Ο Δήμος Θορικίων ήταν δήμος της επαρχίας Αττικής που λειτούργησε την περίοδο 1890-1912. Βρισκόταν στην νότια Αττική, στην περιοχή της Λαυρεωτικής και συνόρευε με τους δήμους Λαυρεωτικής (ονομαζόταν δήμος Σουνιέων για μικρό διάστημα) και Κρωπίας. Έδρα του δήμου ήταν η Κερατέα.

Ιστορικά στοιχεία

Ο Δήμος συστάθηκε με το Βασιλικό Διάταγμα της 4ης Ιουλίου 1890 (ΦΕΚ 162) «Περί μετασχηματισμού του Δήμου Λαυρίου εις δύο δήμους» και προήλθε από την διάσπαση του παλαιότερου δήμου Λαυρίου, σε δύο δήμους, τον δήμο Σουνιέων (ο οποίος ένα χρόνο μετά μετονομάστηκε σε δήμο Λαυρεωτικής) και τον δήμο Θορικίων. Σύμφωνα με την απογραφή του 1896 ο δήμος είχε πληθυσμό 7.109 κατοίκους και περιλάμβανε τους παρακάτω οικισμούς (σε παρένθεση ο πληθυσμός σύμφωνα με την απογραφή του 1896):

Κερατέα (2.507) Θορικός (400) Καλύβια (1.307) Κουβαράς (537) Όλυμπος (131) Ανάβυσσος (26). Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του δήμου προσαρτήθηκαν σ'αυτόν οι οικισμοί Βρωμοπούσι (Καλοπήγαδο), Δασκαλειό, Λεγρενά, Πλάκα, Άρη (Αρί), Αυλάκι, Βίλλια, Δάρδεζα, Δημολιάκι, Διψέλιζα, Συντερίνα, Κάτω Δασκαλείον, Μερκάτι, Σπηλιαζέζα, Τογάνι, Φωφόλα, Βρυσάκι και Μετόχιον Αναβύσσου. Ο Δήμος καταργήθηκε με την διοικητική μεταρρύθμιση του 1912 και στην θέση του συστάθηκαν οι κοινότητες Κερατέας, Καλυβίων και Κουβαρά.

Παραπομπές