Η Βουνιχώρα είναι ιστορικό, μαρτυρικό, ορεινό χωριό της τέως επαρχίας Παρνασσίδας του Νομού Φωκίδας, σε απόσταση 18 χλμ. από την πρωτεύουσα Άμφισσα. Βρίσκεται βορειοδυτικά του Γαλαξειδίου και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Δελφών. Βρίσκεται κτισμένη στους πρόποδες της Γκιώνας και σε υψόμετρο 680 μέτρα, ενώ αριθμεί 414 κατοίκους, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011. Στις σημερινές ασχολίες τους περιλαμβάνονται η ελαιοκαλλιέργεια, η μελισσοκομία, η κτηνοτροφία, ενώ παλαιότερα έξω από το χωριό λειτουργούσε λατομείο βωξίτη.
Πιθανότερη εξήγηση για την προέλευση του ονόματός του αποτελεί η απόδοση σε μια λέξη της φράσης «χώρα του βουνού».
Οι αρχικοί κάτοικοι της Βουνιχώρας βρέθηκαν στην περιοχή από τα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Κατά την διάρκεια της κατοχής η κάτοικοι συμμετείχαν ενεργά στην Αντίσταση. Στις 10 Απριλίου του 1943 οι ιταλικές δυνάμεις Κατοχής πυρπόλησαν το χωριό, εκτελώντας παράλληλα όσους κατοίκους βρήκαν σε αυτό. Η συγκεκριμένη ενέργεια σημειώθηκε ως αντίποινα για τις απώλειες που υπέστησαν οι Ιταλοί δύο μέρες νωρίτερα σε σύγκρουση με αντάρτες του ΕΛΑΣ υπό τον καπετάν Νικηφόρο στον δημόσιο δρόμο Άμφισσας - Λιδωρικίου, κοντά στη γειτονική Αγία Ευθυμία, η οποία επίσης καταστράφηκε.
Οι απογραφές πληθυσμού μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο είναι:
Το 1987 η ποδοσφαιρική ομάδα Έλατος Βουνιχώρας κατέκτησε το πρωτάθλημα στη Φωκίδα, αλλά μηδενίσθηκε λόγω ενός τυπικού παραπτώματος και έτσι έχασε την ευκαιρία να διεκδικήσει την άνοδό της στο Εθνικό Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα. Από το 2002 το χωριό εκπροσωπεί η Αναγέννηση Βουνιχώρας, που αποτελεί εξέλιξη του Ελάτου.
http://www.fokidanet.com Αρχειοθετήθηκε 2021-05-25 στο Wayback Machine. http://www.greekholocausts.gr Εφημερίδα Βουνιχώρα Φωκίδος, Α΄ Τρίμηνο 1998
