Η Δάφνη είναι ορεινό χωριό της πρώην επαρχίας Καλαβρύτων στα σύνορα των περιφερειακών ενοτήτων Αχαΐας και Αρκαδίας και πολύ κοντά στην τεχνητή λίμνη του Λάδωνα.

Τοποθεσία

Είναι χτισμένο στην νοτιοανατολική πλευρά του όρους Αφροδίσιο, παραφυάδας του Ερύμανθου, σε υψόμετρο 641 μέτρων. Πιο συγκεκριμένα, είναι αμφιθεατρικά κτισμένο στις ανατολικές πλαγιές του Αγίου Μάμαντα, πρόβουνου της Κορακοφωλιάς, και έχει ανοιχτό ορίζοντα προς νότια και ανατολικά. Απέχει 44 χιλιόμετρα από τα Καλάβρυτα, 110 χιλιόμετρα από την Πάτρα και 68 χιλιόμετρα από την Τρίπολη. Έχει υγιεινό και ξηρό κλίμα.

Ιστορικά στοιχεία

Πιστεύεται ότι υπάρχει ως οικισμός ήδη από το 900 μ.Χ. ενώ αναφέρεται και σε φραγκικά κατάστιχα των αρχών του 13ου αιώνα. Στο Χρονικό του Μορέως η Στρέζοβα εμφανίζεται με το όνομα Estransses και ανήκε στη Βαρωνία της Άκοβας. Σημαντική ήταν η συμβολή της στην επανάσταση του 1821. Κάτοικοι του χωριού με αρχηγό τον ντόπιο οπλαρχηγό Αναγνώστη Πιτσουνά ή Σπηλιόπουλο, πολέμησαν σε διάφορες μάχες, όπως του Λεβιδίου, του Βαλτετσίου, της Πάτρας και αλλού. Το καλοκαίρι του 1826, όταν οι κάτοικοί του αρνούνται να υποταχθούν στον Ιμπραήμ και προβάλουν αντίσταση, το χωριό καταστρέφεται ολοσχερώς. Από τα μέσα του 19ου αιώνα και για πολλές δεκαετίες, αποτέλεσε το οικονομικό και διοικητικό κέντρο της γύρω περιοχής. Σήμερα αποτελεί δημοφιλή προορισμό για τους λάτρεις του εναλλακτικού τουρισμού, αφού σε πολύ μικρή απόσταση βρίσκεται ο ποταμός Λάδωνας και η ομώνυμη τεχνητή λίμνη, που προσφέρονται για καγιάκ, ράφτινγκ, κωπηλασία, ψάρεμα και άλλες δραστηριότητες.

Τοπωνύμιο

Μέχρι το 1928, το χωριό ονομαζόταν Στρέζοβα, όνομα σλαβικής ίσως προέλευσης, που δόθηκε στον οικισμό από Σλάβους εποίκους που ήρθαν στην περιοχή τον 7ο αιώνα, και σημαίνει "βελανιδιά". Υπάρχουν όμως εκδοχές και για αρμάνικη προέλευση αυτής της ονομασίας, που ίσως να σημαίνει αυχενοδιάβαση σε τραχύ και ανώμαλο τόπο, αλλά και για ιταλική καταγωγή της ονομασίας από τη λέξη strozza που σημαίνει "λαιμός", απ' την οποία προέκυψε η λέξη "στρούγγα" την οποία χρησιμοποιούν ιδίως οι Βλάχοι. Η σύγχρονη ονομασία "Δάφνη" οφείλεται στην μυθολογική κόρη του ποταμού Λάδωνα που μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό.

Διοικητική εξέλιξη

Η Δάφνη ανήκει στην ομώνυμη τοπική κοινότητα της Δημοτικής ενότητας Παΐων του «Καλλικρατικού» Δήμου Καλαβρύτων στο Νομό Αχαΐας, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση του Προγράμματος Καλλικράτης που ισχύει στην Ελλάδα από το 2011. Προ της εφαρμογής της διοικητικής μεταρρύθμισης «Καποδίστριας», ήταν οικισμός και έδρα του ομώνυμου Δημοτικού διαμερίσματος του «Καποδιστριακού» Δήμου Παΐων. Το 1928 η τότε Κοινότητα Στρέζοβας, που συστάθηκε το 1912, μετονομάστηκε σε Κοινότητα Δάφνης και το 1946 η Κοινότητα Δάφνης αναβαθμίστηκε σε Δήμο. Το 1997 η Δάφνη ορίστηκε έδρα του «Καποδιστριακού» Δήμου Παΐων. Το 2010 ο Δήμος Παΐων προσαρτήθηκε στον «Καλλικρατικό» Δήμο Καλαβρύτων.

