Ο Σωρός είναι μια μεγάλη σε έκταση συνοικία στα Ν-ΝΑ (Νότια-Νοτιοανατολικά) του Αμαρουσίου σχετικά μακριά απο το κέντρο της πόλης. Είναι μεγάλο επιχειρηματικό κέντρο, ιδιαίτερα λόγω των μεγάλων συγκοινωνιακών κόμβων που συνορεύει όπως η Αττική Οδός και η Λεωφόρος Κηφισίας στο πιο κεντρικό σημείο της.

Τοποθεσία και όρια

Η οικιστικότητα της περιοχής παρουσιάζει μεγάλες διαφορές στο δυτικό τμήμα του κοντά στην Λεωφόρος Κηφισίας υπάρχουν πολλά εμπορικά συγκροτήματα πολυεθνικών εταιρειών στα πρότυπα του γειτονικού Παράδεισου, στο ανατολικό του αντίθετα είναι αρκετά αραιοκατοικημένος με πολλά εγκαταλλειμένα οικόπεδα αλλά και χώρους πρασίνου. Ο Σωρός δεν έχει αξιοποιηθεί ακόμα επαρκώς σαν τόπος κατοικίας με εξαίρεση την περιοχή του Αγίου Ελευθερίου του σε αντίθεση με τις γειτονικές του περιοχές στο Μαρούσι στα βόρεια και τα δυτικά, διασχίζεται σε όλο το μήκος του απο την ομώνυμη Οδό Σωρού δρόμος μεγάλης κυκλοφορίας που τον χωρίζει στην μέση. Στον Σωρό πολύ κοντά στην διασταύρωση της Αττικής Οδού με την Λεωφόρο Κηφισίας βρίσκεται ενα απο τα μεγαλύτερα νοσοκομεία στην Ελλάδα το τεράστιο ιδιόκτητο νοσοκομειακό συγκρότημα του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών ιδιοκτησίας Γεώργιου Αποστολόπουλου. Συνορεύει στα βόρεια με την πυκνοκατοικημένη συνοικία της Κοκκινιάς Αμαρουσίου με όριο την οδό Κονίτσης, στα νότια με τον Παράδεισο Αμαρουσίου και με το Πολύδροσο Αμαρουσίου με όριο την Αττική Οδό στα δυτικά με την νεόχτιστη συνοικία Εργατικές Πολυκατοικίες Αμαρουσίου με όριο την Λεωφόρο Κηφισίας και ανατολικά με την επίσης νεόχτιστη συνοικία Νέο Μαρούσι, στο μεγαλύτερο τμήμα του στα ανατολικά και βόρεια όριο είναι η Οδός Μεσογείων.

Ιστορία

Η περιοχή του Σωρού ήταν σχεδόν ακατοίκητη μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα με τεράστια ιδιόκτητα αγροτεμάχια επι Τουρκοκρατίας, ήταν περιφερειακή συνοικία του Αμαρουσίου στην ίδια περίπου κατάσταση με τον γειτονικό στα νότια Παράδεισο. Μοναδική κατοικίσιμη περιοχή ήταν στα βόρεια γύρω απο την σημερινή εκκλησία του Αγίου Ελευθερίου, στην θέση του είχε κτιστεί τον 17ο αιώνα το μικρό ξωκλήσι των Αγίων Θεοδώρων που αναφέρεται σε έγγραφα το 1826. Ο ναΐσκος καταστράφηκε λίγο αργότερα, ανακαινίστηκε το 1898 απο τον Μαρουσιώτη Παντελή Λέκκα που τον μετονόμασε σε Άγιο Ελευθέριο προς τιμή του Ελευθέριου Βενιζέλου. Η περιοχή του ναίσκου οικίστηκε την δεκαετία του 1930 για πρώτη φορά με νέους κατοίκους ιδιαίτερα νησιώτες, οι νέοι κάτοικοι τον μετέτρεψαν το 1963 σε ενορία. Την ίδια εποχή το 1926 ο επιχειρηματίας Νίκος Παναγόπουλος εκμεταλλεύτηκε τα φυσικά χαρίσματα της περιοχής για να ιδρύσει το πρώτο εργοστάσιο της ΗΒΗ στην Ελλάδα στο σημείο που βρίσκονται σήμερα τα κεντρικά γραφεία της Wind και το εμπορικό κέντρο Polis, στην διασταύρωση της Λ.Κηφισίας με την Οδό Σωρού. Σταδιακά οι ανάγκες λόγω της αύξησης του πληθυσμού οδήγησαν τους νέους κάτοικους στην οικοδόμηση νέου μεγαλοπρεπούς ναού το 1979 μπροστά στον παλιό ναίσκο, ονομάστηκε επίσης Άγιος Ελευθέριος. Η ευρύτερη περιοχή του Σωρού μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990 με εξαίρεση την περιοχή της εκκλησίας εξακολουθούσε να είναι αραιοκατοικημένη με πολλά δεντροφυτεμένα οικόπεδα.

