Η Μαγούλα είναι πόλη της Δυτικής Αττικής. Βρίσκεται 1,5 χιλιόμετρο ανατολικά από την Μάνδρα. Η περιοχή αρχικά ήταν κτισμένη στους πρόποδες του λόφου του προφήτη Ηλία, σήμερα έχει επεκταθεί νότια ενώ έχει αρχίσει να επεκτείνεται και βόρεια πίσω από τον λόφο του προφήτη Ηλία όπου διαμένουν κυρίως παλλινοστούντες Πόντιοι. Σύμφωνα με τον τοπικό Λαογράφο Βαγγέλη Λιάπη οι πρώτοι κάτοικοι της Μαγούλας, ήταν Κουντουριώτες του Παλαιοχωρίου, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους ήταν βοσκοί και ρητινοσυλλέκτες, βοσκούσαν τα πρόβατά τους στα βοσκοτόπια στης σημερινής πόλης στην οποία και εγκαταστάθηκαν μετέπειτα. Η Μαγούλα άρχισε να κατοικείται προς το τέλος της Τουρκοκρατίας όταν κάτοικοι από τα ορεινά Κούντουρα σύμφωνα με το υπ. Αριθμ. 93.3 χειρόγραφο της Γενναδείου Βιβλιοθήκης του 1796, αγόρασαν εκτάσεις στην πεδιάδα της Ελευσίνας από τους Οθωμανούς αγάδες των Αθηνών και ξεκίνησαν να τις καλλιεργούν. Το 1836 αναφέρεται ως χωριό του Δήμου της Ελευσίνας και στα πρώτα επίσημα στοιχεία του Υπ. Εσωτερικών το 1875 καταγράφεται ως «γεωργικόν χωρίον» με πληθυσμό 115 κατοίκους, έγινε ανεξάρτητη κοινότητα το 1914 με βασικότερες ασχολίες των κατοίκων της την γεωργία, την κτηνοτροφία, τη ρητινοσυλλογή και τη μελισσοκομία. Σιγά σιγά μετά το 1970 ο πληθυσμός της Μαγούλας άρχισε να αυξάνεται, η αύξηση αυτή οφειλόταν κυρίως σε λόγους εσωτερικής μετανάστευσης, λόγω της αυξημένης ζήτησης εργασίας στη Δυτική Αττική & την Αττική γενικότερα. Ένας άλλος λόγος ήταν το χαμηλό κόστος γης. Η Μαγούλα όντας στις παρυφές του Λεκανοπεδίου δεν είχε αναπτυχθεί πολεοδομικά και έτσι προσέφερε γενικά χαμηλό κόστος κατοικίας και γης σε όσους μετανάστευσαν από τα διάφορα μέρη της Ελλάδας, σε αναζήτηση εργασίας. Η αύξηση αυτή του πληθυσμού σε ένα χωριό χωρίς πολεοδομικό σχέδιο και η μεγάλη συγκέντρωση δραστηριοτήτων, είχε ως συνέπεια έντονα προβλήματα (άναρχη και αυθαίρετη δόμηση, ρύπανση του περιβάλλοντος, χαμηλό επίπεδο παρεχομένων κοινωνικών υπηρεσιών κ.λ.π.). Την δεκαετία 1991-2001 πραγματοποιήθηκε μαζική εγκατάσταση Αποθηκών,Βιομηχανιών, Βιοτεχνιών, και άλλων δραστηριοτήτων στην Μαγούλα, την οποία ακολούθησε & ανάλογη αύξηση του πληθυσμού της τάξης του 50,3%, κατά την απογραφή του 1991 είχε 2.663 κατοίκους.

Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 έχει 4.005 κατοίκους οι οποίοι σήμερα είναι σχεδόν διπλάσιοι (περι τους 8000) λόγω της ραγδαίας πολεοδομικής ανάπτυξης της περιοχής που είχε ως αποτέλεσμα νέα μεγάλη αύξηση του πληθυσμού. Η κύρια ενασχόληση των κατοίκων της είναι η στελέχωση και εργασία στις επιχειρήσεις της περιοχής. Τα τελευταία χρόνια μετά την επέκταση και εφαρμογή σύγχρονου πολεοδομικού σχεδίου πόλεως και με την συμβολή των μεγάλων έργων υποδομής στην Αττική, έχει την τύχη να βρίσκεται σε ιδιαίτερα κομβικό σημείο, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι της να απολαμβάνουν τις ανέσεις της Αθήνας με την οποία συνδέεται εύκολα και γρήγορα μέσω της Αττικής οδού και του προαστιακού σιδηροδρόμου. Ταυτόχρονα διατηρεί τα στοιχεία της υπαίθρου,γι'αυτό θεωρείται από πολλούς ως το ιδανικό προάστιο διαμονής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την μεγάλη ζήτηση γης και κατοικίας με συνέπεια την εκτόξευση των τιμών των ακινήτων σε υψηλά επίπεδα. Στον Λόφο του προφήτη Ηλία στον οποίο αρκετές φορές έχει γίνει προσπάθεια δημιουργίας πρασίνου και ανάπλασης, υπάρχει ο ομώνυμος ιερός ναός και καφετέρια με θέα ολόκληρο το Θριάσιο πεδίο. Στην κεντρική πλατεία της Πόλης βρίσκεται ο ναός της Αναλήψεως του Σωτήρος και του Αγίου Δημητρίου ο οποίος χρονολογείται από τον 17ο - 18ο αιώνα. Ο Ναός του Αγίου Δημητρίου είχε υποστεί σημαντικές ζημιές από τον σεισμό του 1999 και επισκευάστηκε πρόσφατα από δωρεές πιστών, υπό την επίβλεψη της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Η Μαγούλα γιορτάζει την ημέρα της Αναλήψεως του Χριστού όπου και πραγματοποιείται μεγάλο παραδοσιακό πανηγύρι. Στην Μαγούλα κάθε χρόνο διοργανώνονται εκτεταμένες αποκριάτικες εκδηλώσεις.