Η Μακρυκάπα είναι χωριό του Δήμου Διρφύων - Μεσσαπίων του Νομού Εύβοιας, το οποίο δημιουργήθηκε από τη συγχώνευση των δήμων Μεσσαπίων και Διρφύων. Έχει πληθυσμό 804 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2011 και βρίσκεται σε υψόμετρο 170 μέτρων. Απέχει 14 χλμ. Α.-ΒΑ. από τα Ψαχνά και 30 ΒΑ. από τη Χαλκίδα. Τα σπίτια του χωριού βρίσκονται εκατέρωθεν του κεντρικού του δρόμου και έτσι ο οικιστικός ιστός εκτείνεται σε μήκος και όχι σε πλάτος. Στο κέντρο του χωριού διέρχεται ποτάμι και γύρω φύονται πολλά πλατάνια.

Ιστορία

Κατά την παράδοση, το χωριό πήρε το όνομα του με τον κάτωθι τρόπο: Στα πρώτα χρόνια μετά την επανάσταση του 1821 χτίστηκαν τα πρώτα σπίτια του ποιμενικού οικισμού από τους βοσκούς των οικισμών Απόγκρεμνος (Άτταλη) και Βάβουλα. Οι βουνίσιοι βοσκοί φορούσαν μακρυά κάπα που τους ήταν απαραίτητη τον χειμώνα που έβοσκαν τα αιγοπρόβατα τους στα γύρω βουνά για να προφυλαχθούν από τις βροχές και τα χιόνια. Το ντύσιμο τους με την μακρυά κάπα αποτελούσε διαφορετικό ντύσιμο από αυτό των κατοίκων του κάμπου και έτσι ονομάσθηκε ο οικισμός Μακρυκάπα. Υπάρχει και η εκδοχή ότι το όνομα προήλθε από τα γύρω βουνά Τανάϊδα, ψηλότερα την Αρκουδιά και το Βοϊδοβούνι που σχημάτιζαν ένα μεγάλο και μακρύ κάππα. Δίπλα στην Μακρυκάπα βρίσκεται ο οικισμός Εφτακόνακα ή Επτακόνακα. Ο οικισμός κτίσθηκε μετά την επανάσταση του '21 από βοσκούς, που κατέβηκαν από τα Βάβουλα και βρήκαν στην περιοχή κονάκια, τα οποία κατοίκησαν. Επειδή βρήκαν επτά κονάκια, ονόμασαν το τσοπανοχώρι Επτακόνακα. Το 1928 σε εγκιβωτισμένο κυκλαδικό τάφο βρέθηκε ασημένιο αγγείο ενώ έχουν ανακαλυφθεί και πλήθος προϊστορικών εργαλείων από πυριτόλιθο. Τα Επτακόνακα καταργήθηκαν το 1981. Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα, μετά την Επανάσταση του 1821 και την ενσωμάτωση της Εύβοιας, το 1835 να προσαρτάται στον τότε δήμο Ληλαντίων και να αναγράφεται Μακρυκάππα (με 2 "π"). Το 1912 με το ΦΕΚ 245Α - 16/08/1912 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας. Το 1940 το όνομά της διορθώθηκε σε Μακρυκάπα.

Αξιοθέατα

Ναός Ανάληψης

Ο ναός βρίσκεται στο Παλιοχώρι, δίπλα σε πηγή με πλούσιο νερό, που άλλοτε κινούσε τρεις νερόμυλους και σήμερα αρδεύει μεγάλο μέρος του κάμπου. Το παμπάλαιο αυτό ξωκλήσι, ρυθμού τρίκλιτης βασιλικής, ίσως ήταν το καθολικό βυζαντινού οικισμού, που μετά το 1470 αναγκάσθηκαν οι κάτοικοι του να εγκαταλείψουν και για την ασφάλεια τους να ανέβουν και να κατοικήσουν στον ορεινό οικισμό Βάβουλα.

Θέση Ράκου

Ανατολικά της Μακρυκάπας υψώνεται χαμηλός λόφος. Στο σημείο αυτό βρέθηκαν προϊστορικοί οικισμοί, πιθανότατα της πρώιμης εποχής του χαλκού. Βρέθηκαν ακόμη λίγα προϊστορικά όστρακα και θραύσματα πυριτόλιθου.

Ο βράχος της νύφης

Ένα καταπράσινο φαράγγι όπου πήρε το όνομά του από μια νυφη όπου ήταν δυστυχισμένη και έπεσε από την κορυφή του φαραγγιού.Εκει μπορείτε να πάτε για πεζοπορία και να καθίσετε κάτω από τα καταπροσινα πλατάνια με το πεντακάθαρο και γάργαρο νερό

Τα Βάβουλα

Τα Βάβουλα είναι ο παλιός οικισμός της Μακρυκάπας. Εκεί υπάρχει ένα εξωκλήσι του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης το οποίο γιορτάζει στις 21 Μαΐου και κάτω από τα καταπράσινα πλατάνια που το περιβάλουν, οι ντόπιοι και οι επισκέπτες, αναβιώνουν το έθιμο της κούνιας. Σύμφωνα με αυτό οποίο κορίτσι κάνει κούνια τον επόμενο χρόνο θα βρει τον σύντροφό του.

Αθλητισμός

Ο Αθλητικός Όμιλος Μακρυκάπας είναι ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού. Τα χρώματά της είναι το μπλε και το βυσσινί και ιδρύθηκε το 1971. Έχει έδρα το δημοτικό στάδιο Μακρυκάπας με χωρητικότητα 205 θέσεων.

Παραπομπές

Πηγές

[1] [2] Εντοπισμός προϊστορικών λατομείων - Ευαγγελία Σαραντέα Μίχα