Η Άρδασσα είναι χωριό του Νομού Κοζάνης και έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας του Δήμου Εορδαίας. Απέχει 6 χλμ. ΝΔ. της Πτολεμαΐδας, και 34 χλμ. Β.της Κοζάνης. Βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της πεδιάδας της Εορδαίας, μόλις 2 χλμ. από τους πρόποδες τους Ασκίου Όρους σε υψόμετρο 630μ.

Ιστορικά στοιχεία

Το παλαιό όνομα του οικισμού ήταν Σούλποβο. Τον 17ο αιώνα το χωριό κατοικούνταν από Έλληνες σύμφωνα με τον Τούρκο περιηγητή Εβλιγιά Τσελεμπή Οι Έλληνες σταδιακά εκδιώχτηκαν από τους Οθωμανούς και τους Βούλγαρους. Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών Ελλάδος - Τουρκίας το Σούλποβο κατοικήθηκε από Ελληνικούς προσφυγικούς πληθυσμούς του Πόντου, καταγόμενους από την περιοχή Δορύλλης (Τορούλ) Άρδασσας του Πόντου (Κορόνιξα, Άρδασσα, Ζιγανα, Κρώμνη, Κοδωνάντων κ.α.). Έτσι ο οικισμός μετονομάστηκε από Σούλποβο τιμητικά σε Άρδασσα.

Γενικά στοιχεία

Κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η γεωργία, καθώς ο κάμπος της περιοχής είναι εξαιρετικά εύφορος. Σήμερα, ως επί το πλείστον καλλιεργείται σιτάρι και καλαμπόκι, ενώ στο παρελθόν η Άρδασσα ήταν φημισμένη για τον εξαιρετικής ποιότητας καπνό της. Έχει εξαιρετική θέα προς το Άσκιον Όρος. Το κλίμα του οικισμού είναι ηπειρωτικό, με θερμά και ξηρά καλοκαίρια και ψυχρούς και δριμείς χειμώνες. Η θερμοκρασία πέφτει πολλές φορές κάτω των -20°C ενώ το καλοκαίρι μπορεί να αγγίξει και τους 41 °C. Η μέση βροχόπτωση ετησίως φτάνει τα 580 mm. Κατά τις δεκαετίeς 1950 και 1960 στην Άρδασσα είχε αναπτυχθεί η εκτροφή του νεροβούβαλου. Μάλιστα είχε αποδοθεί στον οικισμό το προσωνύμιο Βουβαλοχώρι, λόγω των βαλτωδών εκτάσεων που διέθετε ο κάμπος του οικισμού. Σήμερα στην Άρδασσα είναι σε λειτουργία Παιδικός Σταθμός, Νηπιαγωγείο, Δημοτικό Σχολείο, Φαρμακείο, Αγροτικό Ιατρείο καθώς και διαφόρων ειδών καταστήματα.

Τοπική κοινότητα

Η τοπική κοινότητα Άρδασσας είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ορεινός οικισμός, με έκταση 37,865 χμ² (2011). Περιλαμβάνει και τον οικισμό Κρυόβρυση.

Πληθυσμός

(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)

Παραπομπές

Πηγές

Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, 1996, 2006 (ΠΛΜ) Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)