Η Πάλλη είναι πεδινός οικισμός (υψόμετρο 60 μ.) στο βορειότερο άκρο του νομού Έβρου, στη δημοτική ενότητα Τριγώνου (πρώην δήμος Τριγώνου) του Δήμου Ορεστιάδας. Βρίσκεται πάνω από τον ποταμό Άρδα, στο τριεθνές σημείο μεταξύ Ελλάδας, Βουλγαρίας και Τουρκίας.

Ιστορικά στοιχεία

Τον Ιούλιο του 1920, με τη Συνθήκη των Σεβρών, η Θράκη προσαρτάται οριστικά στην Ελλάδα. Αρχικά, στην Πάλλη το ελληνικό στοιχείο ήταν μειοψηφία έναντι των Οθωμανών. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923, εγκαταστάθηκαν στο χωριό πρόσφυγες από το γειτονικό Μιχαλίτσι της Βόρειας Θράκης (το Μιχαλίτσι ανήκε στο δήμο του Σκουτάρεως της Βόρειας Θράκης και το 1907 αριθμούσε 650 Έλληνες κατοίκους). Αργότερα το 1925, στην Πάλλη εγκαταστάθηκαν και αρκετοί κάτοικοι των Πετρωτών για οικονομικούς λόγους. Mια άλλη εκδοχή των ιστορικών στοιχείων είναι η εξής: Ο οικισμός της Πάλλης ιδρύθηκε το 1926 από κατοίκους με προέλευση τον οικισμό Πετρωτά του Δήμου Τριγώνου. Εκεί πηγαίνουν και εγκαθίστανται λίγο αργότερα τρεις οικογένειες από τον Πεντάλοφο και το έτος 1947 πέντε ή έξη οικογένειες προερχόμενες από το Μιχαλίτσι της Βόρειας Θράκης. Κοντά σ’ ένα λόφο κτισμένο και πέρα από το ρέμα με το όνομα Παραμπού ή Παραμπρού υπήρχε τότε επίσης και το χωριό Μπουλντούρκιοϊ. Εκεί ζούσαν μέχρι το 1947 απροσδιόριστες αριθμητικά τούρκικες οικογένειες. Είχαν δικό τους τζαμί και σχολείο. Οι πρώτοι κάτοικοι της Πάλλης, χριστιανοί ως προς το θρήσκευμα και Έλληνες ως προς την καταγωγή, συγκατοικούν για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο στο παλιό χωριό Μπουλντούρκιοϊ με τις τούρκικες οικογένειες, οι οποίες εγκαταλείπουν το 1941 το χωριό αυτό, επιστρέφουν σ’ αυτό λίγο αργότερα και φεύγουν οριστικά από εκεί λόγω του εμφυλίου πολέμου το 1947. Για την αποφυγή τυχόν παρεξήγησης θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει γεωγραφική ταύτιση των οικισμών Πάλλης και Μπουλντούρκιοϊ. Ο κάτοικος Αυτζής Σιδέρης βασιζόμενος σε μαρτυρίες του πατέρα του, μας λέει: «Το 1926 ήρθε ένας μηχανικός με τόπο καταγωγής τη Σάμο και ρώτησε τους Έλληνες κατοίκους που θα ήθελαν να γίνει το χωριό τους. Αυτοί πρότειναν αρχικά το σημείο «Αλή αγά τσεσμέ». Σε εκείνη την τοποθεσία υπήρχε λίγο νερό και δεν θα επαρκούσε για όλο το χωριό. Μετά πρότειναν να γίνει το χωριό στη σημερινή τοποθεσία με αντικατάσταση τούρκικων αγροτεμαχίων». Από το 1926 μέχρι το 1930 λειτουργούσε μεν ελληνικό δημοτικό σχολείο στην Πάλλη σ’ ένα ενοικιαζόμενο δωμάτιο ενός σπιτιού. Το 1930 κτίζεται δίπλα στο δημοτικό σχολείο, όπως αυτό υπάρχει σήμερα, ένα κτίριο το οποίο λειτουργεί από εκείνη τη χρονιά εν μέρει ως εκκλησία μέχρι το 1934 και ως δημοτικό σχολείο μέχρι το 1952. Το 1952 κτίζεται το ανενεργό αλλά διασωθέν ως και σήμερα δημοτικό σχολείο Πάλλης το οποίο ήταν τριθέσιο. Επειδή ο αριθμός των μαθητριών και μαθητών ήταν αρκετά μεγάλος λειτουργούσαν τα καφενεία του Σωτηρούδη Κωνσταντίνου καθώς και του Τζαπώνη Γιώργου και μια αίθουσα του οικοτροφείου Πάλλης και ως σχολικές τάξεις. « Το 1949 λόγω του ανταρτομαζώματος στέλνονται στις παιδουπόλεις, όπως αυτής της Σύρου, και ορισμένα παιδιά από την Πάλλη. Η εκκλησία του οικισμού η οποία αρχικά θεμελιώθηκε στο χώρο όπου σήμερα φιλοξενείται η «παιδική χαρά», κτίζεται το 1934 στη θέση όπου υπάρχει και σήμερα και παίρνει το όνομα «Παναγιά-Κοιμήσεως της Θεοτόκου» το 1961 από τον τότε μητροπολίτη Διδυμοτείχου Κωσταντίνο.

