Ο Καμαριώτης είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητας του Δήμου Μαλεβιζίου στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου της Κρήτης. Ανήκε στην Επαρχία Μαλεβιζίου και βρίσκεται σε υψόμετρο 620 μέτρα. Στα δυτικά του οικισμού υπάρχει μικρή περιοχή κατάφυτη από βελανιδιές, πουρνάρια και χαρούπια. Η απόστασή του από το Ηράκλειο είναι 29 χιλιόμετρα. Κύρια ασχολία στον οικισμό είναι η αμπελοκαλλιέργεια. Ο Καμαριώτης πανηγυρίζει τον Απρίλιο και τον Αύγουστο. Το Σεπτέμβριο γίνεται η γιορτή της τσικουδιάς και γίνονται εκδηλώσεις από τον πολιτιστικό σύλλογο του οικισμού.

Αξιοθέατα

Στη δυτική έξοδο του Καμαριώτη βρίσκουμε χωματόδρομο, ο οποίος οδηγεί στην Τρυπητή. Εκεί οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν τους πελώριους βράχους που συνθέτουν λαβυρίνθους και άλλα παράξενα σχήματα. Αξιοσημείωτος είναι ο παλαιός ναός της Παναγίας και η τρίκλιτη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, που κτίστηκε τον 16ο αιώνα. Στο υπέρθυρο της δυτικής πύλης στο ναό του Αγίου Γεωργίου υπάρχει ο λέοντας του Αγίου Μάρκου και στην αψίδα του κεντρικού κλίτους ο δικέφαλος αετός, το οικόσημο της βυζαντινής οικογένειας των Καλλεργών. Κατάλοιπο της Τουρκοκρατίας είναι η τουρκική βρύση που σώζεται σήμερα στην πλατεία του χωριού

Ιστορικά στοιχεία

Κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας, ο Καμαριώτης υπαγόταν στην επαρχία Μυλοποτάμου, στο σημερινό νομό Ρεθύμνου, ενώ συνέχιζε να ανήκει στην Επαρχία Μυλοποτάμου έως το 1950, όπου με νομοθετική πράξη αποδόθηκε στο νομό Ηρακλείου, μαζί με τα Μετόχια Καμαριώτου, τα οποία σήμερα ονομάζονται Αηδονοχώρι. Στις 16 Ιανουαρίου 1867 έγινε στο χωριό μάχη με τους Τούρκους, στην οποία εφονεύθησαν υπό των Τούρκων οι Έλληνες αξιωματικοί υπολοχαγός πεζικού Παλαμάς Βασίλειου αδερφός του ποιητή Κωστή Παλαμά και υπίατρος Βασιλείου Ιωάννης. Στην επαρχία Μυλοποτάμου υπαγόταν έως και τις αρχές του 20ου αιώνα. Πολλοί από τους κατοίκους μετανάστευσαν στο εξωτερικό μετά τη δεκαετία του '60, ωστόσο αρκετοί από αυτούς επιστρέφουν σήμερα και ανακαινίζουν τα παλιά τους πέτρινα σπίτια. Ο γνωστότερος θρύλος είναι αυτός με την καμπάνα της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου. Το σήμαντρο φερόταν να είχε χρυσό βόλι και να ακούγεται μέχρι τα Χανιά. Όταν μπήκαν οι Τούρκοι στην Κρήτη, οι κάτοικοι έκρυψαν την καμπάνα και από τότε εξαφανίστηκε. Το 2004 ξεκίνησε η ανακαίνιση της εκκλησίας και το γεγονός ότι η τελευταία κτίστηκε πάνω σε βράχο, όπου πιθανότατα έκρυψαν οι χωριανοί την καμπάνα, αναπτέρωσε τις ελπίδες για να βρεθεί αυτή.

Διοικητικά στοιχεία

Ως οικισμός αναφέρεται το 1925 στο ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, αποτελεί κοινότητα που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Τυλίσου του Δήμου Μαλεβιζίου και σύμφωνα την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 323 κατοίκους. Δείτε: Κοινότητα Καμαριώτου

Εικόνες

Παραπομπές

Βιβλιογραφία

Το Ηράκλειον και ο νομός του. Ηράκλειο: Νομαρχία Ηρακλείου. 1971.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Στοιχεία για το χωριό από το Δήμο Τυλίσου.