Η Χαρίεσσα, προηγούμενες ονομασίες Ντόλνο Κοπάνοβο (και Κάτω Κοπανός) είναι χωριό της Κεντρικής Μακεδονίας στην Περιφερειακή Ενότητα Ημαθίας. Βρίσκεται σε εύφορη περιοχή που αρδεύεται από την περιφερειακή διώρυγα της Κεντρικής Μακεδονίας και είναι κτισμένη σε υψόμετρο 45 μέτρα. Απέχει περίπου 11 χλμ. ανατολικά της Νάουσας και 81 χλμ. δυτικά της Θεσσαλονίκης. Ανήκει στον Δήμο Ηρωικής Πόλης Νάουσας. Το χωριό έχει περίπου χίλιους κατοίκους που ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία. Περίπου 1 χλμ ανατολικά του χωριού βρίσκεται το εξωκλήσι της Ζωοδόχου πηγής, που χτίστηκε τον 16ο αιώνα και επιδιορθώθηκε το 1924. Στα 2 χλμ. δυτικά του χωριού είναι οι μακεδονικοί τάφοι των Λευκαδίων και η ευρύτερη περιοχή της αρχαίας Μίεζας. Πολύ κοντά στο κοιμητήριο του χωριού ανακαλύφθηκαν πρόσφατα αρχαίοι κιβωτιόσχημοι τάφοι.

Ιστορία

Το χωριό πιθανώς δημιουργήθηκε κατά τον 17ο αι., όταν εκεί μετακινήθηκαν οι κάτοικοι του διπλανού οικισμού Ντελημάνο. Η Χαρίεσσα είναι γνωστή από την εποχή του Μακεδονικού Αγώνα με την ονομασία Κάτω Κοπανός. Τον καιρό εκείνο ήταν κοντά η λίμνη των Γιαννιτσών όπου εξελίσσονταν μάχες μεταξύ των Ελλήνων και των Βουλγάρων. Στις μέρες μας η λίμνη έχει αποξηρανθεί και τη θέση της έχουν πάρει αρκετά στρέμματα από χωράφια τα οποία εκμεταλλεύονται και οι κάτοικοι του χωριού. Από τη Χαρίεσσα περνά ο ποταμός Αράπιτσα ο οποίος πηγάζει από τη Νάουσα και εκβάλλει στην Τάφρο 66 που με την σειρά της εκβάλλει στον Αλιάκμονα. Οι απογραφές πληθυσμού μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι:

Βιβλιογραφία

Παπαθεοδώρου, Μ. Από το Ντελημάνο στη Χαρίεσσα, Νάουσα 2016.