Πληροφορίες
Το Σκαδό ( ή επίσημα Σκαδόν ) είναι χωριό της ορεινής βορειοανατολικής Νάξου σε υψόμετρο 560-590 μέτρων, με 83 κατοίκους (απογραφή 2011). Διοικητικά υπάγεται στο δήμο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων της Περιφερειακής Ενότητας Νάξου της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου (κατά το Σχέδιο Καλλικράτης). Παλαιότερα ανήκε στην άλλοτε επαρχία Νάξου του νομού Κυκλάδων. Από το 1999 έως το 2010 σύμφωνα με την τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας αποτελούσε έδρα κοινότητας του δήμου Δρυμαλίας. Από 1 Ιανουαρίου 2011 αποτελεί ιδία έδρα της ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας Δρυμαλίας, του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων.Πρόκειται για ένα μικρό παραδοσιακό χωριό που βρίσκεται στην ΒΑ. ορεινή Νάξο. Είναι κτισμένο στις ανατολικές πλαγιές του όρους Κόρωνος και απέχει περίπου 34 χλμ από τη Χώρα Νάξου. Είναι το αμέσως επόμενο χωριό από τη Κόρωνο Νάξου και επί του ανατολικού οδικού άξονα Σταυρός Κεραμωτής-Απόλλωνας Νάξου και περιλαμβάνεται στα σμυριδοχώρια της Νάξου. Από το 1955 που αριθμούσε 615 κατοίκους (περιλαμβάνοντας και το χωριό Μέση Νάξου) είχε τηλεγραφείο και δημοτικό σχολείο. Ο ιερός ναός του χωριού είναι αφιερωμένος στη Κοίμηση της Θεοτόκου. Στη τελευταία απογραφή (2001) αριθμεί μόλις 126 κατοίκους που βεβαίως το Καλοκαίρι είναι πολλαπλάσιοι . Ένα μεγάλο μέρος των οικημάτων του χωριού έχει εγκαταλειφθεί. Στο Σκαδό υφίσταται επίσης και ιδιωτικό λαογραφικό μουσείο. Στο Σκαδό λειτουργεί το Γυμνάσιο της Ορεινής Νάξου όπου συγκεντρώνει μαθητές από τα γύρω χωριά, Απόλλωνα, Κορωνίδα,Μέση, Κόρωνο, Κεραμωτή και Απείρανθο.
Το όνομα του χωριού προέρχεται κατ΄ άλλους από τη πλούσια σκιά δένδρων, και εξ αυτού "σκιαδό", Σκαδό, κατ΄ άλλους από την αρχαία λέξη ισκάς (=συκιά) και εξ αυτού "ισκάδο" Σκαδό, από το μεγάλο αριθμό τέτοιων δένδρων που καλλιεργούνταν στη περιοχή. Σήμερα καλλιεργούνται πολλά αμπέλια. Οι κάτοικοι ονομάζονται Σκαδιώτες - Σκαδιώτισσες. Ο δρόμος Κόρωνος – Σκαδό – Μέση αν και δεν παρουσιάζει ασυνήθεις κλίσεις χρήζει όμως ιδιαίτερης προσοχής λόγω περιορισμένου πλάτους και πολλών κλειστών στροφών.
Πληθυσμιακή εξέλιξη
Διοικητικές μεταβολές
Το 1835, με 149 κατοίκους (48 οικογένειες), προσαρτάται στον νεοϊδρυθέντα δήμο Κορωνίδος της επαρχίας Νάξου, με έδρα τον οικισμό της Κωμιακής. Το 1840, οι δήμοι της επαρχίας Νάξου μειώθηκαν από 10 σε 7. Ο δήμος Κορωνίδος καταργείται και ο οικισμός του Σκαδού προσαρτάται στο δήμο Απειράνθου. Το 1858, ο δήμος Κορωνίδος επανασχηματίζεται και ο οικισμός του Σκαδού προσαρτάται πάλι στο δήμο Κορωνίδας. Το 1912, αποφασίζεται οι οικισμοί που έχουν πάνω από 300 κατοίκους και σχολείο στοιχειώδους εκπαίδευσης, να αποτελέσουν αυτοτελείς κοινότητες. Δημιουργείται η κοινότητα του Σκαδού με έδρα τον οικισμό. Το 1997, με την εφαρμογή του προγράμματος Καποδίστριας (νόμος 2539/97), η κοινότητα Σκαδού καταργείται και ο οικισμός προσαρτάται στο νεοσύστατο δήμο Δρυμαλίας με έδρα τον οικισμό Χαλκείο. Συγκεκριμένα, με το πρόγραμμα Καποδίστριας αποτελούσε το Δημοτικό Διαμέρισμα Σκαδού, του Δήμου Δρυμαλίας, του νομού Κυκλάδων, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Νήσων Αιγαίου Πελάγους. Το 2010, με την εφαρμογή του προγραμματος Καλλικράτης (νόμος 3852/2010), καταργείται ο δήμος Δρυμαλίας και ο οικισμός προσαρτάται στο νεοσύστατο δήμο Νάξου & Μικρών Κυκλάδων. Σήμερα, μετά τη τελευταία μεταβολή του 2010 (πρόγραμμα Καλλικράτης), αποτελεί την Τοπική Κοινότητα Σκαδού, που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Δρυμαλίας, του δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, της περιφερειακής ενότητας Νάξου (του πρώην νομού Κυκλάδων), στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.