Ο Σωρός σαν μεγάλο επιχειρηματικό κέντρο

Η μετατροπή του Σωρού σε μεγάλη επιχειρηματική ζώνη ξεκίνησε το 1984 με την κατασκευή του μεγάλου ιδιόκτητου συγκροτήματος του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών απο τον διακεκριμένο επιχειρηματία Γιώργο Αποστολόπουλο, λειτουργούν σήμερα όλες οι νοσοκομειακές μονάδες όπως και το Ιατρικό κέντρο. Στην συνέχεια ο επιχειρηματίας Βωβός ο οποίος ξεκίνησε τις οικοδομικές του δραστηριότητες με τα τεράστια γυάλινα κτίρια στον γειτονικό Παράδεισο επεκτάθηκε και βορειότερα στον Σωρό αλλά πάντοτε στην περιοχή γύρω απο την Λεωφόρο Κηφισίας. Το παλιό εργοστάσιο της ΗΒΗΣ κρίθηκε διατηρητέο παρ'όλα αυτά κατεδαφίστηκε με απόφαση του πρώην δημάρχου Αμαρουσίου Τζανίκου την δεκαετία του 1990 προκειμένου να οικοδομηθούν στην συνέχεια στην θέση του το εμπορικό κέντρο Polis απο τον επιχειρηματία Βωβό το 1995 και τα κεντρικά γραφεία της Wind. Παράλληλα με τα κτίρια του Βωβού οικοδομήθηκαν στα εσωτερικά και άλλα μεγάλα επιχειρηματικά συγκροτήματα όπως της J&P Avax και τα κεντρικά κτίρια του υποκαταστήματος της μεγάλης Γερμανικής εταιρίας BAYER το 2004 στην διασταύρωση της Οδού Σωρού με την Λεωφόρο Αμαρουσίου Χαλανδρίου.

To ανατολικό τμήμα του Σωρού

To ανατολικό τμήμα του Σωρού σε αντίθεση με το επιχειρηματικό δυτικό παρέμεινε αραιοκατοικημένο με μειωμένη οικοδομική δραστηριότητα σε θέματα κατοικίας λόγω της κατάστασης που επικρατούσε στα δυτικά του. Ο διαχωρισμός ανάμεσα στον επιχειρηματικό δυτικό Σωρό και τον ανατολικό είναι η Λεωφόρος Αμαρουσίου Χαλανδρίου· το δυτικό τμήμα βρίσκεται στα βόρεια του Παραδείσου ενώ το ανατολικό βόρεια του Πολυδρόσου. Η εικόνα που επικρατούσε στα δυτικά μετά την ανέγερση των πολυεθνικών στάθηκε ανασταλτικός παράγοντας ώστε να οικοδομηθεί στην περιοχή ένας πυκνοκατοικημένος οικισμός νεόδμητων κατοικιών, όπως έγινε σε άλλες συνοικίες της Αθήνας. Έχει όμως μεγάλη ησυχία με πολλούς ελεύθερους χώρους πρασίνου αλλά ταυτόχρονα μεγάλη έλλειψη από κέντρα ψυχαγωγίας, καφετέριες, φαγάδικα ακόμα και από καταστήματα πρώτης ανάγκης που βρίσκονται συγκεντρωμένα όλα στο δυτικό τμήμα. Η μοναδική περιοχή που υπάρχουν κάποια απαραίτητα καταστήματα είναι στην οδό Μεσογείων γειτονικά με τα εκπαιδευτήρια Δούκα στο Νέο Μαρούσι. Το μεγαλύτερο κέντρο ψυχαγωγίας στην περιοχή είναι η πλατεία Ζεκάκου -ανάμεσα στην οδό Σωρού και στην Αττική Οδό- αρκετά μεγάλης έκτασης όπου πραγματοποιούνται πολλές υπαίθριες και δημοτικές εκδηλώσεις. Διαθέτει γήπεδα, πάρκο, παιδική χαρά μαζί με το μεγάλο συγκρότημα του 4ου Γυμνασίου και του 4ου Λυκείου Αμαρουσίου

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ιερά Μητρόπολις Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού Η Ιστορία της PepsiCo-HBH Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine. Όμιλος Ιατρικού Αθηνών