτος αθλητικός σύλλογος ο Α.Ο. Λυκοβουνού που όμως διαλύθηκε το 2005. Το 2016 ιδρύθηκε ,ύστερα από πρωτοβουλία αρκετών νέων και μέσω συνεχών συνελεύσεων , ο Σύλλογος Νεολαίας Δαφνίου με στόχο την περαιτέρω πολιτιστική και πνευματική ανάπτυξη του χωριού. Το 1963 διοργανώνεται για πρώτη φορά σε ολόκληρη την Πελοπόννησο ο Βλάχικος Γάμος. Ο Βλάχικος Γάμος του Δαφνίου αποτελεί σήμα κατατεθέν για το χωριό και είναι ο μεγαλύτερος Βλάχικος Γάμος της Πελοποννήσου και ένας από τους μεγαλύτερους σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ο Βλάχικος Γάμος πραγματοποιείτε κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα. Το χωριό είναι γνωστό για τα αγροτικά του προϊόντα και ιδιαίτερα για το κρασί του. Την δεκαετία του 60' πραγματοποιούνταν Γιορτή Κρασιού που όμως για κάποιο λόγο σταμάτησε. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Δαφνίου αναβίωσε αυτήν την Γιορτή το 2011 και από τότε πραγματοποιείτε κάθε χρόνο προς τα τέλη του Οκτωβρίου. Στην Οτάβα του Καναδά κατοικούν ένας πολύ μεγάλος αριθμός Δαφνιωτών και έχουν ιδρύσει το Σύλλογο Δαφνιωτών Οτάβας. Από το χωριό κατάγεται ο Έλληνας ποδοσφαιριστής Ηλίας Αναστασάκος και ο ελληνο-καναδός ηθοποιός Άγγελο Τσαρούχας.

Σύλλογοι ,Τμήματα και Ομάδες

- Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Φιλοπρόοδων Δαφνιώτων ιδρύθηκε το 1929 και διαθέτει:

Χορευτικό Τμήμα Ομάδα Νεολαίας Μουσικό Τμήμα - Ο Σύλλογος Νεολαίας Δαφνίου ιδρύθηκε το 2016. - Ο Αθλητικός Όμιλος Δαφνίου ιδρύθηκε το 1959 και διαθέτει:

Τμήμα Ποδοσφαίρου Αντρών Παιδικό Τμήμα Ποδοσφαίρου - Ο Αθλητικός Σύλλογος "Ολυμπιάδα Δαφνίου" διαθέτει:

Τμήμα Καλαθοσφαίρισης Αντρών

Πηγές

http://dafniolakonias.blogspot.gr/p/blog-page_73.html Το βιβλίο του Σταύρου Μυλωνάκου "Το Δαφνί της Σπάρτης και τα γύρω χωριά". http://kzaharias.homestead.com/files/Dafni3.htm Τα συγγράματα των επιστημόνων/ιστορικών : Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, Σπ. Τρικούπης, Γ. Μιστριώτης, Παν. Δούκας, Κ. Τρυπάνης, Νικ. Παπαδόπουλος, Ε. Schwart, H. Weil, E. Meyer, A. Monti, W. Jaeger, W. Christ, G. Murray, Κ. Μυλλέρος