"Ο ιερέας του Απόλλωνα" (σελ.176) Όταν εγεννήθη ο Χριστός, ένας ιερέας του Απόλλωνα έκανε θυσία παρακάτω από το μοναστήρι της Παναγιάς, 'ς το Λογάρι, εις της Λιβαδιάς το δρόμο. Έξαφνα παραιτάει τη θυσία και γυρίζει και λέει 'ς το λαό: “Αυτή τη στιγμή εγεννήθη υιός Θεού, που θα έχη μεγάλη δύναμη σαν του Απόλλωνα, 'ς τα ύστερα όμως ο Απόλλωνας θα τον νικήση”. Αλλά δεν απόσωσε τον λόγο, και έπεσε αστραπή και τον έκαψε, και άνοιξε κι τον βράχο εκεί κοντά στα δύο. [σελ. 99] "Οι Μυλόρδοι" (108) Οι Μυλόρδοι δεν είναι χριστιανοί, γιατί κανείς δεν τους είδε ποτές να κάνουν τον σταυρό τους. Η γενιά τους είναι από τους παλαιούς ειδωλολάτραις Αδελφιώταις, που φύλαγαν το βιό τους εις ένα κάστρο και το λέγαν Αδελφούς, από τους 2 αδελφούς τα βασιλόπουλα που το χτισαν. Όταν η Παναγία και ο Χριστός ήρθαν 'ς αυτούς τους τόπους, και όλοι οι άνθρωποι ολόγυρα γινήκαν χριστιανοί, οι Αδελφιώτες εσκέφθηκαν πως ήταν καλύτερα γι' αυτούς να φύγουν• κ' έφυγα 'ς την Φραγκιά, και πήραν και όλα τα πλούτη τους μαζί. Απ' αυτούς είναι οι Μυλόρδοι, και έρχονται τώρα εδώ και προσκυνούν αυτά τα λιθάρια. [σελ. 59]

Η πρόσληψη των Δελφικών Ύμνων

Όπως καταδείχτηκε και σε πρόσφατη διάλεξη [5] ένας από τους ύμνους στον Απόλλωνα που βρέθηκαν κατά τις ανασκαφές, αποτέλεσε έμπνευση για μουσικά έργα. Συγκεκριμένα, το 1893 κατά τη διάρκεια της ανασκαφής από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή ήρθαν στο φως τμήματα δύο ύμνων στον Απόλλωνα με μουσική σημειογραφία. Ο γάλλος φιλόλογος Henri Weil έκανε την έκδοση και ο Théodore Reinach τη μουσική μεταγραφή. Ο διευθυντής της Σχολής Θεόφιλος Ομόλ αποφάσισε να δώσει μία παράσταση του πρώτου ύμνου, η παρτιτούρα του οποίου είχε εναρμονιστεί από τον Louis Nicole, καθηγητή στον ωδείο της Γενεύης. Αυτή η συναυλία πραγματοποιήθηκε στη βιβλιοθήκη της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής στις 17 Μαρτίου 1894. Μετά, ο ύμνος τραγουδήθηκε στο Παρίσι, σε σύνθεση του γάλλου συνθέτη Γκαμπριέλ Φωρέ. Ο ύμνος έκανε το γύρο του κόσμου, από την Πετρούπολη στο Γιοχάνεσμπουργκ, και από τη Νέα Υόρκη στη Σμύρνη, όπως αποδεικνύεται από τις εφημερίδες της εποχής. Η ίδια μουσική ωστόσο ενέπνευσε και σύγχρονους συνθέτες, όπως τον André Jolivet στη Suite delphique και τον Miklós Rózsa στη μουσική της πολύ γνωστής ταινίας Quo Vadis.

Τουρισμός

Οι Δελφοί είναι μια περιοχή με έντονη τουριστική κίνηση, αφού αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Εκτός του αρχαιολογικού χώρου και του μουσείου, υπάρχει το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο και στην ευρύτερη περιοχή μια σειρά Ιερών Μονών θρησκευτικού ενδιαφέροντος. Επίσης, οι Δελφοί βρίσκονται σε μικρή απόσταση 10 χλμ από την Αράχωβα, σημαντικό χειμερινό προορισμό της Στερεάς Ελλάδας, και σε κοντινή απόσταση από το θερινό παραθεριστικό κέντρο της Ιτέας καθώς και από τον παραδοσιακό οικισμό του Γαλαξειδίου.

