Σχετικά με την ονομασία Κούμαρης, δείτε: Κούμαρης Αχαΐας

Ο Κούμαρης είναι χωριό του δήμου Αιγιαλείας λίγο πιο έξω από το Αίγιο. Είναι γνωστότερο στην καθημερινή πρακτική των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής ως Κούμαρι. Ο πληθυσμός του οικισμού σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είναι 175 κάτοικοι. Βρίσκεται σε υψόμετρο 175 μέτρων.

Ιστορία

Kατά τη διάρκεια της Βενετοκρατίας στην Πελοπόννησο (1684-1718) και κατά το έτος 1700, οι κατακτητές Βενετοί πραγματοποίησαν απογραφή πληθυσμού, με τον προνοητή (διοικητή) Grimani. Στο territorio (επαρχία) Βοστίτσας (νυν Αιγίου/Αιγιαλείας) της απογραφής περιλαμβάνεται οικισμός με την ονομασία "Moumouri" το οποίο οι ιστορικοί ταυτίζουν με το σημερινό χωριό Κούμαρι (νυν Κούμαρης). Ο οικισμός αποτελείτο απο πέντε μόλις οικογένειες με συνολικά 18 ψυχές, οι οποίες κατανέμονται κατά φύλο και ηλικία ως εξης:

Άνδρες: Aπό 1-16: 2, από 16-30: 2, από 30-40: 1, από 40-50: 2, από 50-60: 1, άνω των 60: 2. Σύνολο: 10 Γυναίκες: Aπό 1-16: 2, από 16-30: 2, από 30-40: 1, από 40-50: 2, άνω των 50: 1. Σύνολο: 8 Παλιότερα ο οικισμός ονομαζόταν από τους κάτοικούς τους ως «Λαπαναΐτικα». Έως το 2011 ανήκε στον, πλέον καταργημένο, δήμο Αιγίου.

Ο οικισμός «Παλιολουκάς»

Στον πίνακα της απογραφής, και αμέσως μετά το «Μούμουρι» (Κούμαρι), καταγράφεται άλλος οικισμός με την ονομασία «Luca» το οποίο οι ιστορικοί μεταφράζουν σε «Λουκάς». Επειδή όμως χωριό ή οικισμός με αυτό το όνομα δεν υπάρχει στην επαρχία Αιγιαλείας, μπορούμε βασίμως να το ταυτίσουμε με το σημερινό μικρό οικισμό «Παλιολουκάς», που βρίσκεται μεσα στα όρια του χωριού Κούμαρι και περί τα τέσσερα χιλιόμετρα νοτιότερα του χωριού. Στην απογραφή καταγράφονται 4 μόλις οικογένεις με 14 συνολικά ψυχές, που κατανέμονται ως εξής κατά φύλο και ηλικία:

Άνδρες: Aπό 1-16: 2, από 16-30: 2, από 30-40: 2, από 40-50: 2, άνω των 60: 1. Σύνολο: 8 Γυναίκες: Aπό 1-16: 2, από 30-40: 2, από 40-50: 1, άνω των 50: 1. Σύνολο: 6 Οι κάτοικοι του σημερινού οικισμού Παλιολουκάς, με λίγες οικογένειες καταγωγής εκ Λαπαναγών Καλαβρύτων, όπως και οι κάτοικοι του χωριού Κούμαρι, έχουν μετακινηθεί απο τα μέσα του περασμένου αιώνα στα αστικά κέντρα, κυρίως στο Αίγιο και την Αθήνα, και επιστρέφουν ως καλλιεργητές σταφιδοπαραγωγοί και ελαιοπαραγωγοί ανάλογα με τις εποχές των καλλιεργιών.

Παραπομπές και υποσημειώσεις

Πηγές

Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).

Βιβλιογραφία

Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.