Διοικητικές - πληθυσμιακές μεταβολές

Μέχρι το 1929 το χωριό Πάλλη ανήκε στην κοινότητα Ορμενίου, οπότε και αποσπάται από αυτήν και προσαρτάται στην κοινότητα Δικαίων μαζί με τα χωριά Δίκαια και Δίλοφο. Το 1954 στην κοινότητα Δικαίων προστίθεται και το χωριό Κριός. Με τη διοικητική μεταρρύθμιση του 1997 του σχεδίου Καποδίστρια, η Πάλλη εντάσσεται στο νεοσυσταθέντα δήμο Τριγώνου με έδρα τα Δίκαια. Με τη διοικητική μεταρρύθμιση του σχεδίου Καλλικράτη το 2011, ο Δήμος Τριγώνου προσαρτάται στον Δήμο Ορεστιάδας και μετονομάζεται σε δημοτική ενότητα Τριγώνου.

Όνομα

Ως προς την ονομασία του σημερινού οικισμού υπάρχουν δύο πιθανές εκδοχές. Σύμφωνα με την 1η εκδοχή το όνομα Πάλλη προέκυψε από τη ρήση του μηχανικού από τη Σάμο ο οποίος βλέποντας το βαλτώδες έδαφος πάνω στο οποίο είναι κτισμένος ο οικισμός είπε πως θα χρειαζόταν αγώνας, πάλη μεγάλη για να γίνει κατοικήσιμο το χωριό αυτό. Η 2η εκδοχή θέλει να παίρνει το σημερινό του όνομα από το εξής γεγονός: Ερχόμενοι οι Τούρκοι από πάνω από τον λόφο προς τα εδώ είπαν ¨μπολντούρ¨ που σημαίνει στα ελληνικά ¨πάλι¨. Μ’ αυτή τη λέξη εννοούσαν πως πάλι βρήκαν μπροστά τους τούρκικο χωριό. Το τούρκικο όνομα του χωριού ήταν "Μπουλντούρκιοϊ" ή 'Μπουλντούρκιο (Τουρκικά: Buldurköy < bul(mak)=βρίσκω dur(mak)=μένω köy=χωριό) που σύμφωνα με μία άποψη σήμαινε "Βρήκαμε χωριό για εγκατάσταση (για να μείνουμε)".

Αξιοθέατα και εκδηλώσεις

Σύσσωμο το χωριό διοργανώνει πανηγύρι στις 15 Αυγούστου κάθε έτους, ανήμερα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην οποία και είναι αφιερωμένη η εκκλησία του χωριού. Η τοπική πανήγυρη πραγματοποιείται από το έτος 1961. Κάθε 17 Ιουλίου την ημέρα εορτής της Αγίας Μαρίνας, λίγο έξω ανατολικά του χωριού, δεσπόζει ένα μικρό γραφικό εκκλησάκι, όπου την ημέρα της γιορτής της Αγίας Μαρίνας, όλοι οι κάτοικοι του χωριού καθώς και από τα γύρω χωριά συγκεντώνονται εκεί, όπου πραγματοποιείται θεία Λειτουργία.

Θρύλοι

Νότιο-Ανατολικά του χωριού υπάρχει ένα βουνό, με έντονη βλάστηση. Λέγεται πώς στο βουνό αυτό υπάρχει μια τεράστια σιδερένια πόρτα, που όποιος ανοίξει αυτήν την πόρτα θα πλημμυρίσει όλος ο οικισμός.

Δημογραφικά στοιχεία

Παρατηρούμε ότι κατά τα έτη 1961-2011 σημειώθηκε μείωση του πληθυσμού κατά 62,29% που οφείλεται κατά κύριο λόγο στην εξωτερική και την εσωτερική μετανάστευση.

Πηγές και παραπομπές

Πηγές

Τρίγωνο, Η Μεσοποταμία του Έβρου, Θεόδωρος Κυρκούδης, ANGLOHELLENIC Α.Ε.- Εκδόσεις Πέλτη, Δήμος Τριγώνου Δίκαια 2004, ISBN 960-86581-1-X