Δείτε επίσης

Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών Μαντείο των Δελφών Δελφική Αμφικτυονία Δελφικοί Ύμνοι Δελφικά παραγγέλματα

Εικόνες

Παραπομπές

Βιβλιογραφία

Chandler, R, Revett, N., Pars, W., Ionian Antiquities, London 1769 Chandler, R, Revett, N., Pars, W., Inscriptiones antiquae, pleraeque nondum editae, in Asia Minore et Graecia, praesertim Athensis, collectae, Oxford, 1774. Chandler, R, Revett, N., Pars, W., Travels in Asia Minor, Oxford, 1775. Chandler, R, Revett, N., Pars, W., Travels in Greece, Oxford, 1776. Delphes cent ans après la Grande fouille. Essai de bilan. Actes du colloque organisé par l' EFA, 17-20 septembre 1992, BCH Suppl. 36, 2000, 7-21 Elliot, C.W.J., “Lord Byron, Early Travelers and the Monastery at Delphi”, AJA 1967, 283-291, πιν. 85-86 Πετρίδης, Π., «Από την Πυθία στην Αθανασία: οι Δελφοί της Ύστερης Αρχαιότητας υπό το φως των νέων ανασκαφικών δεδομένων», Αρχαιολογικό Έργο Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, Πρακτικά επιστημονικής συνάντησης, Βόλος 27.2 – 2.3.2003, Βόλος 2006, σ. 1093-1103. Πετρίδης, Π., «Μάργαρον ἐς χεῖρας τὰς ἐμὰς τῇ προτεραίᾳ ἐμπέπτωκεν : Η λεοπάρδαλη των Δελφών και τα αντικείμενα μικροτεχνίας από μάργαρο», στο Ο. ΓΚΡΑΤΖΙΟΥ – Χ. ΛΟΥΚΟΣ (επιμ.), Ψηφίδες. Μελέτες Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Τέχνης στη μνήμη της Στέλλας Παπαδάκη-Oekland, Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης – Εταιρεία Κρητικών Ιστορικών Μελετών, Ηράκλειο 2009, σ. 73-84. Petrides, P., La céramique protobyzantine de Delphes. Une production et son contexte, École française d’Athènes, Fouilles de Delphes V, Monuments figurés 4, Paris – Athènes 2010. Petrides, P., Delphes de l’Antiquité tardive. Secteur au Sud-est du Péribole, École française d’Athènes, Fouilles de Delphes II, Topographie et Architecture 15, Paris-Athènes 2014 (με τους V. Déroche, A. Badie). Petrides, P., «Delphes dans l’Antiquité tardive : première approche topographique et céramologique», BCH 121 (1997), σ. 681-695. Petrides, P., «Ateliers de potiers protobyzantins à Delphes », στο Χ. ΜΠΑΚΙΡΤΖΗΣ (επιμ.), 7ο Διεθνές Συνέδριο Μεσαιωνικής Κεραμικής της Μεσογείου, Θεσσαλονίκη 11-16 Οκτωβρίου 1999, Πρακτικά, Αθήνα 2003, σ. 443-446. Wheler, George. A Journey into Greece… In Company of Dr Spon of Lyons. In six books. Containing I…, II…, III…, IV…, V…, VI…, London, William Cademan, Robert Kettlewell and Awnsham Churchill, 1682.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Η Επίσημη Ιστοσελίδα του Δήμου Δελφών Επίσημη ιστοσελίδα αρχαιολογικού χώρου Αρχειοθετήθηκε 2018-02-25 στο Wayback Machine. Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών Ιστοσελίδα Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης ΥΠΕΠΘ: Βίντεο: Δελφοί Ελλάδος περιήγησις... Δελφοί (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ) Δελφοί, κέντρο του αρχαίου ελληνικού κόσμου (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ) Δελφικές γιορτές (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ) Δελφοί - Γιώργος Σεφέρης (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ) Το μήνυμα των Δελφών (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ) Δελφοί 1973 Βίντεο 1ου Σ.Ε.Κ. Άμφισσας Αρχειοθετήθηκε 2012-04-14 στο Wayback Machine.