Η Αχαράβη είναι παραθαλάσσιο χωριό και έδρα του δήμου Βόρειας Κέρκυρας με υψόμετρο 19 μέτρα.

Γεωγραφία

Η Αχαράβη βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του νησιού, σε απόσταση 37 χλμ. από την πόλη της Κέρκυρας, είναι τουριστικό θέρετρο και πόλος έλξης για τους επισκέπτες του νησιού. Ο οικισμός είναι κτισμένος σε πεδινή έκταση, με πυκνή βλάστηση και μέσα από αυτόν περνάει η επαρχιακή οδός Κασσιόπης - Σίδαρι. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η εκτεταμένη αμμουδιά της, η οποία είναι μια από τις μεγαλύτερες της Κέρκυρας ( περίπου 3χλμ.).

Ιστορία

Προϊστορία

Υπάρχουν θεωρίες ότι η περιοχή είχε κατοικηθεί ήδη από την ύστερη Νεολιθική (2500 - 2000 π.Χ.) καθώς έχουν βρεθεί τμήματα νεολιθικών εργαλείων, όπως αποκρουσμένοι λίθοι κ.λπ.., όμως δεν είναι επιστημονικά επιβεβαιωμένο.

Ρωμαϊκή εποχή

Η περιοχή του σημερινού χωριού της Αχαράβης γνώρισε μεγάλη ακμή κατά τα ρωμαϊκά χρόνια. Αυτό γίνεται κατανοητό από τα αρχαιολογικά κατάλοιπα της ρωμαϊκής έπαυλης ( πλέον γνωστά ως ρωμαϊκά λουτρά) που βρέθηκε προς τα δυτικά του χωριού. Το μνημείο πιθανώς αποτελούσε τμήμα ρωμαϊκής εγκατάστασης που δημιουργήθηκε στην ΒΔ Κέρκυρα, το οποίο και καταστράφηκε κατά τις εργασίες οδοποιίας. Το τμήμα που διασώθηκε αποκαλύφθηκε σε ιδιόκτητο οικόπεδο κατά τις εκσκαφικές εργασίες για την ανέγερση σπιτιού, το 1985. Αποκαλύφθηκε τμήμα του λουτρού με τους χώρους των υποκαύστων και το κανάλι που διοχέτευε το νερό στο συγκρότημα. Σήμερα είναι απαλλοτριωμένο από την υπηρεσία και είναι επισκέψιμο για το κοινό. Συγκεκριμένα, στη θέση Σκάλες Αχαράβης, στη Βόρεια Κέρκυρα, αποκαλύφθηκε τμήμα εγκατάστασης λουτρών, που προφανώς ανήκε σε μεμονωμένη ρωμαϊκή έπαυλη. Τον πυρήνα του κτηρίου αποτελεί ένας περίπου ορθογώνιος χώρος που απαρτίζεται από επιμέρους αίθουσες για το ζεστό νερό (caldarium). Διακρίνονται με σαφήνεια τρεις συνεχόμενες αίθουσες (δωμάτια 1,2,3) από ΒΑ προς ΝΔ, που επικοινωνούν μεταξύ τους με δύο θυραία ανοίγματα, ενώ η συνέχεια των τοίχων υποδηλώνει την ύπαρξη τουλάχιστον άλλων τριών ακόμη προς ΒΔ και ΝΔ. Σε δύο αίθουσες βρέθηκαν οι στυλίσκοι του υποκαύστου. Οι στυλίσκοι είναι κτισμένοι από κυκλικές πλίνθους και ασβεστοκονίαμα και εδράζονται σε ορθογώνια πλίνθο. Στα νοτιοανατολικά τους αποκαλύφθηκαν άλλοι δύο επιμήκεις χώροι. Ίσως πρόκειται για τη θέση λουτήρων. Κάτω από τη θύρα μέσω της οποίας οι αίθουσες επικοινωνούν, αποκαλύφθηκε τμήμα αγωγού κυκλοφορίας του θερμού αέρα μεταξύ των κτηρίων. Εκεί βρέθηκαν όστρακα αγγείων ρωμαϊκής εποχής, ανάγλυφος λύχνος (3ος -4ος αι. μ.Χ.), θραύσματα ανάγλυφων σκύφων (2ος -3ος αι. μ.Χ). Επίσης, χάλκινα νομίσματα (από τον 3ο αι. π.Χ. έως και λίγα υστερορωμαικά), καθώς και θραύσματα υαλοπινάκων, μαρμάρινα πλακίδια και δύο ιωνικά κιονόκρανα. Στα βορειοανατολικά των λουτρών, αποκαλύφθηκε επίμηκες κτήριο, σε τμήμα του οποίου διασώζονται τα λείψανα δύο αποθηκευτικών πίθων. Νότια των λουτρών αποκαλύφθηκε τμήμα άλλου ορθογωνίου κτηρίου που διαιρείται σε δύο χώρους. Οι τοίχοι του είναι χτισμένοι με αδρά δουλεμένους ασβεστόλιθους και αργούς λίθους. Δυτικά των λουτρών αποκαλύφθηκε ένας ακόμη λιθόκτιστος αγωγός. Μεταξύ των κινητών ευρημάτων συγκαταλέγονται μαρμαροθετήματα, θραύσματα υαλοπινάκων και λίγα νομίσματα των ρωμαϊκών χρόνων (1ος -4ος αι. μ.Χ.).

Νεότερη ιστορία

Η περιοχή για αρκετές δεκαετίες αποτελούνταν μόνο από κτήματα καλλιεργειών των κατοίκων που ζούσαν στα γύρω βουνά. Η συστηματική ανοικοδόμηση της ξεκίνησε μετά τα μέσα του 20ου αιώνα και κυρίως κατά τις δεκαετίες 1980/1990 κ.ε. Η παλιά της ονομασία είναι Αναχαράβη και έτσι αναφέρεται επίσημα το 1940 όταν προσαρτήθηκε στην τότε κοινότητα Αγίου Παντελεήμονος. Το 1981 με το ΦΕΚ 88Α - 06/04/1981 μετονομάστηκε σε Αχαράβη και το 1989 με το ΦΕΚ 178Α - 30/06/1989 ορίστηκε έδρα του δήμου Θιναλίου. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και μετά την τροποποίησή του το 2019, ανήκει στην τοπική κοινότητα Αγίου Παντελεήμονος που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Θιναλίου του δήμου Βόρειας Κέρκυρας και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει 1.013 κατοίκους.

Πληθυσμός

Φωτογραφίες

Παραπομπές

Πηγές

Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1995, 2006 (ΠΛΜ) Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)