Πληροφορίες
Η Πορτή είναι οικισμός της Θεσσαλίας και της Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας.
Βρίσκεται σε απόσταση 6 χλμ. ΝΔ. του Μουζακίου και 33 χλμ. από την πόλη της Καρδίτσας. Το χωριό, χτισμένο σε υψ. 650 μ. και βρίσκεται ανάμεσα σε δύο βραχώδη βουνά και τον ποταμό Πάμισο να κυλά ανάμεσα τους. Αριθμεί 150 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες φτάνουν τους 450. Κύριες πηγές εισοδήματος είναι η κτηνοτροφία, η γεωργία και οι οικοδομικές εργασίες.
Ιστορικά στοιχεία
Τα ίχνη του χωριού χάνονται στα βάθη του χρόνου. Από τον αρχαίο συγγραφέα Πολύβιο, η Πορτή αναφέρεται ως "Άκρον" ή "Αθήναιον", όπου υπήρχε στρατόπεδο του βασιλιά των Αθαμάνων Αμύνανδρου και φυλάκιο του βασιλιά Αργίθεου.Το χωριό ήταν μέρος των Γόμφων που βρίσκονταν σε στρατηγική θέση, καθώς ήλεγχαν μεγάλο μέρος της δυτικής Θεσσαλικής πεδιάδας και τις δύο εισόδους προς την Ήπειρο. Η αρχαία πόλη ήταν οχυρωμένη με ισχυρό τείχος στην ακρόπολή της, στο όρος Ίταμος της σημερινής Πορτής, όπου βρίσκονται λείψανα αρχαίων τειχών και οικοδομημάτων. Ερευνητές τοποθετούν εδώ το αρχαίο πόλισμα "Αθήναιον". Τα λείψανα ενός από τα κάστρα μαρτυρούν μάλλον ότι πρόκειται για αρχαίο ναό της Αθηνάς κατασκευασμένο με πελώριες πέτρες (πελασγικές), ναό διαστάσεων 10 επί 30 μέτρων περίπου.Τα τείχη των κάστρων καταστράφηκαν πρώτη φορά το 198 π.χ όταν η πόλη των Γόμφων κατελήφθη από τους Αθαμάνες με τον βασιλιά Αμύνανδρο και δεύτερη φορά από τον Ιούλιο Καίσαρα το 48 π.χ στον Ρωμαϊκό εμφύλιο πόλεμο με τον Πομπήιο. Οι κάτοικοι είχαν ταχθεί με την πλευρά του Πομπήιου και αρνήθηκαν να ανοίξουν τις πύλες στον Καίσαρα. Μεγάλοι λίθοι, μετά την καταστροφή των τειχών, χρησιμοποιήθηκαν σε δεύτερη χρήση στην κατασκευή οικοδομημάτων κατά τη Ρωμαϊκή εποχή και μεταγενέστερα. Ιδιαίτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η θέση Παλαιόκαστρο, όπου σώζονται λείψανα αρχαίων τειχών. Η «Παλαιοκαμάρα», το παλιό πέτρινο τοξωτό γεφύρι, που βρίσκεται στον οικισμό Τόσκες της Πορτής και 3 χιλ.από το Μουζάκι προς Αργιθέα, χρονολογείται τον 16ο αιώνα και σύμφωνα με την παράδοση είναι έργο του Αγ.Βησσαρίωνος μητροπολίτη Λάρισας και πιθανότατα χτίστηκε το 1540. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον επισκέπτη παρουσιάζει η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου (1592) η οποία έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Είναι χτισμένη στον τύπο της τρίκλιτης ξυλόστεγης βασιλικής, το ιερό του ναού ξαναχτίστηκε το 1781, ενώ ο νάρθηκας το 1804. Διασώζονται σημαντικές τοιχογραφίες που χρονολογούνται του 17ου και 18ου (1619). Επιγραφή πάνω από την είσοδο αναφέρει ότι ο ναός κηρύχτηκε σταυροπηγιακός το 1595 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Ιερεμία Β'. Επίσης στην Πορτή υπάρχουν ακόμη άλλες επτά νεότερες εκκλησίες.
Διοικητικά - Πληθυσμιακά στοιχεία
Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1833 στο ΦΕΚ 126Α-02/04/1883, μετά την ενσωμάτωση της Θεσσαλίας και την παλιά του ονομασία το Πορτί, στο ΦΕΚ 126Α - 02/04/1883 όταν προσαρτήθηκε στον τότε δήμο Γόμφων. Το 1912 με το ΦΕΚ 261Α - 31/08/1912 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας και το 1940 μετονομάστηκε σε Πορτή (η Πορτή). Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με τους οικισμούς: Μαρτίνι, Μελιγός και Παλαιόκαστρο αποτελούν την κοινότητα Πορτής που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Μουζακιού του δήμου Μουζακιού και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 210 κατοίκους.
