Το Λιβάρτζι (ή Λειβάρτζι) είναι Τοπική Κοινότητα της Δημοτικής Ενότητας Αροανίας του Δήμου Καλαβρύτων στο Νομό Αχαΐας, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση του Προγράμματος Καλλικράτης που ισχύει στην Ελλάδα από το 2011. Προ της εφαρμογής της διοικητικής μεταρρύθμισης «Καποδίστριας», ήταν αυτοτελής κοινότητα, ενώ στη συνέχεια αποτέλεσε Δημοτικό Διαμέρισμα του «Καποδιστριακού» Δήμου Αροανίας. Στην ίδια Τοπική Κοινότητα ανήκουν επίσης οι οικισμοί Λιβάδι, και Λιβαρτζινό. Κοντά στο χωριό βρίσκεται η Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος. Στην απογραφή του 2011 ο οικισμός βρέθηκε να έχει πληθυσμό 164 μόνιμους κατοίκους και συνολικά όλη η Τοπική Κοινότητα 211 κατοίκους.

Ιστορία

Το χωριό δε γνωρίζουμε πότε ακριβώς ιδρύθηκε αλλά υπήρχε πριν την Τουρκοκρατία. Στις 14 Μαρτίου 1821 ο Ξαντάκης Τομαράς σκότωσε δύο Τούρκους εισπράκτορες του χαρατσίου. Τον 19ο αιώνα κατέφθασαν πρόσφυγες από το Μυστρά και το χωριό έφτασε να έχει 3.000 περίπου κατοίκους. Η πνευματική άνθιση του χωριού ήταν πολύ μεγάλη, ιδίως τον 18ο και 19ο αιώνα μέχρι τα μέσα του 20ού. Από τους πύργους του, οι περισσότεροι σήμερα είναι χαλάσματα. Χαλάσματα είναι και οι περισσότεροι από 20 νερόμυλοι και ταμπακόμυλοι. Μέχρι το 1912 ήταν έδρα του τότε Δήμου Ψωφίδος.

Προσωπικότητες

Από το Λιβάρτζι κατάγονταν οι αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης Μήτρος Αβραμόπουλος, Γεώργιος Αργυρόπουλος, Δημήτριος Γιαννακόπουλος και Δημήτριος Ινταρές, ο πολιτικός Ανδρέας Παπαγιαννακόπουλος, οι χημικοί Λεόντιος και Σπήλιος Οικονομίδης, ο θεολόγος, ποιητής και δημοσιογράφος Θεόδωρος Κωνσταντίνου και ο κληρικός, συγγραφέας και ιδρυτικό μέλος της χριστιανικής οργάνωσης «Ο Σωτήρ» Γεώργιος Δημόπουλος.

Μεγάλοι ευεργέτες του χωριού

Ο Σπυρίδων Σεκελλαρίου ή Σπηλιωτάκης που με δωρεά του χτίστηκε το διατηρητέο σχολείο του χωριού του οποίου πρόσοψη είναι αντίγραφο της Σιναίας Ακαδημίας. Ο επιχειρηματίας ξενοδοχειακών επιχειρήσεων Θεόδωρος Τσαβλίρης που έφησε μεγάλο κληροδότημα. Οι απόγονοι του ευεργέτη είναι οι ιδρυτές της μεγάλης ναυτιλιακής εταιρίας με την επωνυμία "Tsavliris". Ο σπουδασμένος στη Γαλλία γιατρός Γεώργιος Θούας ο οποίος νοσήλευε στην κλινική του (που ίδρυσε ο ίδιος) χωρίς αμοιβή τους άπορους ενώ παράλληλα επισκεπτόταν και ανακούφιζε ασθενείς σε όλη την περιοχή, συμβάλλοντας στη φήμη του χωριού. Πέρα από αυτό εκλέχτηκε δήμαρχος του Δήμου Ψωφίδος και τρεις φορές βουλευτής. Ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου που, εκτός των χρηματοδοτήσεων κοινωφελών έργων στο χωριό και στον τόπο, δώριζε κάθε χρόνο ένα κουστουμάκι ή παπούτσια και σχολική ποδιά στα παιδιά των σχολείων Λειβαρτζίου και Λειβαρτζινού. Το έργο του συνέχισαν οι αδελφοί του και οι απόγονοί τους. Οι Αδελφοί Οικονομίδη, ιδρυτές της "ΧΡΩ-ΠΕΙ", που ευεργέτησαν τα Καλάβρυτα μετά το ολοκαύτωμα και έχτισαν το καμπαναριό του Αγίου Γεωργίου στο Λειβάρτζι. Ο (εν ζωή σήμερα) κ. Γιάννης Ανδρόπουλος που χρηματοδοτεί απλόχερα κοινωφελή έργα στο χωριό.

Πολιτισμός

Στο χωριό διοργανώνεται κάθε φθινόπωρο από το Σύλλογο Λειβαρτζινών Αθήνας "Η Αγία Τριάδα" γιορτή τσίπουρου.

Παραπομπές

Πηγές

Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).

Βιβλιογραφία

Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.