Πληροφορίες
Η Λυγαριά είναι ημιορεινό χωριό της Στερεάς Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας σε υψόμετρο 160 μέτρα.
Γεωγραφία - Ιστορία
Η Λυγαριά βρίσκεται στα βόρεια του κάμπου του ποταμού Σπερχειού, σε λοφώδη περιοχή και τους νοτιοδυτικούς πρόποδες του όρους Όθρυς. Απέχει 12 χλμ. ΒΔ. από τη Λαμία και είναι κτισμένη ανάμεσα στην Αγριλιά (Α.-ΝΑ.), στη Στίρφακα, στον Σταυρό (ΝΑ.) και το Λιανοκλάδι (ΝΔ.). Σε ύψωμα ανατολικά του χωριού έχουν βρεθεί λείψανα αρχαίου τείχους και η περιοχή έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος. Στα νοτιοδυτικά και στην τοποθεσία «Παλαιοχώρια» έχουν ανασκαφεί «προϊστορικά οικιστικά κατάλοιπα της Ύστερης Εποχής του Χαλκού (16ος αι. π.Χ. και 14ος-13ος αι. π.Χ.), οικοδομικά λείψανα αρχαίας πόλης κλασικών-ελληνιστικών χρόνων (4ος-1ος αι. π.Χ.) και κατάλοιπα ρωμαϊκών-υστερορωμαϊκών οικιών (1ος-4ος αι. μ.Χ.)». Η παλιά ονομασία της, από την εποχή της Τουρκοκρατίας, είναι Τσοπανλάτες και έτσι αναφέρεται επίσημα μετά την απελευθέρωση το 1835 να προσαρτάται στην στο δήμο Λαμιέων. Το 1912 με το ΦΕΚ 261Α - 31/08/1912 το όνομά της διορθώθηκε σε Τσοπαλάδες. Το 1919 με το ΦΕΚ 95Α - 03/05/1919 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας και το 1920 με το ΦΕΚ 68Β - 22/10/1920 μετονομάστηκε σε Λυγαριά. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» μαζί με την Αγριλιά αποτελούν την τοπική κοινότητα Λυγαριάς που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Λαμιέων του Δήμου Λαμιέων και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ως κοινότητα έχει 748 κατοίκους, ενώ ως οικισμός 403. Με την απογραφή του 2001 είχε 807 και 573 αντίστοιχα.
