Πληροφορίες
Για οικισμούς στην Ελλάδα με το ίδιο όνομα δείτε το λήμμα: Στενό
Το Στενό είναι πεδινό χωριό της Στερεάς Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας σε υψόμετρο 100 μέτρα.
Γεωγραφία - Ιστορία
Το Στενό βρίσκεται στα βορειοανατολικά της Αιτωλοακαρνανίας σε απόσταση 17 χλμ. Ν.-ΝΔ. της Βόνιτσας και νότια της Αρχαίας Παλαίρου.
Αρχαία Πάλαιρος
Βόρεια του χωριού και προς τη λίμνη Βουλκαριά, επάνω σε βραχώδες ύψωμα με την ονομασία «Κεχροπούλα», υπάρχουν τα ερείπια της αρχαίας Παλαίρου. Πρόκειται για τοποθεσία με στρατηγική θέση που δεσπόζει στην περιοχή και βρισκόταν κοντά στις γνωστές Κορινθιακές αποικίες της Λευκάδας, του Σολλίου και του Ανακτορίου. Η έκταση της πόλης, της οποίας ο οικιστικός ιστός ήταν οργανωμένος κατά το Ιπποδάμειο σύστημα, εντός της οχύρωσης είναι περίπου 140 στρέμματα, ο οχυρωματικός περίβολος έχει συνολικό μήκος 2 περίπου χιλιόμετρα και ο λόφος επάνω στον οποίον κτίστηκε η ακρόπολή της βρίσκεται σε υψόμετρο 230μ. - 260μ.. Τα τείχη της πόλης χρονολογούνται στην 2η χιλιετηρίδα π.Χ. ενώ τμήμα τους ανάγεται στη Μυκηναϊκή περίοδο. Ο Θουκυδίδης αναφέρει για πρώτη φορά την Πάλαιρο το 431 π.Χ. όταν οι Αθηναίοι αφού κυρίευσαν μετά της παρέδωσαν την κορινθιακή αποικία Σόλλιον, που βρίσκονταν στην Ακαρνανική ακτή απέναντι από τη Λευκάδα. Το 389-388 π.Χ. αναφέρεται σε αυτήν ο Ξενοφώντας, όταν ο Αγησίλαος, μετά από αίτημα των Αχαιών, ήρθε στην Ακαρνανία και εξανάγκασε τους Ακαρνάνες να διαλύσουν τη συμμαχία τους με τους Αθηναίους και τους Βοιωτούς.
Διοικητικά
Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1897 στο ΦΕΚ 59Β - 17/06/1897 να προσαρτάται στον τότε δήμο Ανακτορίων. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με το Βαρκό, την Πογωνιά και τη νησίδα Άγιος Νικόλαος αποτελούν την Τοπική Κοινότητα Πογωνίας που ανήκει στη Δημοτική Ενότητα Παλαίρου του Δήμου Ακτίου - Βόνιτσας και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 30 κατοίκους.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Τοπογραφικό διάγραμμα της της αρχαίας Παλαίρου Αρχειοθετήθηκε 2023-05-22 στο Wayback Machine., Λ. Κολώνας από τον ιστότοπο του Υπουργείου Πολιτισμού Οδυσσεύς Αρχειοθετήθηκε 2008-02-14 στο Wayback Machine.