Δήμαρχοι Δάφνης (1946-98)

Δήμαρχοι διετέλεσαν οι:

1946-1967 ? Γ. Σπηλιόπουλος 1967-197? Γεώργιος Σπηλιόπουλος, με αναπληρωτή τον Αλέξιο Γ. Τερτζή. 1975-1978 Αρχιμήδης Χρυσανθακόπουλος 1979-1982 Δημήτριος Αντωνόπουλος 1983-1990 Χαράλαμπος Παπαδημητρακόπουλος 1991-1994 Αναστάσιος Σπηλιόπουλος (1932-2013) 1995-1998 Ιωάννης Τράπαλης (τελευταίος δήμαρχος Δάφνης Καλαβρύτων)

Δημογραφικά στοιχεία

Στα 1700 αναφέρεται στη βενετική απογραφή Grimani ως Stresova και έχει πληθυσμό 58 οικογένειες (68 κάτοικοι). Η δημογραφική εξέλιξη του χωριού σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές είναι η εξής:

Δείτε επίσης

Μονή Ευαγγελίστριας Δάφνης Αχαΐας Κάστρο Στρέζα Παλιόκαστρο Στρέζοβας

Παραπομπές

Πηγές

Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012). Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9. Χρήστου Π. Κορύλλου, Χωρογραφία της Ελλάδος. Α'. Νομός Αχαΐας, Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων "Ανέστη Κωνσταντινίδου", Εν Αθήναις 1903. Παπανδρέου, Γεώργιος (1906). Καλαβρυτινή επετηρίς: ήτοι πραγματεία περί της ιστορικής των Καλαβρύτων επαρχίας. Αθήνα: Μιχαήλ Ι. Σαλιβέρος. σελ. 188-196.

Περαιτέρω ανάγνωση

Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010. Τα Νέα της Δάφνης. Τριμηνιαία εφημερίδα γνώμης & ενημέρωσης. Έκδοση Συλλόγου Δαφναίων (Αχαΐας) Αθήνας-Πειραιά. Περικλής Α. Τρακαδάς, Εν Αχαΐα, Εκδόσεις Περί τεχνών, Πάτρα 2002, σελ. 392-421. ISBN 960-8260-06-X.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Δάφνη Καλαβρύτων, arcadia.ceid.upatras.gr. Ανακτήθηκε: 19/09/2016. Δάφνη Καλαβρύτων-Στρέζοβα, κείμενο: Κώστας Χριστοφιλόπουλος, φωτογραφίες: Βασίλης Λάππας. classic63.com 16/10/2015. Ανακτήθηκε: 22/09/2016. Δάφνη Καλαβρύτων: Ανέπαφη από τον χρόνο, κείμενο-φωτογραφίες: Δημήτρης Καραγεωργίου, ethnos.gr. 07/12/2007. Ανακτήθηκε: 19/09/2016. Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δάφνης Αχαΐας, eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 18/09/2016. Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας/Δήμου Δάφνης Καλαβρύτων Αχαΐας (1912-1997), eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 20/06/2013. Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου Παΐων (1997-2010), eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 20/06/2013. Ιστοσελίδα Συλλόγου Δαφναίων (Αχαΐας) Αθήνας-Πειραιά Αρχειοθετήθηκε 2013-07-18 στο Wayback Machine., syllogosdafneon.gr. Ανακτήθηκε: 19/09/2016. Σύντομη ιστορία της Δάφνης (Στρέζοβα) Αχαΐας, κείμενο: Γιάννης Μπουσιούτης. dafneos.gr. Ανακτήθηκε: 20/06/2013. Τουριστικός οδηγός Νομού Αχαΐας - Διαδρομή 8: Τριπόταμα - Άγιος Βασίλειος - Ν. Πάος - Πάος - Δεχούνι - Βεσίνι - Βεσιναίικα - Δάφνη, nea.gr. Ανακτήθηκε από το αρχειοθετημένο πρωτότυπο: 04/09/2016.