Η συνοικία Ταραμπούρα βρίσκεται στο νότιο διαμέρισμα της πόλης των Πατρών στην οδική έξοδό της προς Τρίπολη. Η ονομασία της περιοχής είναι ανθρωπωνυμικό και προέρχεται από το παρατσούκλι κάποιου Δημητρίου Αραβαντινού που έμενε στην περιοχή, διατηρούσε καφενείο και είχε τα κτήματά του εκεί. Το παρατσούκλι του ήταν «Ταραμπούρας». Το 1980 στην περιοχή κτίστηκαν εργατικές κατοικίες. Σήμερα έχει εκεί την έδρα του ο «Α.Ο. Γλαύκος Πατρών» καθώς και τις εγκαταστάσεις της η «Α.Ε.Π. Ολυμπιάδα». Η περιοχή πριν την Επανάσταση του 21 αποτελείτο από χωράφια που πλημμύριζαν συχνά από τον όμορο ποταμό Γλαύκο. Διοικητικά ανήκε στα Ζαρουχλέικα και ήταν το σύνορο της Κοινότητας Ζαρουχλαιίκων με το Μπεγουλάκι, έως το 1930 που η τότε Κοινότητα Ζαρουχλέικων καταργήθηκε και εντάχθηκε στο Δήμο Πατρέων. Η περιοχή τότε ήταν εξοχή και ανήκε στον Δημήτριο Αραβαντινό, ο οποίος διατηρούσε εκεί χάνι, αργότερα καφενείο. Το χάνι βρισκόταν μετά τη γέφυρα του ποταμού πάνω σε σταυροδρόμι των δρόμων προς Ζαρουχλέικα και Πάτρα. Στη θέση αυτή ήταν μέχρι το 2009 το τέρμα της αστικής γραμμής λεωφορείων Νο. 2, ενώ η διασταύρωση υπάρχει ακόμα. Το χάνι λειτουργούσε και σαν εξοχικό κέντρο, ενώ ο Αραβαντινός έσφαζε ζώα και πουλούσε το κρέας σε επισκέπτες ή και κατοίκους των γειτονικών χωριών. Αναφέρεται ότι στην συνοικία αυτή, μετά την επανάσταση, ήταν εγκατεστημένα διόδια για τους εισερχόμενους και εξερχόμενους από την πόλη της Πάτρας.

Παραπομπές και υποσημειώσεις

Πηγές

Δ. Καρατζά, Χ. Χαραλάμπους, Δ. Γκότση, Γ. Λύρα, Πάτρα, ονομάτων επίσκεψις, Έκδοση των εφημερίδων «Εθνικός Κήρυξ των Πατρών» και «Ημερήσιος Κήρυξ των Πατρών», Πάτρα 1995. Σοφία Κούκουρα, Εξέλιξη των πολεοδομικών προτύπων στην παραγωγή της κοινωνικής κατοικίας στην Ελλάδα, αδημοσίευτη διπλωματική εργασία, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας: Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Βόλος 2015, σελ. 87-88.