Η Τέμενη είναι μεγάλος πεδινός παραθαλάσσιος οικισμός του Νομού Αχαΐας, αποτελεί έδρα της ομώνυμης Τοπικής Κοινότητας, και σύμφωνα με το «Πρόγραμμα Καλλικράτης» από 1/1/2011 ανήκει στο Δήμο Αιγιαλείας. Η Ιστεοσελιδα του χωριου ειναι temeni.gr και temeni.com https://temeni.gr/

Τοποθεσία

Βρίσκεται κτισμένη εγγύς του Αιγίου, σε πεδινή παραθαλάσσια τοποθεσία, σε υψόμετρο περίπου 15 μέτρων, πλησίον της Ε.Ο. Πατρών-Κορίνθου και μεταξύ Διγελιώτικων και Βαλιμίτικων. Λόγω της εγγύτητάς της με το Αίγιο θεωρείται οικιστική του συνέχεια και αποτελεί τόπο μόνιμης διαμονής. Αποτελεί σημαντικό παραθεριστικό προορισμό. https://temeni.gr/

Ονομασία

Τεμενη Αιγιου https://temeni.gr/

Ιστορικά στοιχεία

Ο Ταξίαρχος ε.α Κολιόπουλος Ιωάννης. Είναι εκείνος ο οποίος ανακάλυψε, έπειτα από έρευνα, το χτισμα όπου πραγματοποιήθηκε Η Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας, στην Τέμενη Αιγίου, στην μονη του Αγίου Γεωργίου στις 27 Ιανουαρίου του 1821. Το χωριό αναφέρεται στα 1700 με την ονομασία «Catu Temeni» στη βενετική καταγραφή «Grimani», όπου βρέθηκε να κατοικείται από 8 οικογένειες (30 κάτοικοι). Αναφέρονται τοποθεσίες με τις ονομασίες «Πάνω Τέμενη» και «Κάτω Τέμενη» στο Ενετικό Κτηματολόγιο της Βοστίτσας να αποτελούν ζευγολατιά στα περίχωρα πόλης της Βοστίτσας. Στα 1817 αναφέρεται ότι υπέστη σημαντικές ζημιές από σεισμό. Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα έγινε προορισμός μόνιμης κατοίκησης για λόγους καλύτερου βιοτικού επιπέδου ζωής, βιοπορισμού και ύπαρξης καλλιεργειών από κατοίκους της ορεινής Αιγιαλείας και των Καλαβρύτων.

Διοικητική εξέλιξη

Αναγνωρίστηκε ως οικισμός με το ΦΕΚ 32Α της 08/12/1845, όταν και προσαρτήθηκε στον τότε Δήμο Αιγίου. Με το ΦΕΚ 256Α της 28/08/1912 και τη δημιουργία των Κοινοτήτων αποσπάστηκε από το Δήμο Αιγίου και αποτέλεσε την έδρα της τότε νεοϊδρυθείσης Κοινότητας Τεμένης. Την περίοδο 1997-2010, βάσει του «Σχεδίου Καποδίστριας», ανήκε στον πρώην Δήμο Αιγίου ως έδρα του ομώνυμου πρώην Δημοτικού διαμερίσματος.

Δημογραφική εξέλιξη

Συγκεντρωτικά, η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές είναι η εξής:

Παραπομπές και υποσημειώσεις

Πηγές

Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012). Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9. Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΚΕ) - Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ), Λεξικό Διοικητικών Μεταβολών των Δήμων και Κοινοτήτων (1912-2001), Τόμοι Α΄-Β΄, Επιμέλεια έκδοσης: Γιάννης Μπαχάρας, Εκδόσεις ΕΕΤΑΑ, Αθήνα 2002. ISBN 960-7509-47-1. ISBN (SET) 960-7509-46-3.

Βιβλιογραφία

Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι..

https://temeni.gr/ https://m.facebook.com/groups/694933547623330/?ref=share https://www.facebook.com/profile.php?id=100030630386328